براي نخستينبار رخ داد
انتشار خطبههاي سال 57 رهبري در مسجد آلالرسول ايرانشهر
به مناسبت فرارسيدن چهلمين سالگرد برگزاري اولين نماز جمعه در دوران انقلاب اسلامي ايران در پنجم مرداد 1358، پايگاه اطلاعرساني KHAMENEI.IR، متن و صوت خطبههاي نماز جمعه حضرت آيتالله خامنهاي در چهلم شهداي قيام مردم يزد را كه در دوران قبل از پيروزي انقلاب اسلامي(22/2/1357) در مسجد آلالرسول (ص) ايرانشهر در دوران تبعيد ايشان ايراد شده است را براي نخستينبار منتشر كرد. اين خطبهها به دو دسته «خطبه اول» و «خطبه دوم» تقسيم شده است. در بخشي از خطبههاي دوم آيتالله خامنهاي با اشاره به وضعيت ايران در آن زمان ميگويند: «جامعه ما، مملكت ما، محيط ما، ما مردمي كه مدّعي هستيم كه شيعهايم و پيرو علي، چقدر به احكام علوي نزديك است؟ چقدر در آن عدالت و قسط هست؟ چقدر در آن آزادي بيان هست؟ چقدر انسان متفكر و آگاه، حق دارد كه بينديشد و اجازه دارد كه بگويد؟ امروز در همين زمان هم علماي بزرگ ما در ايران، در خارج ايران، مراجع عظيم تقليد و علماي بزرگ، همه همين را ميگويند؛ سخن آنها در مقابل هيات حاكمه ايران، امروز همين است.» ايشان در بخش ديگري از بيانات خود افزودهاند: «اين اعتراضهايي كه در سراسر ايران هست، بر خلاف آنچه مطبوعات ما كه يكسره متاسفانه مزدورند و وسايل ارتباط جمعي ما ميگويند، اينها يك اقليت نيستند، اكثريتند. در ايران هر حركتي كه علما بكنند، مردم دنبالشان هستند. علماي شيعه، مظهر توجهها و خواستها و انگيزههاي مردمند. شما مردمي كه در اين شهر زندگي ميكنيد، مانند 35 ميليون مسلمان ديگري كه در اين مملكت هستند، مقلد هستيد، تقليد ميكنيد. تقليد يعني چه؟ يعني پيروي از يك عالِم دين؛ اين چيزي است كه شناخت بافت زندگي ايراني، آن را اثبات ميكند. انسان ايراني، بدون تقليد زندگي نميكند». رهبر انقلاب تصريح كردند: «در هر حركتي كه علما هستند، اين حركت مال اكثريت مردم است؛ دليلش هم اين است كه هر جا اينها يك پيغامي دادند، يك اعلاميهاي دادند، يك دعوتي كردند، گروههاي كثير مردم به نداي اينها پاسخ گفتند و آنها را اجابت كردند. اين چه حرفي است كه بعضي ميزنند و روزنامهها تكرار ميكنند و ميگويند اينها يك اقليت چند هزار نفري هستند؟ اين دروغ است. اينها يك اكثريت چندين ميليون نفري هستند؛ اينها مسلمانها و شيعه اين مملكتند؛ چه اقليتي؟ مخالفينِ اينها اقليتند؛ آن كساني كه اينها را و سخنانشان را تحمل نميتوانند بكنند اقليتند؛ اينها اكثريتند. اين نكته اول». آيتالله خامنهاي در بخش ديگري از بياناتشان متذكر شدند: «در يك مجمعي جمع شدند، در يك مسجدي اجتماع كردند، به نام عالِم و مرجعي كه او را خواستند شعار دادند؛ پاسخ شعار با گلوله داده شده! مردم در مقابل حرفي كه ميخواستهاند و سخني كه ميخواستهاند ابراز بكنند هيچ تامين جاني نداشتند؛ باز علما اعتراض كردند كه چرا مردم را ميكشيد؟ و همينطور مطلب تا امروز ادامه پيدا كرده؛ ماجرا اين است. صحبتِ اخلالگري نيست، صحبتِ «از خارج ايران آمدهاي» نيست، صحبت اقليتي نيست؛ اين سخنِ مردمِ مسلمانِ اين مملكت است. جوان و پير و بازاري و دانشگاهي و روحاني و طلبه و واعظ و همه و همه، حتي كارمندان دولتي و نظاميان و غير ذلك در اين خواست عمومي در سراسر ايران همراه بودهاند؛ همه دنبال علما راه افتادهاند؛ هركس نماز ميخوانده، هر كه روزه ميگرفته، هر كه حج ميكرده، هر كه از علما تقليد ميكرده، در اين راه با علما همراه و همگام و همهدف بوده؛ حالا بعضي اقدام كردهاند، بعضي [هم] كه اقدام نكردهاند دلشان با علما بوده؛ اينكه اقليت نشد! كدام اقليت؟». ايشان همچنين بيان كردند: «پروردگارا! به محمد و آل محمد، تو را سوگند ميدهيم وضع گرفتاري مردم مسلمان را، اين گرههاي كوري كه جز به وسيله تدبير مردمان خيرخواه و آگاه باز نميشود و جز به همت مسلمانان از ميان نميرود، به لطف و كرمت اين گرفتاريها را برطرف بگردان».