جشنواره تئاتر دانشگاهي رويداد فوق برنامه نيست!
وزارت علوم واكنش دانشجويان را جدي بگيرد
بابك احمدي
مدتي پيش مصطفي اميري از شركت‌كنندگان و برگزيدگان بيست و دومين جشنواره تئاتر دانشگاهي ايران در گفت‌وگو با خبرگزاري دانشجويان ايران پرده از بدقولي مالي مسوولان برگزاري اين رويداد برداشت. به اين ترتيب ماجرايي كه زمزمه‌اش چند ماهي بين دانشجويان مي‌چرخيد، شكل مستند به خود گرفت. براساس اظهارات اين بازيگر برگزيده و طبق سنت هر ساله جشنواره، در دوره‌هاي گذشته طبق روال براي اجراها كمك هزينه پرداخت مي‌شده اما اين روند در جشنواره بيست و دوم تئاتر دانشگاهي شكل متفاوتي به خود گرفته به‌طوري كه نه تنها پول كمك هزينه‌ها (كه قاعدتا بايد قبل از شروع جشنواره پرداخت مي‌شد) هنوز پرداخت نشده، بلكه جوايز نقدي نفرات برگزيده هم تا اين لحظه به دست‌شان نرسيده و اين درحالي است كه عملا 5 ماه از برگزاري جشنواره سپري شده است. جالب اينجاست كه بعضي شركت‌كنندگان حتي رقم دقيق جايزه جشنواره را نمي‌دانند و از سويي اميري در اظهاراتش مي‌گويد: «اسپانسر جشنواره همان زمان روي صحنه اعلام كرد كه يك ميليون تومان روي جايزه نقدي جشنواره مي‌گذارد و مثلا من دست‌كم دو و نيم ميليون تومان بايد جايزه مي‌گرفتم اما نه آن يك ميليون تومان اسپانسر پرداخت شده و نه جايزه جشنواره.» حالا تصور كنيد در سال‌هاي اخير مدام جنگيده‌ايم، نوشته‌ايم و گفته‌ايم كه جناب وزارت علوم! شما بر چه اساس برگزيدگان جشنواره تئاتر دانشگاهي را نخبه محسوب نمي‌كنيد؟ چرا وقتي دانشجوي رشته الكترونيك در جشنواره خوارزمي برگزيده شود به سرعت امكانات متفاوت دراختيارش قرار مي‌گيرد ولي براي دانشجوي تئاتر اين‌طور نيست؟ معتقدم آنچه امروز شاهد هستيم نشانه‌اي است هر چند كوچك اما بسيار جدي از روند ناديده گرفتن يك جريان دانشگاهي مهم. شك ندارم كه در دوره‌هاي پيش رو با بدعت‌ها و در حالت بدبينانه با تغيير شكل جشنواره تئاتر دانشگاهي مواجه خواهيم شد، وگرنه اين ميزان ناديده گرفتن جوانان هنرمند، مستعد و كارشناس هنرهاي نمايشي حيرت‌آور است. بعد از اظهارات اميري ديگر شركت‌كنندگان نيز لب به اعتراض و انتقاد گشودند و حداقل مي‌توان به چهار، پنج مورد ديگر از گفت‌وگوي دانشجويان جوان تئاتر با رسانه‌ها اشاره كرد. كار
به جايي رسيد كه درنهايت امين مختاري كه دبيري اين رويداد را برعهده داشت در گفت‌وگو با مهر دلايل اصلي مساله به وجود آمده را تشريح كرد: «ريشه مشكل به اين برمي‌گردد كه جشنواره تئاتر دانشگاهي بعد از ۲۱ دوره هنوز هيچ بودجه مصوبي ندارد و وزارت علوم هم‌اكنون آن را به عنوان يك فعاليت فوق برنامه برگزار مي‌كند. اين عاملي است كه منجر به مشكل جدي مالي جشنواره در سال‌هاي اخير شده و امسال كه وضعيت اقتصادي كشور و دولت نسبت به سال‌هاي گذشته سخت‌تر است، تاثير اين مورد نيز روي جشنواره مشهود است.» حال با دو مساله مواجه هستيم؛ نخست، اثبات كم‌اهميتي جشنواره براي وزارت كه بايد به شكلي برطرف شود و دوم، بودجه‌اي كه نيست و در مخيله كسي نمي‌گنجد 400 ميليون تومان براي وزارت علوم رقم چشمگيري محسوب شود. در پايان پيشنهاد مي‌كنم مسوولان وزارت علوم موضوع را با جديت پيگيري كنند، چون فعل و انفعال‌ها نشان مي‌دهد دانشجويان ايده‌هاي مواجهه با مساله را بررسي مي‌كنند.