توصيه كردن و هشدار دادن
به تنهايي كافي نيست
نسرين ضميري
چهارشنبه 14 خرداد ماه يك قلاده «گرگ» در يكي از خيابان‌هاي اصلي شهر اهواز مشاهده و با تلاش نيروهاي آتش‌نشاني زنده‌گيري و تحويل اداره محيط‌زيست خوزستان شد. همچنين چند روز قبل هم سه «دلفين گوژپشت» خليج‌فارس تا يكي از دهانه‌هاي حوضه آب‌هاي آبادان آمده بودند. در روزهايي كه مقررات منع آمد و شد در شهرهاي ساير كشورها اجرا مي‌شد، آمدن حيوانات وحشي به سطح شهرها را نشانه رعايت قرنطينه از سوي مردم و حاكم شدن سكوت مي‌دانستند. صرف‌نظر از ساير ابعاد، حضور يك «گرگ بيابان»! در خيابان‌هاي اصلي شهر را مي‌توان به دليل رعايت توصيه‌ها و هشدارها و در خانه ماندن از طرف مردم تعبير كرد. خبرنگار نيستم اما به عنوان يك شهروند مي‌توانم روايتگر حال و هواي اين روزهاي شهر محل زندگي‌ام باشم. برحسب اتفاق در همان روز مشاهده شدن گرگ، در همان منطقه براي كاري ضروري از خانه خارج شده بودم، به جز چند فروشگاه مواد غذايي، همه‌جا بسته بود و به معناي واقعي كلمه پرنده پر نمي‌زد. كليه شواهد و قراين حاكي از آن است كه بيشتر مردم تمامي هشدارها را جدي گرفته و رعايت مي‌كنند، پس به راستي چه دليلي براي افزايش آمار مبتلايان به كرونا ويروس در خوزستان وجود دارد كه تنها استان با وضعيت قرمز است؟ بيش از سه ماه است كه اكثريت مردم از شستن و ضدعفوني كردن دست‌ها گرفته تا پوشيدن ماسك و دستكش و تا در خانه ماندن و لغو تمامي برنامه‌هاي تفريحي و مسافرتي و مراسم و مناسك را انجام مي‌دهند. كليه مدارس و مراكز آموزشي تعطيل است و معلمين و اساتيد با مشقت زياد در حال تهيه محتواي آموزش مجازي هستند، دانش‌آموزان و دانشجويان با سختي زياد در خانه درس مي‌خوانند. خانواده‌ها براي سرگرم كردن و در خانه نگه داشتن كودكان خود هر آنچه در چنته داشته‌اند به كار برده‌اند و از سالمندان مراقبت ويژه كرده‌اند. پزشكان و كادر درماني بيمارستان‌ها به شكلي خستگي‌ناپذير مشغول مداوا و مراقبت از بيماران هستند. كاركنان مشاغل ضروري با به جان خريدن تمامي خطرات، سر كار حاضر مي‌شوند، بسياري از فعاليت‌هاي اقتصادي متوقف شده و به مردم ضرر‌هاي مالي وارد آمده و... آيا پذيرفتني است اين همه تلاش و زحمت به هدر برود؟ يكي از اعضاي شوراي شهر اهواز بيان كرده، بازارچه‌هاي روز، عرضه‌كنندگان قليان، پرنده‌فروشان، زباله‌گردها و امثالهم «كانون‌هاي اشاعه ويروس كرونا» هستند. آيا قابل قبول است به خاطر اقليتي محدود تمام اقدامات شكست بخورد؟ آيا نمي‌توان با چند راهكار ساده و «حمايت اجتماعي» از اين اقشار آسيب‌پذير كرونا را در خوزستان مهار كرد؟
سرچشمه شايد گرفتن به بيل/ چو پر شد نشايد گذشتن به پيل روانشناس سازماني