معاون دفتر تاليف كتابهاي درسي با تكذيب هرگونه تغيير
در 3 سال گذشته:
از متون داراي انديشههاي جهتدار پرهيز ميشود
گروه اجتماعي|حذف نام محمود دولتآبادي، مشفق كاظمي، عباس خليلي، صادق هدايت، حذف رباعيات خيام، شعرهاي نيما و اخوانثالث و ايرجميرزا و هوشنگ ابتهاج، حذف داستانهاي بزرگ علوي و غلامحسين ساعدي، اينها همه در كنار هم فهرستي را تشكيل دادند كه با عنوان «حذفيات كتابهاي ادبيات مدارس» در شبكههاي اجتماعي دست به دست شدند و موج نقدها را به سمت آموزش و پرورش روانه كردند؛ نقدهايي كه اين تغييرات را گاه حاصل حضور علي ذوعلم به عنوان رييس سازمان پژوهش و تاليف كتب درسي مرتبط ميدانستند. روز گذشته سازمان پژوهش و برنامهريزي آموزشي در سايت خبري خود اعلام كرد كه در3 سال گذشته متني از كتب فارسي حذف نشده است. كوروش اميرينيا معاون برنامهريزي متوسطه دفتر تاليف كتابهاي درسي ابتدايي و متوسطه نظري به نيابت از اين سازمان به سوالات مرطرح شده در مورد حذفيات كتابهاي ادبيات پاسخ داد؛ مصاحبهاي كه البته توسط روابط عمومي سازمان پژوهش انجام شده بود. اميرينيا در اين گفتوگو توضيح داده است: «كتاب درسي به عنوان يكي از اجزاي مهم بسته آموزشي در فرآيندي حسابشده و متناسب با منطق اسناد بالادستي از جمله سند برنامه درسي ملي و راهنماي برنامه درسي حوزه تربيت و يادگيري با تاييد استادان و صاحبنظران شوراي برنامهريزي درسي و اعتباربخشي توسط تعداد زيادي از استادان و دبيران سراسر كشور تهيه و تدوين ميشود. در اين راستا كتابهاي درسي فارسي دوره دوم متوسطه نيز از سال 1395 همسو با برنامه درسي ملي، نو نگاشت بوده و در سه سال گذشته متني از اين كتب حذف نشده است.» روابط عمومي سازمان پژوهش در متن تنظيمشده اين مصاحبه با ذكر اين بيت مولوي كه «گر بريزي بحر را در كوزهاي/ چند گنجد؟ قسمت يكروزهاي» توضيح داده است كه: «بر همگان روشن است كه از اقيانوس بيكران نظم و نثر گرانسنگ ادبيات فارسي تنها بهاندازه ظرف محدود كتاب درسي ميتوان بهره گرفت.» و البته در اين متن حرفي از تكذيب خود حذفيات نيست بلكه تنها زمان اين تغييرات تكذيب شده است. اميرينيا به روابط عمومي سازمان خود گفته است كه در تاليف و تدوين كتابهاي درسي، مهمترين اصل، رعايت خواستهها و انتظارات سند برنامه درسي ملي بوده و همين امر سبب شده تا كتابهاي جديد ساختار و محتوايي متفاوت از كتابهاي قبلي داشته باشند و اين كتابها عرصه «سهمخواهي» نيست و سعي ميشود در آنها از «متون داراي انديشههاي جهتدار» پرهيز شود: «در انتخاب شاعران و نويسندگان اصل بر انطباق متون نظم و نثر با موضوع و اهداف برنامه درسي زبان و ادبيات، رعايت سير زماني (گذشته و امروز) و پرهيز از متون داراي انديشههاي جهتدار و... است. بنابراين كتاب درسي جايي براي معرفي انديشههاي اشخاص خاص نيست كه منتهي به سهمخواهي فرد يا افراد باشد. متن دروس با تشخيص شوراي برنامهريزي درسي، نتايج ارزشيابي پاياني و مكاتبات دبيران طي چند سال يكبار حذف، اصلاح يا افزوده ميشود.» او به منتقدان متذكر شده است كه قبل از اظهارنظر در مورد سرفصلهاي مصوب كتب درسي مطالعه كنند.