صدرالدين كاظمي در گفت‌وگو با «اعتماد»:
سوريان نمي‌تواند در معادلات اتحاديه جهاني كشتي نقشي ايفا كند
گروه ورزش
سال‌هاست كه به جامعه كشتي كشورمان القا شده كه در مسابقات جهاني و آسيايي حق كشتي‌گيران ما خورده مي‌شود. بارها مديران كشتي تاكيد كرده‌اند كه ما در راس هرم قدرت اتحاديه جهاني كشتي حضور فعالي نداريم و نمي‌توانيم از منافع كشتي كشورمان دفاع كنيم. حال خبر رسيده حميد سوريان نابغه كشتي فرنگي ايران با سابقه 7 طلاي جهان و المپيك براي حضور در انتخابات هيات رييسه اتحاديه جهاني كشتي خيز برداشته است. اما اينكه سوريان چقدر شانس دارد به كرسي مد نظرش دست پيدا كند و در صورتي كه به اين پست رسيد آيا مي‌تواند گرهي از كار كشتي ايران باز كند، سوال‌هاي مهمي است كه بين هواداران كشتي دهان به دهان مي‌چرخد. براي بررسي اين سوالات با صدرالدين كاظمي كارشناس پرسابقه كشتي به گفت‌وگو نشستيم.
كاظمي در پاسخ به اين سوال كه حميد سوريان چقدر براي پيروزي در انتخابات شانس دارد، گفت: «راجع به شانس پيروزي حميد سوريان در انتخابات هيات رييسه كشتي بايد برگرديم به پيشينه اين كار. بايد ببينيم كه تا چه مقدار لابي در اين زمينه صورت گرفته است. بدون لابي هيچ كس نمي‌تواند در اتحاديه جهاني كشتي صاحب جايگاه بين‌المللي شود. اين لابي نيز در درجه اول بايد با خود آقاي لالويچ (رييس اتحاديه جهاني كشتي) انجام شود. يعني بايد يك معامله برد برد براي آقاي لالويچ باشد و ايشان بداند از چه كسي قرار است حمايت كند. او دنبال كساني است كه از او تبعيت مي‌كنند و بايد بتواند به كساني كه قرار است راي دهند اين اطمينان را بدهد كه از جانب عضو جديد خطري ما را تهديد نمي‌كند.»
او با تاكيد بر اين نكته كه لابي‌گري نتايج انتخابات را مشخص مي‌كند به معامله برد برد با لالويچ اشاره كرد و افزود: «اين يك واقعيت كاملا ملموس است. اگر به ليست اعضاي اتحاديه جهاني كشتي نگاه كنيد مرتبه و مدال و مقام و جايگاه آنها با عضويت‌شان در هيات رييسه ارتباطي ندارد. اين بيشتر برمي‌گردد به نوع لابي‌گري و اينكه چقدر در اين زمينه توانسته‌اند نظر مقامات ارشد اتحاديه را جلب كنند. در ليست فعلي غير از حميد سوريان و دانيل ايگالي كه نيجريه‌اي‌الاصل است اما براي كانادا مدال جهاني و المپيك گرفت و در انتخابات از وطن اصلي خودش شركت مي‌كند، هيچ آدم ديگري كه حتي روزي روي تشك رفته باشد، نمي‌بينيد. همه كساني هستند كه از طرف كميته ملي المپيك و فدراسيون كشتي كشورشان حمايت مي‌شوند و كشورهايي هم كه شركت كرده‌اند كشورهاي صاحب نامي نيستند. اما بي‌خطرتر از ساير اعضاي هيات رييسه فيلا هستند. حال بايد به پيشينه خودمان نگاه كنيم و ببينيم چقدر در لابي‌گري موفق بوده‌ايم. ببينيم چه وعده‌هايي داديم و در ازاي پستي كه مي‌خواهيم به دست آوريم بايد چه كارهايي انجام دهيم.»
كاظمي در پاسخ به اين سوال كه حضور يك ايراني در هيات رييسه اتحاديه جهاني كشتي چه تاثيري دارد اينچنين پاسخ داد: «به اعتقاد من هيچ تاثيري ندارد. تنها اتفاقي كه مي‌افتد اين است كه ما جايگاهي به دست مي‌آوريم و پرچم ايران روي ميز اعضاي هيات رييسه قرار مي‌گيرد. در واقع به نوعي دفاع از برند كشتي ايران است. به هر حال مواضع ما بايد كاملا مشخص باشد. يعني اينكه ما از حضور در اتحاديه جهاني كشتي چه مي‌خواهيم؟ به غلط در كشورمان مطرح شده كه بايد در اتحاديه باشيم و از منافع كشتي كشورمان دفاع كنيم. اصلا جايگاه هيات رييسه كشتي اين نيست كه كسي برود از منافع كشتي كشورش دفاع كند. اگر چه كه آنجا محملي شده براي باندهاي قدرتي نظير ميخاييل مامياشويلي كه حكمراني مي‌كند و كارهايي انجام مي‌دهد اما اين به صورت علني مطرح نيست و در شرح وظايف اعضاي هيات رييسه نيز چنين چيزي وجود ندارد. هدف آنها توسعه و ترميم كشتي يا به عبارت ديگر بالا بردن برند كشتي در دنيا بين ورزش‌هايي است كه كشتي را محاصره كرده‌اند و خطر حذف را براي كشتي به وجود آوردند.»
او در مورد اينكه شايد ما هم بتوانيم باند خودمان را داشته باشيم، گفت: «اين كار مستلزم اين است كه ما چقدر توانايي و دانايي در اين كار داريم. اينكه ما چقدر اشراف داريم به كشتي دنيا. شايد خيلي هم لازم نباشد كه كانديدا قهرمان جهان باشد. البته كه حضور سوريان به عنوان كسي كه هفت نشان طلاي جهان و المپيك دارد يك انتخاب برجسته براي كشتي ايران است، اما كافي نيست. اول از همه او بايد به زبان بين‌المللي انگليسي اشراف داشته باشد. البته اگر فرانسه هم بداند خيلي بهتر است. بيشتر كساني كه در راس قدرت هستند از جمله خود آقاي لالويچ كه به چهار زبان زنده دنيا مسلط است، زبان بين‌المللي مي‌دانند. اما بايد بدانيم حتي خود آقاي لالويچ هم تحت تاثير باند مامياش است. در واقع مامياشويلي است كه آنجا حرف مي‌زند. او و دولت روسيه با آن چيزي كه به رييس اتحاديه جهاني كشتي داده‌اند همان معامله برد برد را با آقاي لالويچ رقم زده‌اند. به اين شكل كه در مقابل حمايتي كه از مامياش مي‌شود، لالويچ كمك‌هاي اقتصادي كه از طرف دولت روسيه انجام مي‌شود، دريافت مي‌كند. بقيه هم همين‌طور هستند. همين آقاي ميشل دوسون فرانسوي دبيركل اتحاديه نيز از اين نمد براي خود كلاهي بافته است. كما اينكه رييس كميته بين‌المللي داوران اتحاديه جهاني كشتي نيز ممكن است همين وضعيت را داشته باشد.»
يكي از نكاتي كه در اتحاديه جهاني كشتي و هيات رييسه آن به چشم مي‌خورد، عدم حضور امريكايي‌هاست. كاظمي در اين رابطه گفت: «امريكايي‌ها بيشتر حالت انفعالي دارند. يعني اينكه در موضع تهاجم قرار ندارند. همين كه كسي به موضع آنها كاري نداشته باشد يا در محدوده قدرت آنها دخالت نكند براي‌شان كافي است. آنها خيلي تلاش نمي‌كنند كرسي در اختيار بگيرند. آنها به‌طور سنتي اين جنگ را به بلوك شرق باخته‌اند. طي 30، 40 سالي كه كشتي را از نزديك دنبال مي‌كنم و حتي بيشتر از آن و از سال 1912 هيچ وقت اراده‌اي از سوي امريكايي‌ها مشاهده نشده كه بخواهند قدرت اول را در اين زمينه در دست بگيرند. چون شايد بر اساس حساب و كتاب‌هاي خودشان خيلي مهم نباشد براي‌شان يا مهم باشد اما قدرت مديريت در چنين فضايي را نداشته باشند.»كاظمي همچنين به اين مساله اشاره كرد كه مساله حميد سوريان نيست و هر كسي ديگري هم كه برود همين وضعيت پيش مي‌آيد. او در اين رابطه گفت: «فكر نمي‌كنم بودن آقاي سوريان بتواند منافع كشتي ايران در اتحاديه جهاني كشتي را حفظ كند. اين البته به آقاي سوريان مربوط نيست و هر كس ديگري هم جاي ايشان باشد به همين شكل خواهد بود. اين برمي‌گردد به اينكه ما در اتحاديه اقليت هستيم و نمي‌توانيم نظر اكثريت را جلب كنيم. ما حتي اگر طرح و برنامه‌اي هم براي دگرگون كردن شرايط حاكم بر اتحاديه را داشته باشيم راه به جايي نمي‌بريم چون در اقليت به سر مي‌بريم. مضاف بر اينكه من هنوز از برنامه‌هاي آقاي سوريان اطلاعي ندارم و نمي‌دانم ايشان با چه طرح‌ها و سرفصل‌هايي قرار است در اين وضعيت قرار بگيرند. اما با توجه به تجربيات گذشته مي‌توان گفت ما در معادله‌هاي اتحاديه جهاني كشتي چندان عنصر تعيين‌كننده‌اي به شمار نمي‌رويم كه انتظار داشته باشيم هر كسي از جمله آقاي سوريان بتواند تغييري در اين معادله به وجود آورد.»
كاظمي در پاسخ به اين مساله كه گفته مي‌شود اگر ما در هيات رييسه اتحاديه جهاني كشتي كرسي داشته باشيم، مي‌توانيم مشكل بازي نكردن با كشتي‌گيران اسراييلي را مديريت كنيم نيز عنوان كرد: «اينكه ما بتوانيم بازي‌هاي‌مان با كشتي‌گيران اسراييلي را مديريت كنيم برمي‌گردد به اينكه ما به آقاي لالويچ يا باند مامياش چه مي‌دهيم. اين خيلي مهم است. اين به تنهايي انجام شدني نيست. وزارت ورزش و كميته ملي المپيك بايد با يك ديپلماسي قوي وارد شوند. ممكن است، تاكيد مي‌كنم ممكن است شدني باشد. البته بايد بدانيم كه آنچه به عنوان مصداق يا مثال اين وضعيت گفته مي‌شود نظير رويارو نشدن بخشي از كوزو با صربستان يا آذربايجان و ارمنستان يا كشورهايي كه مشكلاتي با همسايه‌هاي‌شان دارند بسيار تفاوت دارد با وضعيت ما در مقابله با اسراييل. اين تفاوت را بايد در نظر بگيريم و حمايت جامعه جهاني كشتي را مدنظر قرار دهيم. به نظرم ما در اين حوزه قدرت مانور زيادي نداريم.»