نمايندگان مجلس پيامك‌هاي ارسالي عليه لايحه بودجه
را سازماندهي شده توصيف كردند
تهديد پيامكي
نخستين‌بار كه در دهمين دوره مجلس ماجراي ارسال پيامك‌هاي تهديدآميز عليه نمايندگان مطرح و بازتاب گسترده‌اي به همراه داشت، به بيش از 2 سال پيش بازمي‌گردد. آن روزها لوايح در ارتباط با گروه ويژه اقدام مالي هنوز در دست بررسي نمايندگان قرار داشت و جناح مخالف دولت از يك‌سو با استفاده از ظرفيت نمايندگانش در پارلمان، صحن سبز بهارستان را با بنرهايي سفيدرنگ مي‌پوشاند و ازسوي ديگر تجمعات اعتراضي مقابل مجلس برپا مي‌كرد و همزمان با ارسال پيامك‌هاي تهديدآميز، موافقان را از تصويب لوايح الحاق به كنوانسيون‌هاي پالرمو و CFT بر حذر مي‌داشت. با اين حال و به‌رغم تمام اين اقدام‌ها اما درنهايت «بهارستان» اين لوايح را تصويب كرد تا دست‌كم عامل بازگشت ايران به ليست سياه FATF نباشد.
حالا از آن روزها مدت‌ها گذشته ولي دوباره مساله ارسال پيامك‌هاي تهديدآميز به نمايندگان در رسانه‌ها منعكس شده اما اين نوبت، نه به‌خاطر لايحه‌اي جنجالي، بلكه در مخالفت با مهم‌ترين و اصلي‌ترين سند مالي كشور در سال آينده. لايحه بودجه 99 پس از تقديم به مجلس، با هجمه‌ها و انتقادهاي بسياري مواجه شد. منتقدان، بودجه را فاقد شرايط ضدتحريمي ناميده و بر عدم تامين منابع مدنظر دولت در اين لايحه تاكيد داشتند؛ از اين‌رو خواستار رد كليات آن در مجلس بودند. درميان اين حملات، اعضاي كميسيون تلفيق، انتخاب و كليات بودجه 99 تصويب شد اما اين تازه اول راه بود. نصرالله پژمانفر در اظهاراتي كه رجانيوز آن را منتشر كرد، تصويب كليات بودجه را نتيجه تهديد حسن روحاني به «استعفا» عنوان كرد ولي در نقطه مقابل ساير اعضاي كميسيون نه‌تنها اين موضوع را تاييد نكردند؛ بلكه از پيامك‌هاي تهديدآميز گسترده عليه لايحه بودجه به خود و ساير همكاران‌شان پرده برداشتند. غلامعلي جعفرزاده ايمن‌آبادي، رييس فراكسيون مستقلين ولايي روزگذشته درباره چرايي ارسال اين‌قبيل پيامك‌ها در اظهاراتي كه اعتمادآنلاين آن را منتشر كرده، گفت: «اين موضوع نشان مي‌دهد فرستنده پيامك‌ها به دنبال ايجاد رعب و وحشت، تهمت و افترا و برچسب زدن است. در اين پيامك‌ها تهديد به راي ندادن هم مي‌كنند. هيچ منطقي در اين پيام‌ها حاكم نيست. اين پيامك‌ها از يكسري شماره مشخص و با يك متن واحد ارسال مي‌شود. انگار يك نفر 50 سيم‌كارت دستش است و تند تند پيامك ارسال مي‌كند.» او همچنين پيامك‌هاي ارسالي را سازمان‌يافته توصيف و تاكيد كرد: «پيامك‌هاي ارسالي به نمايندگان سازمان‌يافته است و همه از يك نقطه ارسال مي‌شود. يك اتاق فكر تخريب پشت ارسال پيامك عليه بودجه است. بنابراين پيامك‌هاي ارسالي به نمايندگان مجلس حاصل يك مغز و يك فكر است نه ده‌ها و صدها فكر.»
جلال ميرزايي، رييس كميته سياسي فراكسيون اميد نيز در اظهاراتي مشابه گفت: «برخي نيروها و جريانات سياسي سازماندهي‌شده پيامك مي‌فرستند. برخي از احزاب و جناح‌ها در فراكسيون منتقد دولت و مخالف دولت با لايحه بودجه 99 به‌شدت مخالفت كردند. همزمان با مخالفت آنها، جرياني از بيرون مجلس با ارسال پيامك خواستار رد كليات بودجه شد.»
اين نماينده اصلاح‌طلب مجلس همچنين با انتقاد از ارسال پيامك‌هاي تهديدآميز به نمايندگان و ناديده‌گيري منافع ملي توسط جناحي خاص در جمهوري اسلامي بيان كرد: «بهتر بود اين افراد مخالفت‌ها را به نمايندگان همفكر خود انتقال دهند تا آنها خواسته‌شان را پيگيري كنند. درست نيست براي من كه وابسته به طيف‌شان -اصولگرايان- نيستم پيامك بفرستند و مرا تحت فشار بگذارند؛ وقتي يك نيروي سياسي در مجلس نماينده ندارد خواسته‌هايش را به ساير نماينده‌ها منتقل مي‌كند و انتظار دارد مطالباتش را پيگيري كند. اما اين جريان در مجلس يك فراكسيون دارد و اين فراكسيون نيز همه طيف‌هاي منتقد دولت را نمايندگي مي‌كند، بنابراين بهترين شيوه اين است كه مطالبات‌شان را به نمايندگان همفكرشان منتقل كرده و دلايل‌شان را بيان كنند. رويكرد ما درخصوص بودجه حمايت از دولت است و راي موافق داديم، اما انتقادات را گوش مي‌كنيم و اگر حرف منطقي باشد بايد توجه كنيم. بحث منافع ملي است، لج و لجبازي نيست كه بگوييم چون يك عضو فراكسيون ولايي اين دلايل را گفته پس مخالفت كنيم.»