سرودي براي قرنطينه
هوشنگ جاويد
هنرمندان در برابر جامعه و مسائل آن بيتفاوت نيستند. آنها تلاش ميكنند در شرايط سخت و دشوار، يعني آن زمان كه نااميدي مردم را نشانه گرفته و همه نسبت به آينده بدبيناند، بار ديگر اميد و نشاط را به جامعه تزريق كنند.
نمونه روشن آن همين روزهاست؛ در روزهايي كه ويروس كرونا جهان را تحت تاثير خود قرار داده، مردم در خانههايشان حبس شده و نگران سلامت و آيندهشان هستند، گروهي از خوانندگان مطرح جهاني، سرودي زيبا با موضوع اين ويروس ساختهاند. هر بخش اين سرود را خوانندهاي از فرهنگها و كشورهاي مختلف خوانده و اجرا كرده است.
اميدوارم هنرمندان ما نيز در محتواي آثاري كه در دست توليد دارند، به گروهها و افرادي توجه كنند كه براي مبارزه با اين بيماري تاكنون زحمات فراوان و بيدريغي كشيده و همچنان نيز فداكارانه به مقابله با آن مشغولند. اين افراد نياز به روحيه دارند و يكي از راههاي آن توليد آهنگهايي است كه نشان دهيم زحمات آنها را ديدهايم و قدردانشان هستيم. موسيقي برد وسيعي دارد و ميتواند به سرعت در يك گستره وسيع ميان افراد پخش شود. علاوه بر آن، محتواي اين ترانهها بايد به عامه مردم هم كمك كند تا اين دوره را با روحيه بهتري به سلامت بگذرانند به جاي آنكه همچنان به موضوعاتي مانند عشق و شكست عاشقي و نالههاي عاشقانه بپردازند كه دغدغه كنوني مردم نيست.
ساخت سرود و ترانه براي كودكان از ديگر ملزومات شرايط اپيدمي است. هنرمندان ميتوانند با موسيقي كودكان را به وجد آورده و آنها را سرگرم كنند، آن هم زماني كه آنها با قرنطينه محكوم به ماندن در خانهاند و نهايت تفريحشان بازيهاي فضاي مجازي يا برنامههاي تلويزيوني است.