واكنشها به انتخاب مهرداد بذرپاش بهعنوان رييس ديوان محاسبات ادامه دارد
جنجالهاي پساانتصاب
نخستين روزهايي كه نام مهرداد بذرپاش به عنوان يكي از گزينههاي اصلي رياست ديوان محاسبات يازدهمين دوره مجلس شوراي اسلامي اعلام شد، بسياري از ناظران سياسي از سدِ قانوني مقابل او نوشتند و تاكيد كردند كه باتوجه به لزوم برخورداري رييس ديوان از 20 سال سابقه فعاليت و مديريت و نظارت، جوان محبوب پايداريها و احمدينژاديها نميتواند به كرسي رياست يكي از مهمترين نهادهاي نظارتي جمهوري اسلامي تكيه بزند ولي حضور حميدرضا حاجيبابايي در راس كميسيون برنامه و بودجه، عليرغم انتقاد صريح و شديد الياس نادران -آنهم همزمان با ورود
5 نماينده ديگر به اين كميسيون كه همچون حاجيبابايي تحصيلاتي نامرتبط به مباحث بودجهاي داشتند- راه را براي بذرپاش هموار ساخت و درنهايت او توانست در رقابت با لطفالله فروزنده، با 158 راي، رسما و ميان موافقت شخص محمدباقر قاليباف و اكثريت اعضاي هياترييسه، رييس ديوان محاسبات شود. منصبي كه دستكم در روزهاي ابتدايي، با چالشهاي حقوقي همراه شده است.
احمد توكلي، رييس هياتمديره ديدهبان شفافيت و عدالت پيش از رايگيري بر سر رياست ديوان محاسبات در نامهاي به نسبت تند خطاب به رييس مجلس، اقدام مجلس براي رياست بذرپاش بر ديوان را «بدعت» و «غيرقانوني» خوانده بود. توكلي تاكيد كرده بود كه سابقه بسيج بذرپاش ازسوي مجلس به عنوان سابقه كاري درنظر گرفته شده و همين نامه و جنجالهاي ناشي از آن، بسيج دانشگاه شهيد بهشتي را بر آن داشت تا در نامهاي خطاب به بذرپاش، از او بخواهد كه «اگر سوءاستفادهاي از فعاليت در بسيج دانشجويي صورت نگرفته، اين موضوع را به شكل مستند اعلام» كند، «وگرنه اين امر توهيني آشكار به تشكل بسيج دانشجويي خواهد بود.» نامهاي كه در ادامه تاكيد كرده است: «اگر سوءاستفادهاي از اين عنوان صورت گرفته، خواهان كنارهگيري شما از اين سمت هستيم.»
همه اين جنجالها كنار هم سبب شد تا بذرپاش پس از انتصابش به عنوان رييس ديوان محاسبات به دفاع از خود برآمده و با رد مطالب مطرح شده، در توييتي بنويسد كه «به عزيزان بسيجي و تمامي فعالان جنبش دانشجويي اطمينان ميدهم هيچيك از فعاليتهاي تشكيلاتيام را به عنوان سابقه كاري به مجلس ارايه ندادهام.
بنده از سال ۷۹ تا نيمه ۸۲ در مراكز تحقيقاتي و پژوهشي دانشگاه صنعتي شريف مشغول به كار بوده و افتخار همكاري با شهيد مصطفي احمديروشن را داشتم.»
حاميان او در شبكه اجتماعي توييتر با انتشار نامهاي از «پژوهشكده سامانههاي هوشمند صنعتي شهيد رضايي»، سعي كردند تا فعاليت او را به عنوان معاون آموزشي اين پژوهشگاه، حد فاصل سالهاي 79 تا 82 تاييد كنند.
اما همين اقدام خود به دردسري تازه بدل شد؛ چراكه گروهي ديگر از كاربران شبكههاي اجتماعي از بدون مهر بودن اين نامه و فقدان مخاطب در متن آن نوشتند، ولي در اين ميان پايگاه خبري ديدهبان ايرانيان از اساس نامه منتشر شده را زيرسوال برد و نوشت كه «طبق آگهي تاسيس؛ اين موسسه، سال ۱۳۹۲ ثبت و تاسيس شده است.» اين پايگاه خبري همچنين مدعي شد كه «سيدمحسن دهنوي»، نماينده تهران «عضو هياتمديره» اين پژوهشكده است.