نماينده دوره دوم، سوم و دهم مجلس
با تاكيد بر اصلاح ساختاري:
هميشه بين نفرات اول و دوم نظام اصطكاك وجود داشته است
شايد بيشترين گزاره‌اي كه همواره در آستانه سالگرد پيروزي انقلاب اسلامي از سوي انقلابيون سابق و كارگزاران امروز حاكميت بررسي مي‌شود، تحقق آرمان‌هاي انقلاب و چالش‌هاي پيش‌روي آن است؛ اينكه آيا شعارها و آرمان‌هاي چندين سال مبارزه كه منتهي به 22 بهمن ماه 57 شد، به واقعيت بدل شده است يا نه؟ يا اينكه چالش‌ها و فرصت‌ها و تهديد‌هاي اين انقلاب كه وارد ميانسالي شده، چيست و چگونه بايد آنها را مديريت كرد؟ غلامرضا حيدري، نماينده دوره‌هاي دوم، سوم و دهم مجلس كه امسال براي حضور در انتخابات مجلس يازدهم رد صلاحيت شده، معتقد است كه در پنجمين دهه انقلاب اسلامي و در آغاز چهل و دومين سالگرد آن، مهم‌ترين چالش نظام مستقر رفتن به سمت تعامل منفي با دنياست. البته او به اشكالات ساختاري نيز اشاره كرده و گفته است، ساختاري كه همواره باعث اصطكاك نفرات اول و دوم نظام است بايد اصلاح شود.
يادمان رفته جمهوري اسلامي متعلق به
همه ملت است
غلامرضا حيدري در گفت‌وگويي تفصيلي كه با «اعتمادآنلاين» داشته، در اين مورد توضيح داده است. او در اين مورد گفت: «مهم‌ترين چالش در 41 سال جمهوري اسلامي اين بود كه ما خواسته و ناخواسته به سمت تعامل منفي با دنيا رفتيم. شايد برخي آنها تله بود و برخي را هم آگاهانه انتخاب كرديم. اين رويكرد براي ما اصطكاك، درگيري و هزينه ايجاد كرد.» اين نماينده اصلاح‌طلب مجلس شوراي اسلامي همچنين ادامه داد: «علاوه بر اين، تعامل منفي در داخل هم عملا ديده شد. به قول معروف، دلباختگان انقلاب را از قطار انقلاب به عناوين مختلف پياده كرديم. هر كدام از اين موارد ضربه‌اي بر انسجام و وحدت عمومي وارد كرد. يادمان رفته كه نظام جمهوري اسلامي متعلق به همه ملت ايران است. ملت ايران از قوميت‌هاي مختلف، اديان مختلف، گرايش‌هاي مختلف سياسي، سلايق گوناگون فرهنگي و اجتماعي تشكيل شده و همه اينها با هم نماد ملت ايران است. ...متاسفانه حاكميت به سمتي رفت كه انگار ملت ايران تنها از يك سليقه و گرايش خاص موجوديت يافته است. در حالي كه ملت ايران عبارت است از: سلايق مختلف، گروه‌هاي مختلف، اديان مختلف و قوميت‌هاي مختلف در مناطق گوناگون.»
انقلاب به گروهي خاص اختصاص نداشت
اين نماينده اصلاح‌طلب مجلس همچنين در پاسخ به اين پرسش كه آيا «الگوي انقلاب اسلامي بهترين مدل سياست‌ورزي است؟» نيز گفت: «فراموش نكنيد در انقلاب 22 بهمن 57 همه قشرها و اقوام مشاركت داشتند. اين‌طور نبود كه انقلاب به يك گروه خاص اختصاص داشته باشد. اگر از اين منظر بخواهيم بنگريم، سياست‌ورزي انقلاب اسلامي بايد يك استراتژي هميشگي باشد. صاحب‌نظران كشورهايي كه انقلاب كردند به اين موضوع رسيدند كه انقلاب به مفهوم عام، آن‌طور كه بايد مطالبات ملت در موقع انقلاب را تحقق بخشد، نيست. معمولا انقلاب مي‌شود، جماعتي مي‌آيند و سوار قدرت مي‌شوند، اما به مرور تحقق آن مطالبات عمومي مردم انقلاب‌كرده به فراموشي سپرده مي‌شود.» اما مساله مهم ديگري كه همواره از ابتداي انقلاب تاكنون مورد توجه بوده «حفظ وحدت» است، مساله‌اي كه اين نماينده مجلس معتقد است در شرايط مطلوبي به‌سر نمي‌برد. حيدري اذعان داشته: «ملت ايران بقاي نظام جمهوري اسلامي را مي‌خواهند، چون مي‌دانند با وجود انتقاداتي كه دارند معلوم نيست اتفاق بهتري رخ دهد. عموم مردم ايران استمرار نظام را مي‌خواهند چون منافع ملي را در درازمدت در بقاي نظام مي‌بينند. سيستم باز يعني اينكه نظام به‌طور سيستماتيك در درونش اصلاح را مي‌بيند و به‌طور اتوماتيك اصلاح را انجام مي‌دهد. منتها كساني كه داراي تفكر و ذهنيت بسته هستند، كساني كه همه چيز را از جمله حق و حقيقت را تنها در خودشان مي‌بينند، براي‌شان سخت است كه به اصلاح فكر كنند؛ چون به جز آنچه خودشان تصور مي‌كنند چيز ديگري نمي‌بينند. اگر بخواهيم به صورت كلي بگوييم، شرايط وحدت مطلوب نيست، اما در مقاطع خاص تبلور وحدت را مي‌بينيم و كساني كه انتقاد دارند در اين وحدت حضور پيدا مي‌كنند.»
پس از امام صداي كساني كه جمهوريت را
قبول نداشتند، بلند شد
حيدري در ادامه به شعارهاي انقلاب اسلامي به‌خصوص بعد جمهوريت را بررسي كرده و معتقد است: «از همان ابتدا بعضي‌ها با اصل جمهوريت در مباني فكري تفاهم نداشتند. در زمان حضرت امام، ايشان قاطع بودند و به دليل شخصيت كاريزماتيك‌شان اين افراد ساكت بودند، اما بعد از رحلت
امام (ره) صداي اين نوع تفكري كه مباني جمهوريت را قبول نداشتند، بلند شد. متاسفانه نهادهايي كه نماد جمهوريت است به عناوين مختلف تضعيف مي‌شود؛ براي مثال بار سيستم انتخاباتي ما روي دوش شوراي نگهبان مي‌افتد درحالي كه احزاب واقعي بايد ميدان‌دار اصلي باشند. شوراي نگهبان جمهوريت را مخدوش مي‌كند.» او تاكيد داشت كه «نظام جمهوري اسلامي بايد به سمتي برود كه 2 يا 3 حزب فراگير ميدان‌دار اصلي رقابت شوند و اين نظام انتخاباتي هم با فعاليت احزاب عجين باشند و احزاب در نهادهاي انتخابي كانديداهاي‌شان را تاييد صلاحيت كنند.» البته اين نماينده مجلس در پاسخ به پرسشي در مورد راه‌حل برون‌رفت از بحران‌ها نيز گفته است: «در ساختار اداره كشور اصطكاك زياد است. بين نفرات اول و دوم نظام هميشه اصطكاك وجود داشته است. اين اصطكاك بهره‌وري را پايين مي‌آورد، بنابراين بايد اين ساختار جهت ارتقاي بهره‌وري اصلاح شود و اگر نمي‌توانيم عوامل اصطكاك را برداريم، آن را به حداقل برسانيم.»