رومن پولانسكي رسانه‌ها را محكوم كرد

با اكران جهاني درام «افسر و جاسوس» در بخش رقابتي جشنواره فيلم ونيز ۲۰۱۹ بار ديگر رومن پولانسكي به صحنه رويدادهاي بين‌المللي سينمايي بازگشته است. حضور پولانسكي در اين فستيوال معتبر با واكنش‌هايي از سوي طرفداران جنبش «من هم» روبه‌رو شده است. اين كارگردان سال ۱۹۷۷ به اتهام آزار و اذيت دختربچه‌اي ۱۳ساله به نام سامانتا گيمر از امريكا گريخت. گيمر در رسانه‌هاي عمومي پولانسكي را بخشيد اما اين بخشش باعث نشد پس از ۴۰ سال و روي كار آمدن جنبش «من هم»، رسانه‌ها آن را فراموش كنند. خبرگزاري «ددلاين» نسخه‌اي از گزارش نشست خبري «افسر و جاسوس» به دست آورده كه شامل مصاحبه‌اي با پولانسكي مي‌شود. او مي‌گويد «شكنجه»ي رسانه‌ها يك دهه پيش از پرونده اتهام جنسي او و با پرونده قتل همسرش، شارون تيت آغاز شد. «نگاهي كه مردم به من دارند، به «تصوير» من، برگرفته از ماجراي قتل شارون تيت است. وقتي اين اتفاق افتاد حتي با وجود اينكه دوران سختي را پشت سر مي‌گذاشتم رسانه‌ها روند اين تراژدي را دست گرفتند و با وجود اينكه اصلا نمي‌دانستند چطور با آن برخورد كنند، به منفورترين شكل ممكن اخبار آن را پوشش دادند و به مخاطبان‌شان اين تصور را القا مي‌كردند كه من مسوول قتل او هستم.» او در ادامه مي‌گويد: «از نظر رسانه‌ها فيلم من «بچه رزماري» ثابت كرد كه با شيطان همدست بودم! چند ماه زمان برد تا بالاخره پليس قاتلان حقيقي را پيدا كرد كه چارلز منسون و «خانواده» او بودند. تمام اين وقايع اين روزهاي من را تسخير كرده است. از كوچك‌ترين تا بزرگ‌ترين موردش. مثل گلوله برفي بود كه با گذر زمان بزرگ و بزرگ‌تر مي‌شد. زناني كه تا به آن موقع نديده بودم‌شان، ماجراهايي مسخره تعريف مي‌كردند و من را متهم به اعمالي مي‌كردند كه ظاهرا نيم‌قرن پيش از آن اتفاق افتاده بودند.»او با صراحت تمام درباره اتهام جنسي و واكنش‌هاي به آن‌كه تا به امروز هم حس مي‌شود، گفته است: «اغلب افرادي كه من را به ستوه آورده‌اند من را نمي‌شناسند و چيزي در باره اين پرونده نمي‌دانند.» صحبت‌هاي پولانسكي حالا و پس از اكران فيلم «روزي روزگاري در هاليوود» ساخته كوئنتين تارانتينو شده است؛ جشنواره فيلم ونيز تا هفتم سپتامبر در جريات است.