خبر
رايزني ايران و استراليا براي تبادل تجربه مقابله با آتش سوزي جنگل‌ها
در ديدار سفير استراليا با رييس جمعيت هلال‌احمر ايران، كريم همتي ضمن درخواست حمايت اين كشور براي تامين دستگاه‌هاي ونتيلاتور مورد نياز بيماران مبتلا به كرونا در ايران از دريافت 155 محموله كمك‌هاي بشردوستانه براي مقابله با اين بيماري همچنين كمك 130 ميليارد توماني مردم به هلال‌احمر در همين زمينه خبر داد. به گزارش پايگاه اطلاع‌رساني جمعيت هلال‌احمر؛ همتي هدف از اين ديدار را استفاده از تجارب دو كشور ايران و استراليا براي مبارزه با بيماري كوويد 19 عنوان كرد و افزود:«در 5 ماه گذشته 155 محموله بين‌المللي شامل ماسك و ديگر تجهيزات حفاظت فردي در زمينه كنترل بيماري كرونا از دولت‌ها و مجامع بين‌المللي به جمعيت هلال‌احمر ايران تحويل داده شده كه جا دارد از تمام جمعيت‌هاي ملي، كميته بين‌المللي صليب سرخ، كشورهاي چين، ژاپن و... كه در زمان شيوع بيماري كوويد 19 از مردم ايران حمايت كردند تقدير كنيم. صليب سرخ استراليا هم در سيل فروردين 98 بيش از 470 هزار فرانك به جمعيت هلال‌احمر ايران كمك كرد كه اين اقدام بشردوستانه قابل تقدير است اما انتظار ما اين است با توجه به نياز كشور ايران به دستگاه‌هاي ونتيلاتور براي كمك به بيماران كوويد 19 صليب سرخ استراليا از راه‌حل‌هاي بشردوستانه امكان تامين وسايل مورد نياز براي كمك به بيماران ايراني را فراهم كند. آتش‌سوزي‌هاي گسترده‌اي كه در كشور استراليا رخ داد و خسارات مالي و جاني فراوان حاصل از آن، مي‌طلبد كه دو جمعيت ملي ايران و استراليا در زمينه تغييرات اقليمي همكاري بيشتري داشته و تجربيات خود را در اين حوزه به اشتراك بگذارند. با وجود اينكه در استراليا امكانات زيادي براي مهار حريق وجود دارد اين كشور از آتش‌سوزي‌هاي اخير آسيب زيادي ديد اما در كشور ايران امكانات كافي براي اطفاي حريق جنگل‌ها و مراتع وجود ندارد و اگر صليب سرخ استراليا بتواند در اين زمينه به هلال‌احمر ايران كمك كند ما مي‌توانيم عملكرد مناسب‌تري در عمليات اطفاي حريق و مقابله با تغييرات اقليمي كه از برنامه‌هاي فدراسيون بين‌المللي صليب سرخ و هلال‌احمر نيز هست، داشته باشيم.» ليندال ساكس، سفير استراليا در ايران نيز در اين ديدار گفت:«استراليا از اولين كشورهايي بود كه با اولويت قرار دادن كمك به كشورهاي منطقه آسيا از طريق فدراسيون به هلال‌احمر ايران در زمينه مقابله با بيماري كوويد 19 كمك كرد. استراليا در مواجهه با بيماري كوويد 19 بسيار خوش‌شانس بوده و تعداد 90 هزار مبتلا و 106 نفر جان‌باخته بر اثر اين بيماري در مقايسه با ساير كشورها رقم پاييني محسوب مي‌شود كه حاصل مديريت صحيح بيماري همچنين موقعيت جغرافيايي كشور استراليا بوده است. استراليا كشور ثروتمندي است اما همدردي و حمايتي كه مردم ايران در شبكه‌هاي اجتماعي از مردم كشور استراليا در جريان آتش‌سوزي‌هاي اين كشور داشتند براي ما بسيار ارزشمند بود. اينكه مردم كشورهاي ديگر به شما در شرايط سخت فكر مي‌كنند بسيار اهميت دارد. اين حمايت‌ها انعكاسي از صميميت و گرمي روابط 50 ساله ميان دو كشور است. ما 60 هزار استراليايي ايراني‌تبار داريم كه اين موقعيت در روابط دوستانه دو كشور بسيار موثر بوده و موجب تقويت روابط جمعيت‌هاي ملي دو كشور ايران و استراليا نيز شده كه مي‌توانيم اين روابط را توسعه دهيم.»
۳۵ هزار كارگر ايراني در عراق روزمزدي مي‌كنند
براساس آمارهاي غيررسمي ۳۵ هزار كارگر ايراني در كردستان عراق روزمزدي مي‌كنند. فقط ۵ هزار كارگر ايراني در شهر سليمانيه كار مي‌كنند اما همين امكان حداقلي براي زيستن با آمدن كروناويروس از اسفند ماه سال گذشته از كارگران ايراني سلب شده است. مرزها بسته شده و كارگران و استادكاران ساختماني نتوانسته‌اند خود را به سليمانيه و اربيل برسانند. به گزارش ايلنا به گفته ميكاييل صديقي، رييس كانون انجمن‌هاي صنفي كارگران ساختماني استان كردستان تا زماني كه ساماندهي اشتغال كارگران ايراني در كردستان عراق به سرانجام نرسد، مهاجرت كارگران ساختماني استان‌هاي غربي به كردستان عراق، يك «امكان» براي حدود ۳۵ هزار خانواده ايراني است. علاوه بر بيكاري گسترده بالاي ۵۰ درصدي كارگران ساختماني استان‌هاي غربي با بسته شدن مرزهاي عراق ۳۵ هزار خانواده كارگران مهاجر دچار بيكاري و بي‌پولي شده‌اند. به گفته صديقي، اينها دستفروشي مي‌كنند يا به مشاغل خرده‌ريز و غيرپايدار روي آورده‌اند؛ از سوي ديگر بودن اينها در ايران موجب شده كه نرخ كارهاي ساختماني در استان‌هاي غربي بشكند و استادكاران ساختماني مجبور شده‌اند با دستمزدهاي بعضا پايين‌تر از قبل كار كنند. شرايط زيستي كارگران ايراني در كردستان عراق، ناگوار و به‌شدت نامطلوب است. اين كارگران در عراق حتي موردِ پذيرش واقع نمي‌شوند. شاباز محمود مصطفي،عضو هيات‌مديره سنديكاي كارگران كردستان عراق ضمن تاييد اين موضوع كه كارگران ايراني به نام كار وارد اين كشور نمي‌شوند به رسانه‌هاي ايران گفته است: «اين كارگران با نام كار و با ويزاي كار به كردستان عراق نمي‌آيند و بيشتر آنها در قالب كمپاني‌ها و شركت‌هاي خاص و با عنوان گردشگر مي‌آيند و به دليل اينكه مجوز و اقامت ندارند و با سنديكاي ما هماهنگ نيستند، نمي‌توانيم به آنها مجوز كار بدهيم.» با اين وجود، اين زيستن دشوارتنها امكان زيست براي ۳۵ هزار كارگر ايراني است. كارگراني كه اگر به كردستان عراق نروند و در وطن بمانند اگر خيلي خوش‌شانس باشند، شغلي روزمزد با حقوق كمتر از دو ميليون تومان خواهند داشت و اگر تا اين اندازه شانس به آنها رو نكند بايد بار بر پشت بگذارند و كوهستان به كوهستان كولبري كنند؛ بديهي است كه مهاجرتِ بدون پذيرش و بدون سرپناه با درآمد حداقل 5 يا 6 ميليوني از بار بر پشت گذاشتن و در دلهره مرگ مدام به سر بردن، آسان‌تر است و اضطراب كمتري دارد!