گزينههاي رياست بر «بهارستان» از بايدها و نبايدهاي پارلمان يازدهم گفتند
مجلسِ رقبا
كمتر از يك ماه تا آغاز به كار يازدهمين دوره مجلس شوراي اسلامي با اكثريت قريب به اتفاق اصولگرايان باقي مانده و همين مساله سبب شده تا اصولگراياني كه پيش از ورود به «بهارستان» از اتحاد واقعي و حقيقي نيز برخوردار نبودند اين روزها به رقابتهاي درون گروهي و جناحي خود با اظهارات رسانهاي متفاوت، رنگ و بوي جديتري ببخشند. رقابتي كه لزوما بر سر قدرتمندترين كرسي پارلمان نيست و ميتواند از كميسيونهاي تخصصي و فراكسيونهاي تاثيرگذار پارلمان تا مركز پژوهشها و ديوان محاسبات مجلس را شامل شود. محمدباقر قاليباف و يارانش از يك سو، مرتضي آقاتهراني و پايداريها نيز از سويي ديگر ميكوشند، برنامههاي خود براي «بهارستان» را كاراتر نشان داده و همزمان به تخطئه رقيب هم جناح خود بپردازند. در اين ميان ياران محمود احمدينژاد نيز كه تا همين چندي پيش حداقل در ظاهر متحد عمل ميكردند اين روزها آشكارا به اختلافاتي برخوردهاند.
نزديكان و كارگزاران رييسجمهوري سابق ايران با توجه به حذف اصلاحطلبان از گردونه انتخابات از سوي شوراي نگهبان و البته مشاركت 42 درصدي، موفق به حضور پررنگ در پارلمان يازدهم شدند و همين حضور كنار اختلافات قديمي و ريشهدار آنان با نواصولگرايان و سنتيهاي اين جريان سياسي سبب شد تا بسياري از تحليلگران از رقابتهاي جدي در زيرپوست پارلمان آينده خبر دهند. با اين حال احمدينژاديها با تشكيل زودهنگام و پيش از موعد جلساتي تحت عنوان «جبهه خدمت» كوشيدند علاوه بر نمايش عِده و عُده خود، خط و نشاني نيز براي قاليباف و عليرضا زاكاني به عنوان اصليترين مشتاقان كرسي رياست پارلمان بكشند. خط و نشاني كه با اعلام ورود فريدون عباسي و شمسالدين حسيني آن هم پس از گمانهزنيها مبني بر رقابت علي نيكزاد با قاليباف بر سر كرسي رياست، رنگ و بوي جديتري به خود گرفت.
انشقاق احمدينژاديها؟!
حالا اما اوضاع رنگ و بوي متفاوتي به خود گرفته است. نزديكان محمود احمدينژاد بيرون پارلمان يازدهم ميكوشند، منتخبان و اظهاراتشان را بياساس جلوه دهند چنانكه بهمن شريفزاده از نزديكان رييسجمهوري سابق هر گونه هماهنگي ميان وزرا و كارگزاران احمدينژاد در مجلس با او را تكذيب و در اظهاراتي كه نامهنيوز آن را منتشر كرد، گفته:«آنها وزير آقاي احمدينژاد بودند و ترديدي در اين مساله نيست، ميتوانند خودشان را با همين نام معرفي كنند؛ چون واقعيتي است كه رخ داده اما اينكه شخص آقاي احمدينژاد پشت اين ماجراها باشد؛ خير اين طور نيست.» از سوي ديگر محمدرضا ميرتاجالديني كه روزگاري به عنوان معاون پارلماني محمود احمدينژاد مشغول فعاليت بود و حالا در قامت منتخب مجلس يازدهم ظاهر شده، ساز جدايي از فراكسيون «جبهه خدمت» را كوك كرده و به «مدارا» گفته است:«بنده با تشكيل فراكسيوني توسط مديران دولت نهم و دهم موافق نيستم و در فراكسيون اكثريت انقلاب حضور دارم و معتقدم كه بايد يك فراكسيون داشته باشيم و آن هم فراكسيون اكثريت نيروهاي انقلاب باشد و همه مديران دولت نهم و دهم نيز در اين فراكسيون حضور پيدا كنند.» جالب اينكه شنيدههاي «اعتماد» حاكي از آن است كه ميرتاجالديني خود را براي يكي از كرسيهاي هيات رييسه مجلس شوراي اسلامي آماده ميكند و از اين رو در تلاش است با دوري از فراكسيون احمدينژاديها، خود را در فراكسيون نزديك به قاليباف جاي دهد تا شايد بدين شيوه بتواند در جريان اجلاسيه نخست، يكي از كرسيهاي هيات رييسه را به دست آورد؛ فراكسيوني كه عمده آنان را تازهكارها و احتمالا نواصولگرايان تشكيل خواهند داد.
تفاخر به تجربه!
شايد تنها وجه اشتراك فراكسيون اميد دهمين دوره مجلس شوراي اسلامي كه اين روزها دوباره با حملات و انتقادات تند و تيزي به عملكرد خود مواجه است با نواصولگرايان، نداشتن سابقه كار پارلماني اكثريت آنان باشد. وجه اشتراكي كه اين روزها مرتضي آقاتهراني، نفر اول جبهه پايداريها در مجلس روي آن دست گذاشته و همزمان سابقه و تجربه خود و يارانش را به رخ نواصولگرايان و سنتيهاي اين جريان سياسي كشيده است. او در جريان اظهاراتي كه خبرگزاري برنا آن را منتشر كرد با تاييد اخبار روزنامه اعتماد مبني بر برگزاري جلسات مجلس مجازي به رياست خود در بستر اسكايروم به عدم آشنايي منتخبان مجلس يازدهم با اصول و قواعد كار پارلماني اشاره و تاكيد كرد كه بسياري از منتخبان پارلمان آينده، تفاوت طرح با لايحه و كميسيون با فراكسيون را نميدانند. او همچنين پيشتر به طعنه گفته بود افرادي كه تاكنون به مجلس نرفتهاند، وعده استيضاح وزرا و رييسجمهوري را ميدهند.
برنامه بيبرنامگي!
در اين ميان علي نيكزاد نيز پس از روزها سكوت در گفتوگويي تفصيلي كه تسنيم آن را منتشر كرد همچون ساير منتخبان يازدهمين دوره مجلس از لزوم برگرداندن پارلمان به راس امور و افزايش شأن قوه مقننه سخن به ميان آورد؛ ولي جالب آنكه نه نيكزاد و نه ساير منتخبان حداقل تا لحظه نگارش اين گزارش، برنامه مدون و دقيقي براي اين مهم ارايه ندادهاند. جالب آنكه نيكزاد كه در كارنامه كارياش رياست ستاد انتخاباتي سيدابراهيم رييسي به چشم ميخورد در جريان اين گفتوگو از غيبت نمايندگان در تصميمگيريهاي مهم گفته ولي زماني كه خبرنگار تسنيم از او درباره ماجراي افزايش قيمت بنزين توسط شوراي عالي هماهنگي اقتصادي و بدون اطلاع نمايندگان و لغو طرحهاي سه فوريتي نمايندگان براي برگرداندن قيمت بنزين به حالت اوليه با پيامي از سوي رهبري ميپرسد هيچ پاسخ مشخصي نميدهد و صرفا تاكيد ميكند كه «در مواقعي كه مردم در سختي هستند، مجلس بايد كنار دولت و قوه قضاييه در راس امور پيشگام باشد. يكي از ايرادات اساسي كه نمره مردم به دوره دهم مجلس را كاهش داد همين قضيه بنزين بود. مردم ميگفتند كه اتفاق به اين مهمي روي داده و مجلسيها گفتند كه ما خبر نداريم. بنابراين بنده اعتقادم اين است و بنابر ارتباطي كه با دوستان منتخب دارم، آنها هم اعتقادشان اين است كه مجلس به خصوص در روزهاي سخت بايد كنار مردم باشد.»
با اين حال به نظر ميرسد اين اختلافات و اظهارات بعضا متناقض و طعنهآميز در روزهاي آتي با توجه به نزديكي زمان تشكيل مجلس يازدهم و رقابت درون پارلماني اصولگرايان تشديد شود هر چند كه در اين ميان سيدمصطفي ميرسليم كه نامش در ميان گزينههاي تصدي مجلس يازدهم به چشم ميخورد در توييتر خود به تحليلها و گزارشها درباره پارلمان آينده واكنش نشان داده و با انتقاد از آنان نوشته است:«راه صحيح زندگي سياسي براي اقليت پس از شكست فاحش در انتخابات مجلس يازدهم در تحليلهاي غلطانداز و تخريب شخصيتهاي اكثريت و ادعاي اختلاف و رقابت بين آنها و تحقير انتخاباتي كه خود به دليل ناكارآمدي سر منشا نتايج آن بودهاند، نيست. توصيه ميكنم با استفاده از فرصت ماه رمضان، وقت خود را صرف تفكر درباره ريشه ضعفهاي جبهه سياسي خود كنند.»