30 سال مبارزه و زندان
گروه انديشه| شهيد حاج مهدي عراقي در سال 1309 در محله پاچنار تهران متولد شد. او از ابتداي نوجواني در هياتهاي مذهبي و عزاداري ائمه معصومين شركت فعال داشت و از هنگام جواني نيز بهدليل تنگدستي خانواده، ناگزير در بازار به كار مشغول شد. شهيد حاج مهدي كه بر سيري ظالمان و گرسنگي محرومان راضي نبود، يكسره به مبارزات سياسي روي آورد و ضمن آشنايي با فدائيان اسلام و فعاليت در تشكيلات آن، در سن
16 سالگي به عضويت شوراي مركزي فدائيان اسلام درآمد. در واقع حيات سياسي و مبارزاتي شهيد عراقي به سه بخش مجزا قابل تفكيك است؛ مرحله اول از 1320 تا 1342. مرحله دوم از 1342 تا پيروزي انقلاب اسلامي و مرحله سوم از پيروزي انقلاب تا شهادت. شهيد عراقي تا هنگام شهادت نوابصفوي (سال 1334) در كليه تحركات تشكيلاتي و عملياتي فدائيان اسلام مشاركت مستقيم و غيرمستقيم داشت. هنگامي كه رژيم وابسته شاه، نوابصفوي را دستگير و به زندان انداخت، شهيد عراقي ازجمله كساني بود كه به همراه 353 نفر ديگر در محل زندان قصر متحصن شدند. پس از شهادت نوابصفوي، دوره جديدي از زندگي او كه كار و تلاش بيشتر و ازدواج است، آغاز ميشود، اما همت و آرمانهاي انقلابي او قويتر از آن بود كه علايق فردي و مسووليتهاي خانوادگي، او را از راهي كه ضامن بقاي مكتبش ميدانست، بازدارد. در همين راستا، در سال 1341 به اتفاق گروهي از همرزمان و همفكران خويش، هياتهاي موتلفه اسلامي را پايهگذاري كرد. شهيد عراقي در تظاهرات و سازماندهي نهضت
15 خرداد 1342 نقش فعالي داشت، به نحوي كه راهپيمايي باشكوهي عليه رژيم شاه، از ميدان تربار تهران به راه انداخت. در سال 1343 در جريان بزرگداشت عاشوراي سال 1342 براي دومين مرتبه بازداشت و زنداني شده كه پس از سه ماه حبس، از زندان آزاد ميشود. شهيد عراقي علاوه بر شركت فعال در طرح اعدام كسروي، در اعدام سه نخستوزير و سه مهره اصلي رژيم سابق، يعني عبدالحسين هژير، رزمآرا و حسنعلي منصور نيز نقش اساسي داشت. در بهمن سال 1343 شاخه نظامي هياتهاي موتلفه اسلامي، زير نظر شهيد حاج مهدي و ديگر همسنگرانش همچون بخارائي، اماني، نيكنژاد و هرندي، طرح اعدام انقلابي حسنعلي منصور- نخستوزير وقت - را به مرحله اجرا درميآورد و در اين ترور انقلابي، منصور توسط محمد بخارائي به هلاكت ميرسد. پس از ترور منصور، بسياري از اعضاي تشكيلات و از جمله شهيد عراقي دستگير و سپس با يك درجه تخفيف به حبس ابد محكوم ميشود. توان بالاي او در سازماندهي و نيز روحيه بخشيدن به مبارزين مسلمان و مقاومت در برابر شكنجههاي ساواك زبانزد همه بوده است. شهيد حاج مهدي، هميشه با جديت تن به كار ميداد و چالاكي و سرعت عملش در كارهاي زندان، واقعا از يك شيفتگي حكايت داشت. آنچه او را ممتاز ميساخت هوش سرشار در درك و فهم آموزشهاي اسلامي، نشاط و شادابي چهره، رابطه عاطفي و برخورد پدرانه با زندانيان و داشتن روحيه مردمي و محرومگرايي بود. سرانجام، پس از 13 سال تحمل شكنجه و سختي، شهيد عراقي در سال 1355 از زندان آزاد شد و مبارزه خويش را در خارج از زندان از سر گرفت. هنگامي كه امام در سال 1357 از عراق به فرانسه هجرت كردند، او نيز به پاريس رفت و تداركات اقامتگاه امام در «نوفل لوشاتو» را عهدهدار شد. پس از بازگشت امام در 12 بهمن 1357، شهيد عراقي نيز از همراهان ايشان بود. پس از ورود به ايران، مسووليتهاي مختلفي ازقبيل سرپرستي زندان قصر، عضويت در شوراي مركزي و رييس واحد اجرايي بنياد مستضعفان، عضويت در شوراي مركزي حزب جمهوري اسلامي و مديريت مالي روزنامه كيهان را به عهده گرفت. بالاخره در ساعت هفت و ربع روز يكشنبه،
4 شهريور 1358، هنگامي كه شهيد حاج مهدي از منزل عازم محل كار بود، به وسيله سه موتورسوار -از اعضاي گروه فرقان- در خيابان زمرد (پشت حسينيه ارشاد) همراه پسرش (حسام) به درجه شهادت رسيد. او در عمر
48 ساله خود، زندگي سراسر مبارزهاي را پشتسر گذاشت، به نحوي كه 15 سال آن در زندانهاي محمدرضا شاه سپري شد.
منابع: روزنامههاي كيهان (4/6/1363)، جمهوري اسلامي (4/6/1363)، كيهان (4/6/1366)، رسالت (3/6/1367)