محمدجواد ظريف :
من با پشتوانه رهبري ،مردم ايران و مقاومت برجام را امضا كردم
برجام، توافق با امريكا نبود بلكه عضو ضروري آن بود چراكه امريكا عضو دايم شوراي امنيت بود و بدون حضور امريكا قطعنامه‌هايي كه (نمي‌خواهم بگويم دولت مورد حمايت روزنامه شما) در دولت قبل در شوراي امنيت صادر شده بود، قابل برداشته شدن نبود لذا امريكا يك شر ضروري بود. امريكا معتقد است در برجام شكست خورده است به اين دليل كه اجازه داده آن قطعنامه‌ها نابود شود و دولت فعلي به همين دليل از برجام خارج شده است. الان هم امريكا تمام تلاش خود را براي بازگرداندن همان قطعنامه‌ها به كار گرفته است. ظريف در ادامه گفت: اشتباهي كه دوستان ما مي‌كنند اين است كه روشي را براي برخورد با اين قضيه انتخاب كرده‌اند كه اشتباه است. اگر كسي به امريكا اعتماد كرده بود، برجام دو صفحه بود. حتي دو صفحه هم نمي‌شد و در دو جمله قابل خلاصه شدن بود، تحريم‌ها را برداريد ما هم سلاح هسته‌اي توليد نمي‌كنيم. برجام 150 صفحه شد به اين دليل كه به امريكا اعتماد نداشتيم. وزير خارجه در ادامه گفت: چرا ماده 36 را در برجام گنجانديم؟ به اين دليل كه به امريكا اعتماد نداشتيم. ماده 36 را با وجود برخي فشارها به گونه‌اي اجرا كرديم كه طرف مقابل هيچگاه نتواند قطعنامه‌ها را بازگرداند. به عنوان فردي كه حقوق تدريس مي‌كند، مي‌گويم كه هيچ راه قانوني براي استفاده از مكانيسم ماشه در برجام وجود ندارد چراكه اقدام‌هايي كه ايران امروز انجام مي‌دهد در اجراي اقدام‌هاي جبراني است و ما اين مساله را پيش‌بيني كرده بوديم. لذا بر خلاف دوستاني كه مي‌گفتند، برجام بر اساس ساده‌لوحي است و كلاه بزرگي بر سر مردم ايران است اما معلوم شد كلاه بر سر چه كسي رفته بود كه از آن خارج شد.
وزير خارجه در ادامه افزود: برجام هيچگاه به نفع يك طرف نبود. برجام توافقي بود كه همه در آن نقش داشتند اما جمهوري اسلامي در برجام نفع استراتژيك داشت و توانست قطعنامه‌هاي شوراي امنيت را لغو كند. امروز اجماع امنيتي جهاني عليه ايران نيست و اجماع امنيتي جهاني عليه امريكاست لذا بنده نه امروز 10 سال ديگر هم اگر بازگردم، برجام را امضا مي‌كنم و فكر مي‌كنم برجام سند افتخار مردم ايران بود نه سند افتخار جواد ظريف. من با پشتوانه مردم ايران و رهبري برجام را امضا كردم. برجام با پشتوانه مقاومت امضا شد و از روز امضا پشتوانه مقاومت شد. برخي دوستان ما نخواستند اين موضوع را ببينند و اميدوارم يك روزي اين را ببينند.