استاد دانشگاه تهران :
خشكسالي باقي است
بنفشه زهرايي، استاد دانشگاه تهران با اشاره به تغييرات اقليمي صورت گرفته در سطح جهان و در نشستي با عنوان تغيير اقليم و اصول سازگاري با كم‌آبي در فلات ايران گفت: ايران از نظر تجمعي در خشكسالي قرار گرفته و بارش‌هاي امسال خشكسالي را در ۸۰ درصد كشور جبران نكرده است.
او در اين نشست تاكيد كرد: بررسي آمار دماي سطح زمين و هوا حاكي از آن است كه ۱۶ سال از ۱۷ سال گرم‌ترين سال‌هايي كه كره زمين از اواخر قرن ۱۹ تجربه كرده بعد از سال ۲۰۰۰ بوده است و از سال ۱۹۳۰ به بعد دما هميشه بالاتر از متوسط بوده است.زهرايي با تاكيد بر اينكه هيچ راهي براي كنترل گرمايش زمين جز كنترل گازهاي گلخانه‌اي وجود ندارد، اظهار كرد: بزرگ‌ترين آلوده‌كننده‌ها امريكا، چين، هند، روسيه، عربستان سعودي، ايران، استراليا، كانادا، امريكاي لاتين و غيره هستند.او با بيان اينكه تلاش اروپا براي محدود كردن گازهاي گلخانه‌اي بارز است، افزود: اين در حالي است كه امريكا از دهه ۷۰ ميلادي به بعد تغييري در روند انتشار گازهاي گلخانه‌اي خود نداده است، همچنين انتشار گازهاي گلخانه‌اي در چين از ميانه دهه ۸۰ رو به افزايش رفته و نه تنها محدود نشده بلكه چندين برابر نيز شده است. سهم خاورميانه هم در اين ميان قابل ملاحظه است.استاد دانشكده عمران دانشگاه تهران در ادامه درباره تبعاتي كه تغييرات اقليم به همراه دارد، توضيح داد: يكي از مشكلات تغيير اقليم اين است كه شرايط گذشته براي پيش‌بيني آينده قابل اعتماد نيست، مشكل ديگر تغيير در الگوي بلاياست. طبق آمار بين سال‌هاي ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۱، 3هزار و 455 سيل، 2هزار و 689 توفان، ۴۷۰ خشكسالي و ۳۹۵ يخبندان شديد در سراسر جهان رخ داد.به گفته او افزايش آتش‌سوزي جنگل‌ها، افزايش بارش‌هاي جديد، افزايش سرعت بارش‌هاي موسمي، ذوب برف و يخ از ديگر تبعات تغييرات اقليم محسوب مي‌شود.زهرايي در ادامه با تاكيد بر اينكه كشور از نظر تجمعي در خشكسالي قرار دارد، گفت: بارش‌هاي امسال نتوانسته از ۸۰ درصد كشور خشكسالي را جبران كند. رژيم بارش طوري در ايران تغيير يافته است كه نمي‌تواند منابع زيرزميني كشور را تغذيه كند. برف تبديل به باران شده و به جاي زمستان در بهار بارش رخ مي‌دهد.او ادامه داد: تعداد روزهاي تر زيادتر شده اما اين باران تاثيري در منابع آبي ندارد. البته اثرات تغيير اقليم در نقاط مختلف كشور متفاوت است. تبعات تغييرات اقليم اين است كه تا سال ۲۰۵۰ ميزان منابع آب قابل بهره‌برداري در مناطق خشك كه ايران در آن واقع شده است، بين ۱۰ تا ۳۰ درصد كاهش خواهد داشت همچنين براي حوزه خليج فارس افزايش بارش‌هاي تابستانه و كاهش بارش‌هاي زمستانه تا ۳۰ درصد پيش‌بيني شده كه اثر زيادي روي منابع آب ايران گذاشته است.زهرايي افزود: تا سال ۲۰۹۰ سطوح تحت پوشش خشكسالي‌هاي شديد بين ۱۰ تا ۳۰ درصد فراواني وقوع خشكسالي‌ها تا دو برابر و متوسط تداوم خشكسالي‌ها بين دو تا شش برابر افزايش يابد.