فاضل ميبدي:
براي نماز جمعه
نيازمند توسعه هستيم
محمدتقي فاضل ميبدي، عضو مجمع محققين و مدرسين حوزه علميه قم به انتقاد از برخي رويه‌ها طي چهار دهه گذشته و بررسي جايگاه روحانيون در جامعه دهه 1340 و 1390 پرداخته است.
فاضل ميبدي كه با ايلنا گفت‌وگو كرده است، مي‌گويد ما بعد از انقلاب دست به تسويه زديم و خيلي از آدم‌هاي مجرب را بيرون كرديم و يك سري آدم تازه آمدند كه يا دانش آن كار را نداشتند يا اگر دنبالش مي‌رفتيم به سراغ متون ديني مي‌رفتيم كه آنجا به درستي دانش آن كار نصيب‌مان نمي‌شد. وي با اشاره به معناي عدل مبني بر اينكه هر چيزي سر جاي خودش قرار بگيرد، به اين نكته پرداخت كه «وقتي هر چيزي از از موضع خودش در رفت ديگر عدل نيست و مي‌شود ظلم.» به اين ترتيب فاضل ميبدي بيان مي‌كند كه اگر خلباني بخواهد جاي شغلي ديگر را بگيرد آن كار را خراب مي‌كند چون سر جاي خودش نيست و مي‌افزايد: «يكي از اشتباهاتي كه بعد از جمهوري اسلامي، نظام ما گرفتار و دچار آن شد اين بود كه آدم‌ها در خيلي از موارد سر جاي خودشان نبودند.» به بيان فاضل ميبدي، اولين شوراي فرماندهي سپاه يزد «با انقلاب اسلامي، روحانيت از جايگاه خودش در رفت و جايي نشست كه جايگاهش نبود.» او مي‌گويد: «از نظر من كه يك روحاني هستم نسخه مديريت را شرع نمي‌پيچد، عقل و تجربه بشري مي‌پيچد.» وي مي‌گويد كه ارزيابي من اين است كه يك مدير خوب را نمي‌توان از جست‌وجو در توضيح‌المسائل شناخت. او در ادامه با اشاره به تقابل تعهد و تخصص در فرآيند استخدام، انتخاب يا انتصاب افراد، به نقد اين روند مي‌پردازد و مي‌گويد «هر كسي كه زرنگ‌تر بود پاسخ سوالات را
در مي‌آورد و هيچ تست تخصصي معمولا انجام نمي‌شد.»
ائمه‌جمعه چند شغله هستند
فاضل ميبدي در ادامه به نقش ائمه‌جمعه در شهر‌ها و روستاها پرداخت و گفت كه پس از انقلاب بود كه هر نوع انتخاب و استخدام در هر استان بسته به نظر مساعد امام جمعه داشت. او مي‌افزايد به غير از آيت‌الله هاشمي كه استثنا بودند: «قاعده و اصل كلي اين بوده كه روحانيت در كار اجرايي مجرب و موفق نبوده است.» او در ادامه به تاريخ دوره قاجار هم اشاره داشت و گفت كه اگر آن روز روحانيون به نقد حاكميت و بيان مشكلات مي‌پرداختند به اين دليل بود كه آن روز حاكميت در دست روحانيون نبود و امروز شرايط تغيير كرده، فاصله‌اي بين روحانيون و نسل جوان افتاده است. فاضل ميبدي درخصوص اين فاصله به خطبه‌هاي نماز جمعه اشاره مي‌كند و مي‌گويد: «اين خطبه‌ها هيچ ربطي به نسل امروز ندارد، مال بيش از ۵۰۰ سال پيش است. اينكه بگويند حمله كنيم و بكشيم كه نشد خطبه!» او درخصوص دليل اين كهنه بودن محتواي خطبه‌ها، به چند شغله بودن ائمه‌جمعه اشاره كرد و گفت: «غالب ائمه جمعه شغل‌هاي زيادي به ويژه كارهاي اجرايي در استان‌هاي خودشان دارند. اين روحاني فرصت مطالعه براي ايراد خطبه ندارد.» وي در ادامه به تفاوت ماهوي فرم و محتواي نظام سياسي امروز اشاره كرد و گفت در حكومت جمهوري اسلامي انتخابات به معناي جديد قضيه و به معناي دموكراسي در قانون اساسي ما وجود دارد كه مقوله‌اي غيرديني است؛ تفكيك قوا، مجلس شورا، نفس مجلس شورا از مقوله‌هاي مدرن است، يعني تمام روح و پايه فونداسيون ما هم كه جمهوري اسلامي هستيم را مقوله‌هاي مدرن تشكيل داده است. او، حضور مردم در پاي صندوق راي را نيز از جمله همين موارد دانست كه اگر حاكميت كارآمدي لازم را نداشته باشد مردم هم پاي صندوق راي حاضر نمي‌شوند.
نيازمند توسعه انساني هستيم
فاضل ميبدي دو مانع را سد راه مشاركت مردم در انتخابات مجلس يازدهم عنوان مي‌كند كه يكي دولت و مجلس است كه نمره قابل قبولي از عملكرد خود دريافت نمي‌كنند و دومي شوراي نگهبان است. وي در ادامه به اقدامات مجلس و دولت در رفع مشكلات مردم اشاره مي‌كند و مي‌گويد كه اين دو نمره قابل قبولي دريافت نكرده‌اند. او گفته است: «ما فقط اكيپي را بسيج كرديم تا ببيند اين خانم كه به خيابان مي‌آيد چند نخ مويش پيداست.» فاضل ميبدي در ادامه به نقش شوراي نگهبان در انتخابات پيش رو پرداخت و گفت: «اگر شوراي نگهبان بخواهد با آن فيلترهاي قبلي خودش كار كند خيلي اميدي به شور انتخابات ندارم.» راه‌حل پيشنهادي او از مسير يك آشتي ملي مي‌گذرد و بايد باور كنيم كه تنها راه ايجاد تغييرات صندوق راي است. در انتخابات مجلس بايد به افرادي راي دهيم كه كاردان باشند، حتي ممكن است مسلمان هم نباشند و دين و سياست را از هم جدا بدانند ولي به درد اين كشور بخورند. فاضل ميبدي مي‌گويد: «افرادي كه تخصص دارند و دشمن اين مملكت نيستند و عامل خارجي نيستند و به دنبال اختلاس و منافع خودشان هم نيستند در كشور ما پر هستند منتها گوشه‌اي نشسته‌اند.»
او در اين گفت‌وگو اشاره‌اي هم به رويكرد كلي سياست خارجي داشت و گفت: «بايد مملكت شاه‌بيتش در توسعه است.» فاضل ميبدي با اشاره به اينكه وضعيت امروز كشور ما فكر و نسخه و توسعه مي‌خواهد افزود: توسعه هم اين نيست كه بنده چند چراغ و برق و تلفن در روستاها بكشم، توسعه بايد اول از آدم‌ها شروع شود. ما توسعه انساني نداشتيم. اينها درد جامعه ماست. اينجا افراد فقط از طريق پليس و جريمه و سرعت‌گير و ترس و... خودشان را قانونمند نشان مي‌دهند. يعني اگر اين چماق قانون از سرشان كنار برود چيز ديگري مي‌شوند.