سخني با قاضي محترم پرونده رومينا

در حقوق خصوصي در يك تقسيم‌بندي اعمال شخص را به دو دسته امور مالي و غيرمالي تقسيم مي‌كنند.
در امور مالي علاوه بر بلوغ و عقل، رشد نيز شرط است و تا شخص به سن رشد نرسيده است به صرف دارا بودن بلوغ و عقل نمي‌تواند در خصوص هر گونه تصرف در اموال خود شخصا تصميم‌گيري كند.
در امور غيرمالي رسيدن به سن بلوغ و داشتن عقل از شروط تصميم‌گيري و ورود كردن در اين امور است.
سن بلوغ در پسر 15 سال تمام قمري و در دختر 9 سال تمام قمري است و عموما شخص بالغ، عاقل فرض مي‌شود مگر آنكه خلاف آن با دليل اثبات شود. 
اقامت در يك مكان مشخص براي زندگي از امور غيرمالي است كه شخص پس از بلوغ و دارا بودن عقل در اين خصوص، خود شخصا نسبت به آن تصميم‌گيري مي‌كند و نفوذ حقوقي تصميمات او نيازمند تنفيذ ولي قهري يا قيم نيست.
با توجه به مقدمات فوق همان‌گونه كه در انتخاب زندگي با يكي از پدر يا مادر- به هنگام طلاق و جدايي والدين از يكديگر- در صورت بالغ بودن فرزند، قضات محاكم از خود شخص سوال مي‌كنند و با هر يك از ابوين با رضايت خود زندگي مي‌كند در اين قبيل موارد كه زندگي در كنار والدين با احتمال عقلايي خطر جاني همراه است، مقام محترم قضايي رسيدگي كننده مي‌تواند به شخص در مظان خطر ارايه طريق كند تا در محل امني مثل بهزيستي كه قطعا براي چنين مواردي وجود دارد، زندگي كند.
اميدوارم روزي فرا رسد تا هيچ‌كس بيش از كيفر گناه خود مجازات نشود كه طبق نص قرآن كريم جزاي بدي، بدي‌اي مثل آن است و نه بيشتر.
وكيل دادگستري