روياي يك ريش‌سفيد
سيدمصطفي ميرسليم اولين فردي خواهد بود كه در يازدهمين دوره مجلس بر كرسي رياست پارلمان تكيه خواهد زد. او مُسن‌ترين منتخب تهران و مجلس يازدهم خواهد بود و مي‌تواند يكي از رقباي جدي محمدباقر قاليباف براي به دست‌گيري سكان مديريت پارلمان يازدهم محسوب شود. او پيش از اين علاوه بر تاكيد بر لزوم ارتقاي جايگاه مجلس در ايران در اظهاراتي خواستار انتخاب رييس مجلس آينده بدون تمهيد و تطميع شده بود. او مهم‌ترين فردي است كه اگر قرار بر تشكيل پارلمان در سايه توسط قاليباف و تشريفاتي‌سازي جايگاه رييس مجلس باشد، مي‌تواند عهده‌دار اين سمت شود. ميرسليم احتمالا در قياس با قاليباف ارتباط بهتري با حسن روحاني و دولتش همچنين رييسي و مجموعه قوه قضاييه خواهد داشت ولي با توجه به اقدامات شوراي نگهبان و حتي مجمع تشخيص مصلحت نظام، دور از ذهن نيست كه او در قامت منتخب مردم در مقابله با اقدامات اين نهادها ايستادگي كرده و از حق انحصاري پارلمان براي تصويب قوانين دفاع كند. در اين ميان به نظر نمي‌رسد در صورت رياست ميرسليم بر پارلمان برخلاف لاريجاني او بتواند مهم‌ترين نقش را در رد يا تصويب طرح و لايحه و كنوانسيون خاص ايفا كند و احتمالا اين وظيفه بر دوش فراكسيون احمدي‌نژادي‌ها، پايداري‌ها و قاليبافي‌ها گذاشته خواهد شد. اين اتفاق از آن جهت حائز اهميت است كه فراكسيون‌هاي نامبرده نه تنها يكدست و متحد نيستند بلكه اختلافات ريشه‌داري با يكديگر نيز دارند و همين فرصت لازم را براي تجديد قوا در جناح رقيب فراهم آورده و همزمان كار نهادهاي بيروني براي تعامل با پارلمان را بيش از پيش دشوار كند؛ چراكه با خروج رييس از معادلات، جلب نظر فراكسيون‌ها امري است بسيار سخت، اگر نگوييم ناممكن.