معماي پيراهن تيم ملي
رويه سالم و بدون اشكال انتخاب پيراهن تيم‌هاي ملي به اين شكل است كه فدراسيون‌ها بعد از مذاكره با نمايندگان برندها، بهترين پيشنهاد را برمي‌گزينند. به عنوان مثال تيم ملي اسپانيا بعد از بررسي پيشنهادات مختلف، با اين استدلال كه آديداس پول بهتري نسبت به ساير تامين‌كنندگان به آنها پرداخت مي‌كند، اين برند را برمي‌گزيند. بخشي از پول فروش پيراهن‌ها و مبلغي ثابت كه سالانه توسط آديداس به حساب فدراسيون فوتبال اسپانيا واريز مي‌شود، يكي از محل‌هاي درآمدزايي اين فدراسيون است. رويه‌اي عادي در تمام فدراسيون‌هاي فوتبال دنيا، جز فدراسيون فوتبال ايران. مسوولان فدراسيون براي فرار از پاسخگويي در مورد انتخاب‌هاي عجيب‌شان، بحث تحريم‌ها را باز مي‌كنند. مي‌گويند تحريم هستيم و به دليل نقض گسترده قانون كپي‌رايت هيچ برندي حاضر نيست با فدراسيون فوتبال ايران همكاري كند. مشخص نيست حالا كه به دليل تحريم برندهاي خارجي با ايران همكاري نمي‌كنند، چرا فدراسيون با برگزاري يك مزايده از برندهاي داخلي نمي‌خواهد پوشاك مورد نيازش را تامين كند. برندهاي باكيفيتي در ايران هستند كه بعضي از آنها حتي تامين‌كننده البسه تيم‌هاي ملي كشتي و واليبال ساحلي امريكا و برخي كشورهاي اروپايي هستند. همچنين طرح پيراهن تيم ملي ايران هم همواره مورد بحث است. اغلب تيم‌هاي ملي پيراهن‌هايي با شكلي ثابت دارند كه المان‌هاي آن هميشگي است. اينكه يك بار طرح يوزپلنگ به پيراهن اضافه شود و يك بار طرح گل و بلبل و بار ديگر هيچ طرحي روي پيراهن نباشد، جلوه زيبايي ندارد و فدراسيون بايد يك بار براي هميشه به يك طرح ثابت برسد. تيم ملي ايران از جام جهاني 2006 به اين سو با برندهايي مثل پوما، دايي، جيووا، مجيد، آل‌اشپورت و آديداس همكاري كرده كه در نوع خود بين تيم‌هاي ملي يك ركورد محسوب مي‌شود.