معماي 1+4

يازدهمين دوره انتخابات مجلس در غياب اصلاح‌طلبان و با كمترين ميزان مشاركت مردمي در تاريخ انتخابات‌هاي صورت‌گرفته در جمهوري اسلامي، برگزار شد و با اعلام قطره‌چكاني آمار، مشخص شد كه اصولگرايان مطابق پيش‌بيني‌ها، اكثريت قريب به اتفاق كرسي‌هاي پارلمان را در دست گرفته‌اند تا مثال مجالس هفتم، هشتم و نهم، صداي فعالان حاضر در منتهي‌اليه راست سياست ايران، صداي غالب بر بهارستان يازدهم باشد. در اين ميان آنچه با راهيابي چندين و چند چهره سرشناس اصولگرا به مجلس شوراي اسلامي محل پرسش است؛ تكليف كرسي‌اي است كه در 12 سال گذشته در اختيار علي لاريجاني بود.در روزهاي ابتدايي نام‌نويسي كانديداها براي حضور در ميدان رقابت مجلس يازدهم، باتوجه به حضور پرتعداد اصولگرايان و كم‌فروغ اصلاح‌طلبان، فقدان ژنرال‌ها به خوبي احساس مي‌شد تا اينكه سيدمصطفي ميرسليم كه در روزهاي انتخابات رياست‌جمهوري 96 حاضر به كناره‌گيري به سود ساير اصولگرايان نشد، در انتخابات حاضر شد. همان زمان نام او به عنوان يكي از كانديداهاي تصاحب قدرتمندترين كرسي مجلس اعلام شد ولي چندي بعد و با نام‌نويسي حميدرضا حاجي‌بابايي، رييس فراكسيون ولايي دهمين دوره مجلس، شانس ميرسليم كمرنگ‌تر شد.اگر حاجي بابايي در جريان سومين اجلاسيه مجلس دهم به سود لاريجاني كناره‌گيري نمي‌كرد، محمدرضا عارف بالاخره كرسي رياست مجلس را در اختيار مي‌گرفت ولي او نه تنها رياست را به لاريجاني هديه داد، بلكه در اجلاسيه چهارم نيز كانديدا نشد تا رييس فعلي مجلس دهم با آسودگي خيال بتواند كرسي رياست را در اختيار بگيرد. مسعود پزشكيان كه در طول 4 سال مجلس دهم نايب‌رييسي اول پارلمان را برعهده داشت، ازجمله چهره‌هايي است كه همچون ميرسليم و حاجي‌بابايي با راي مردم در يك قدمي پارلمان يازدهم قرار دارد و مي‌تواند يكي از گزينه‌هاي رسيدن به كرسي رياست مجلس باشد ولي باتوجه به حضور كم‌تعداد اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرايان در ليست منتخبان، بعيد است اصولگرايان حاضر به قمار روي او باشند.در اين ميان جدي‌ترين رقابت ميان 2 چهره‌اي ايجاد شده كه تا دقيقه 90 زير بار تهيه ليست مشترك نرفتند. محمدباقر قاليباف و مرتضي آقاتهراني 2 فعال سرشناس اصولگرايان محسوب مي‌شوند كه هركدام به نوع خود شانس تصاحب كرسي رياست مجلس را دارند. قاليباف به عنوان نفر اول و آقاتهراني به عنوان نفر سوم راهي «بهارستان» مي‌شوند ولي به نظر مي‌رسد در روزهاي ابتدايي مجلس آينده همه‌چيز مشخص خواهد شد. جايي كه حاميان نواصولگرايي و پايداري‌ها در وزن‌كشي درون‌پارلماني نهايت تلاش خود را براي كسب كرسي‌هاي هيات رييسه و البته صندلي رييس به كار خواهند برد؛ تلاشي كه به حكم تجربه مي‌تواند به تقابلي درون‌جرياني منتهي شود.