AFC را پر رو كرده‌ايم
رسول باختر
اولين سوالي كه درباره سلب ميزباني تيم‌هاي ايراني در ليگ قهرمانان آسيا مطرح مي‌شود اين است كه آيا AFC چنين حقي دارد يا خير؟ در پاسخ به اين سوال بايد گفت بله؛ AFC همان طور كه در مورد بازي تيم‌هاي باشگاهي ...
ايراني و عربستاني يا بازي‌هاي ملي عربستان با ايران و اردن پيش از اين راي داده بود، صلاحيت اين را دارد كه بازي‌ها را در كشوري ثالث برگزار كند. اما چرا اين نهاد مي‌خواهد چنين كاري كند؟ با توجه به اتفاقي كه در مورد هواپيماهاي اوكرايني افتاد، تمام خطوط هوايي بين‌المللي فعلا از آسمان ايران عبور نمي‌كنند و اين مساله متاسفانه علاوه بر اينكه تبعات مالي منفي براي ما دارد، تبديل به دستاويزي شده تا آنها ادعا كنند، كشور ما امنيت پروازي ندارد. AFC مي‌تواند در چنين شرايطي ميزباني را از كشوري بگيرد. متاسفانه برخوردهاي AFC بر خلاف رويه FIFA بر مبناي مسائل سياسي است. ما نيز از لحاظ سياسي در حوزه ورزش بسيار ضعيف عمل مي‌كنيم. همان طور كه مي‌بينيم در همين حين كه باشگا‌هاي ما حق ميزباني در كشور خودشان را از دست مي‌دهند، كشور عربستان با يمن در حال جنگ مستقيم است و اين كشور بارها و بارها با حملات پهپادي مورد حمله قرار گرفته و حتي تاسيسات نفتي اين كشور كه از حساسيت بالايي در دنيا برخوردار است با حمله نيروهاي يمني آسيب ديده است. اما با اين وجود AFC حتي به عربستان هشدار هم نداده چه برسد به اينكه بخواهد بازي‌ها را لغو كند يا به كشور ديگري ببرد. اين مشكلي است كه به هر حال وجود دارد. در چنين شرايطي ما نياز به يك ديپلماسي قوي ورزشي داريم تا بتوانيم حق ميزباني را داشته باشيم. در چنين شرايطي سوال دوم اين است كه چه راهكاري بايد در پيش بگيريم؟ طبيعتا ما بايد در قدم نخست در كميته ارزيابي با يك دفاعيه قوي حاضر شويم. ما بايد توضيح دهيم با وجود اينكه اتفاقي ناخواسته رخ داده و ما خودمان هم مسووليتش را پذيرفته‌ايم هيچ‌گاه ورزشكار خارجي در ايران دچار مشكل نشده است. ضمنا اين اتفاق قطعا باعث شده ما دقت و حساسيت خود را چند برابر كنيم و اين يعني امكان بروز خطا به شدت كاهش يافته است. ضمنا بايد اين نكته را يادآوري كنيم كه آن اتفاق در يك شرايط بحراني و جنگي رخ داده نه در شرايط عادي و روزمره. امروز مشخص شده نه كشور ما قصد ادامه عمليات نظامي دارد و نه امريكا دلش مي‌خواهد جنگي را آغاز كند. اين مساله در اظهارات رسمي مقامات دو كشور قابل اثبات است. با اين وجود قطع به يقين AFC اين استدلال را نخواهد پذيرفت چراكه خودش به خوبي همه اين موارد را مي‌داند و با علم بر اين دفاعيات چنين رايي را صادر كرده. در قدم بعد ما بايد در FIFA يا CAS دعوي خود را مطرح كنيم. حال سوال اينجاست كه چرا ما بايد به AFC شكايت كنيم، وقتي مي‌دانيم ترتيب اثر داده نخواهد شد؟ پاسخ اين است كه ما بايد سلسله مراتب را رعايت كنيم اما در دادگاه CAS شانس پيروزي ما بسيار بالا خواهد بود. چراكه آن نهاد متشكل از حقوقداناني است كه اعتبار و شهرت و شرافت خود را خرج مسائل سياسي نمي‌كنند. بنابراين ما بايد خودمان را از همين الان براي دفاع از حقانيت ورزش و امنيت كشورمان آماده كنيم. ما بايد علاوه بر اينكه حق ميزباني تيم‌هاي ايراني در ليگ قهرمانان آسيا را به دست آوريم، خسارت مادي و معنوي كه تيم‌هاي فوتبال ايران متحمل شده‌اند را نيز از AFC دريافت كنيم. متاسفانه اگر ما آن زماني كه حق ميزباني باشگاه‌هاي ايراني مقابل تيم‌هاي عربستاني سلب شد اقدامات بهتري مي‌كرديم، مي‌توانستيم الان AFC را در اين ريسك قرار بدهيم كه دوباره آنها را در CAS به چالش مي‌كشيم. با اين حال از آنجايي كه در نمونه مشابه قبلي منفعل بوديم و دفاع نكرديم و اشتباهاتي را مرتكب شديم الان AFC را در اخذ اين تصميم جري كرديم.