محمدرضا ظفرقندي، دبيركل انجمن اسلامي جامعه پزشكان:
اصلاحات جزيي، دايمي نيست؛ راهحل اصلاحات اساسي است
اين روزها كشور حال و روز خوبي ندارد، علائم حياتي و باثباتي مشاهده نميشود و درمان ضروري نياز است. ريشه اين بيماري در كيفيت حكمراني و اصرار بر مسير پرتكرار اشتباه و عدم پذيرش تغييرات اساسي و نشنيدن فرياد ناصحان، دلسوزان و مظلومان است.
رشد فزاينده بياعتمادي و پاسخگو نبودن بخشهاي عمده حكومت ظرفيت اصلاحات را به شدت كاهش داده و همچنين سياست خارجي پرتنش هم مزيد بر علتها شده است.
گستره جغرافيايي اعتراضهاي اخير نشاندهنده فقر، فساد و تبعيض بود و نسبت دادن همه آن به خارج كشور حكايت سر در برف بردن است.
گسست بين جوانان و مسوولان تاكنون پس از انقلاب تا به اين حد نبوده، امروز تعامل كاهش يافته است و جوانان و حاكمان اساسا حرف يكديگر را نميفهمند. امروز بسياري از جوانان نابغه از كشور خارج ميشوند.
براي برونرفت از اين شرايط راهي جز اصلاحات اساسي باقي نمانده است. اصلاحات جزيي و موردي شايد خوب باشد، اما راه درمان دايمي نيست.
امروز مجلس بايد نماد ايستادگي و فراگيري همه تفكرات ملت باشد، اما نظارتهاي سليقهاي باعث شده جز موارد نادر چيزي از مجلس نديديم.
دخالت در امر قانونگذاري باعث افول و تهديد شأن مجلس شده است.
اگر امكان حضور همه تفكرات مختلف در مجلس فراهم نباشد، دليلي ندارد در انتخابات باشيم. شرايط تحريم از يك سو و بحرانسازي افراطيون داخلي ما را بر آن ميدارد در كنار جريانهاي اصلاحطلب باشيم تا به آينده فكر كنيم.