تاجزاده معتقد است اگر اصلاحطلبان يكصدا خواهان رفع حصر شوند، ميتوانند به آن پايان دهند
ريسمان وحدت اميد
فائزه عباسي| 7 اسفندماه 94؛ تاريخي كه در ذهن بسياري ثبت و ضبط شد و بعيد است به اين زوديها غبار فراموشي آن را پنهان كند. انتخاباتي كه در خوشبينانهترين حالت كسي به ذهنش هم نميرسيد اصلاحطلبان 30 بر هيچ پيروز آن باشند، اما اين اتفاق افتاد و حتي سرليست اصولگرايان از نشستن روي كرسيهاي «خانه ملت» محروم شد. حال اين اصلاحطلبان بودند كه با همراهي چند ميليون رايدهند ه منتظر و پر اميد راهي ساختمان هرمي شكل «بهارستان» شدند. آنها قرار بود آن مطالباتي را كه وعده داده بودند، يك به يك به مرحله اجرا برسانند؛ نزديك به 3 سال و نيم از آن روز ميگذرد و مجلس دهم به آخرين جلسات خود نزديك ميشود اما با وجود اقدامات قابل دفاعي كه باعث ميشود اعضاي آن سرشان را بالا بگيرند و سينه سپر كنند، درمقابل انتقادات قابلتوجهي هم وجود دارد كه نميتوان چشم بر آنها فرو بست. انتقاداتي كه بايد گاهي ريشهاش را در عوامل بيروني و گاهي هم در داخل فراكسيون اميد جستوجو كرد.
انسجام پرحرف و حديث
«سلفي با ما گرفتند و زنبيل جاي ديگري گذاشتند»، «با ليست اميد به مجلس آمدند و راهشان را جدا كردند» يا «از پشت خنجر زدند»، جملههايي است كه از همان روزهاي نخستين مجلس دهم و بعد از انتخابات هياترييسه موقت بسيار به گوش رسيد اما مگر همه انتقادات و اما و اگرها حول كرسي رياست بود؟! فارغ از آنكه برخي راهشان را از اصلاحطلبان جدا كردند اما به هر صورت جناح چپ توانست فراكسيوني تشكيل دهد كه هر چند اكثريت مطلق را نداشتند اما تعدادش آنقدر بود كه بتواند در مناسبات پارلماني تاثيرگذار باشد؛ ولي آن ظهور و بروزي كه خيليها منتظرش بودند به سرانجام نرسيد. موضوعي كه برخي اعضاي فراكسيون اميد آن را ناشي از عدم يك انسجام تمام عيار در داخل اين فراكسيون ميدانستند. با اينكه آنها گامهاي مهمي براي مطالبات اصلاحطلبان برداشتند اما حتي آن مطالبات هم نتوانست به سرانجامي مشخص برسد. در اين راستا شايد يكي از مهمترين مطالبات را بتوان «رفع حصر» دانست؛ موضوعي كه حتي منجر به تشكيل كميتهاي با اين نام شد اما نتوانست چندان راهگشا شود.
ياد آر...
«بسياري از اصلاحطلبان براي تلخ نشدن مناسبات با حاكميت آن هم در شرايط تحريم در اين زمينه سكوت كردهاند اما من اين تحليل و روش را درست نميدانم.» اين را مصطفي تاجزاده در نشست ديروز حزب اتحاد ملت درباره مهمترين مطالبه اصلاحطلبان يعني موضوع حصر بيان ميكند؛ مسالهاي كه اتفاقا در جريان ميتينگهاي انتخاباتي بارها و بارها مطرح شد و شايد بخشي از آرايي كه به سبد اصلاحطلبان ريخته شد، بابت وعدههايي از جنس رفع حصر بود. تاجزاده معتقد است اصلاحطلبان براي ماندن در كانون قدرت محافظهكار شدند و آن طور كه بايد و شايد انسجام لازم براي به سرانجام رساندن اين موضوع را نداشتند. او ميگويد: «اگر اصلاحطلبان در درون و بيرون اركان حكومت يكصدا خواهان رفع حصر شوند با حمايت افكار عمومي ميتوانند به آن پايان دهند، بهخصوص آنكه براي تقريبا تمام جناحها تداوم حصر بيمعنا شده است و دليلي براي ادامه آن نميبينند.» تاجزاده به نگرانيهاي مطرح شده درباره رفع حصر هم اشاره ميكند و ميگويد: «اگر تا قبل از انتخابات ۹۲ اين نگراني وجود داشت كه رفع حصر ممكن است به اجتماعات خياباني منجر شود. ولي بعد از آن اين نگراني وجهي ندارد.» معاون سياسي وزارت كشور در دولت اصلاحات به ماجراي رفع حصر آيتالله منتظري اشاره ميكند و ميگويد: «ما تجربه موفق رفع حصر خانگي آيتالله منتظري را داريم كه همه از آن سود بردند؛ الان هم امكان بازي برد - برد هست.» تاجزاده ميگويد: «راه هست كه اين مشكل بدون آنكه كسي شكست بخورد، حل شود. همانگونه كه خود مهندس موسوي ميگفت؛ آن پيروزي كه به معناي شكست ديگران نباشد.» هر چند اين روزها زمزمههايي درباره مكاتبات بين شوراي عالي امنيت ملي، رييسجمهور و ابراهيم رييسي براي مساله رفع حصر به گوش ميرسد اما به هر حال انتقادات تاجزاده موضوعي نيست كه بتوان از كنار آن به راحتي عبور كرد.
آنچه مصطفي تاجزاده به زبان آورد از يكسو نگاهها را متوجه مجلس و فراكسيون اميد نيز ميكند و اين سوال مطرح ميشود كه آيا اين اما و اگر درباره انسجام و صداي واحد براي مساله رفع حصر ميتواند درباره فراكسيون اميد هم مورد سوال قرار بگيرد؟! محمد كاظمي، عضو شوراي مركزي فراكسيون اميد، عضو كميته رفع حصر و البته رابط اين فراكسيون با قوه قضاييه به اين پرسش «اعتماد» پاسخ ميدهد. او كه انتقادات به فراكسيون اميد را رد نميكند و معتقد است در خيلي از موارد فراكسيون اميد ميتوانست تصميمات بهتري بگيرد، اين موضوع را هم ميگويد كه تصميمات اگر از حالت انفرادي شكلي جمعي به خود ميگرفت، ميتوانست كارنامه قابل قبولتري را به نمايش بگذارد. البته اين نماينده اصلاحطلب مجلس دهم معتقد است در راستاي رفع حصر فراكسيون هم انسجام داشته و هم پيگيري كرده است.