تراژدي مرد پولادين

قصه‌اش جان مي‌دهد براي تبديل شدن به يك فيلم پرفراز و نشيب، با پاياني غافلگيركننده و تلخ. داستان سعيد علي‌حسيني از روزهايي كه اميد اول جابه‌جايي ركورد دنيا بود، تا محروميت هشت ساله، بازگشت دوباره و اميد به درخشش در المپيك و پاياني زودهنگام با امضاي نامه بازنشستگي در 31 سالگي، قلب هر كسي را مي‌خراشد. علي‌حسيني همشهري حسين رضازاده، آمده بود تا بعد از خداحافظي مردي كه چندان دوستش نداشت، ركورد او را مال خود كند. زماني كه سال 2003 قهرمان نوجوانان جهان شد و در رده سني جوانان ركورد جهان را شكست، مقام‌هاي ورزش ايران يك طلاي المپيك را براي ايران كنار گذاشتند. اما در آبان 1389 اتهام دوپينگ او تاييد شد و فدراسيون جهاني وزنه‌برداري، او را مادام‌العمر از حضور در مسابقات رسمي وزنه‌برداري محروم كرد. دنيا روي سر اين ورزشكار آوار شد. يك سال تمام طول كشيد تا محروميت موقت او به چنين محروميت سنگيني تبديل شود. در آن يك سال، علي‌حسيني روزهاي عجيبي را پشت‌سر گذاشته و همچنان تمرين مي‌كرده به اين اميد كه راي او برگردد. زماني كه بعد از سال‌ها به پرونده او نگاه مي‌اندازيم، كم‌كاري فدراسيون وزنه‌برداري ايران در پرونده او مشهود است و به اندازه كافي سماجت براي نجات اين قهرمان صورت نگرفت. شنيده‌هاي غيررسمي از اطراف وزنه‌برداري، فدراسيون جهاني اين رشته را يك فدراسيون فاسد به تصوير مي‌كشد و مروري بر مصاحبه‌هاي بزرگان اين رشته و افرادي كه سال‌ها در اين سيستم حضور داشته‌اند، تاييدي بر اين تصور به وجود آمده است. علي‌حسيني در تمام سال‌هاي محروميتش مدعي بود دوپينگ نكرده و دسيسه دشمنانش او را به اين روز انداخته است. سعيد، آن‌قدر به خودش مطمئن بود كه به دادگاه عالي ورزش هم شكايت برد، اما هيچ چيز آن‌طور كه او مي‌خواست پيش نمي‌رفت و روند همه‌ چيز بسيار كند بود. علي‌حسيني براي نزديك به يك دهه، بدون اينكه اجازه حضور در هيچ مسابقه رسمي‌اي داشته باشد، در تنهايي خودش تمرين كرد و وزنه زد. روزها و شب‌هايش با فولاد سرد مي‌گذشت و اميدوار بود روزي حقانيتش ثابت شود. سرانجام با تغيير قوانين محروميت علي‌حسيني به 8 سال كاهش پيدا كرد و پسر سخت‌كوش اردبيلي در سال 2017 جواز حضور در مسابقات جهاني را پيدا كرد. او با مدال نقره قهرماني جهان امريكا در سال 2017 به «تخته» بازگشت و بالاتر از بهداد سليمي قرار گرفت. سعيد يك سال بعد در مسابقات آسيايي جاكارتا، به مدال نقره رسيد. او رفته‌رفته آماده قهرماني جهان مي‌شد و اميدوار بود با كسب جواز حضور در المپيك، روياي هميشگي‌اش را به واقعيت تبديل كند. او به خبرنگاري لحظاتي بعد از كسب اولين مدال بعد از محروميت از اين گفت كه به چه چيزهايي فكر مي‌كرده: «روزهايي كه مي‌توانستم باشم و نبودم و اتفاقاتي كه افتاده بود؛ هر چيزي كه هشت ‌سال به آن فكر كرده بودم از جلوي چشمانم رد شد.» ماه گذشته اما نام سعيد علي‌حسيني بر اثر اشتباه فدراسيون براي مسابقات جهاني سوييس رد نشد و او شانس كسب سهميه المپيك 2020 توكيو را از دست داد. در آغاز همين هفته، علي‌حسيني كه ديگر اميدي به حضور در المپيك نداشت، با حضور در فدراسيون وزنه‌برداري نامه بازنشستگي‌اش را امضا كرد و قصه‌اش به غم‌انگيزترين شكل به پايان رسيد.