دماوند هم‌تاريخ با ايران
علي دهباشي
اي ديو سپيد پاي دربند/اي گنبد گيتي اي دماوند ....
اي مشت زمين بر آسمان شو/بر وي بنواز ضربتي چند/تو قلب فسرده زميني/از درد ورم نموده يك چند ....
آزاد شوي و برخروشي/ مانند ديو جسته از بند/وز برق تنوره‌ات بتابد/ ز البرز اشعه تا به الوند
نمي‌دانم اين خبر تا چه حد صحت دارد اما حتي شايعه آن هم مايه تاسف است. بدون ترديد دماوند نماد طبيعي ايران زمين و شناسنامه‌اش با شناسنامه ايران هم‌تاريخ است. دماوند كوهي كه طي قرن‌ها مايه الهام شاعران و نويسندگان بوده و همواره از آن به عنوان سادگي، مقاومت و ايستادگي ياد شده است، از اين رو هر نوع تصور دست‌اندازي به اين نماد طبيعي ايران‌زمين دل را مي‌خراشد. سال‌ها پيش مي‌بايد جمعيت دوستداران دماوند نه يكي بلكه ده‌ها تشكل مي‌شد تا در چنين روزي مي‌توانستند آگاهي‌هاي بيشتري دراختيار مردم قرار دهند. اميد داشته باشيم اين شايعه يا تعرض در دامنه اين كوه بلند سرفراز مدفون شود. ارتفاع 5671 متري ارتفاع كمي نيست. بلندترين قله رشته جبال البرز كه بسياري از شهرهاي ايران در دامنه اوست. بلندايي كه رسيدن به آن، آرزوي بسياري از دوستداران دماوند بوده و هست و غالبا ما آن را از فاصله چند كيلومتري و در آن زيبايي فخيم ملاحظه مي‌كنيم. در داستان‌هاي ملي ما چه شفاهي و چه مكتوب، همچون داستان‌هاي جمشيد، سيمرغ، فريدون و ضحاك، دماوند عرصه دلاوري‌ها و از جان گذشتگي‌هاي ايران بوده است و دامنه آن جايي است كه آرش كمانگير جان باخت. چگونه مي‌شود باور كرد اين كوه اينك در آستانه دست‌اندازي است. آناني كه از دره لار به عظمت اين كوه نگريسته و چندين ساعت مسير را طي كرده‌اند در دامنه اين كوه چشمه‌هايي مانند ملك چشمه و ده‌ها چشمه ديگر را ديده‌اند كه آب رودخانه لار را تامين مي‌كنند. نمي‌خواهم وارد نكات فني و طبيعي دماوند شوم اما يادمان نرود كه يخچال‌هاي طبيعي اين كوه ذخيره‌اي است براي شهرهاي اطراف‌مان. دماوند، اين ثروت ملي كه نماد ايران‌زمين است را پاس بداريم و براي حفظ و اعتلاي نام آن تلاش كنيم.