اپلیکیشن شاد و تجربه دوری از مدرسه به قلم دانش‌آموزان
در خانه با شاد و بی‌شاد
گروه اجتماعی: برای همه کسانی که تجربه مدرسه را پش سر گذاشته‌اند، روزهای برف و یخ‌بندان هنوز هم خاطرات روشن دوران تحصیل‌‌اند؛ روزهایی که خبر صبحگاهی رادیو با اعلام تعطیلی مدارس همراه می‌شد. روزهایی که تعدادشان زیاد نبود اما ذوق‌شان هنوز هم در خاطره کسانی که خودشان حالا فرزند دانش‌آموز دارند مانده. در گذر زمان، به صورت ویژه در تهران، تعطیلی به دلیل آلودگی هوا هم به تقویم آموزشی کشور افزوده شد و بعد هر سال تعدادش بیشتر شد. آن سختی نفس کشیدن و تیره و تار شدن هوا البته دیگر ذوق تعطیلی روزهای برفی و بازی بیرون از خانه را نداشت. زمستان سال 98 تمام کسانی که در سن دانش‌آموزی بودند برای اولین بار تجربه‌ای کردند که حالا همه امیدوارند روزی به خاطره‌ای دور تبدیل شود؛ تعطیلی مدارس به خاطر همه‌گیری جهانی ویروس کرونای جدید. این تعطیلی از اسفند شروع شد و زمستان را به تابستان وصل کرد. بچه‌ها خانه‌نشین شدند و آموزش و پرورش باید خودش را و کلاس‌های درسش را برای دوران تازه آماده می‌کرد. پس از آغاز تدریس در شبکه آموزش، معرفی اپلیکیشن شاد یکی از همین راهکارها بود.
دانش‌آموزان و معلمان بسیاری در این ماه‌ها گفته‌اند که از شاد استفاده نمی‌کنند و کار را به شیوه خودشان و با استفاده از بسترهایی که از قبل موجود بوده پیش می‌برند اما آموزش و پرورش توان بالایی برای تبلیغ و اشاعه استفاده از این برنامه گذاشته و به نظر می‌رسد از سال تحصیلی آینده این تاکید بیشتر از این شود. اینبار قرار شد از زبان و به قلم خود دانش‌آموزان بخوانیم که تجربه‌شان از شاد چیست و تحصیل دور از مدرسه برای‌شان چه حال و هوایی دارد. آنچه می‌خوانید به قلم سه دانش‌آموز نوشته شده و برای حفظ لحن تلاش کرده‌ایم تا حداقل تغییرات ممکن در نگارش آنها اعمال شود.
تصویر دوستانم را کمی از یاد برده‌ام
امیرمحمد
از روزی که کرونا به ایران رسید و همه دانشگاه‌ها و مدارس تعطیل شدند، دیگر تدریس حضوری وجود نداشت و کم‌کم تدریسهاي از راه دور و اینترنتی به وجود آمد. تا اینکه بعد از مدرسه تلویزیونی یا تدریس در شبکه آموزش، نرم‌افزاری به نام شاد آمد که در آن، همان آموزش‌های شبکه آموزش وجود داشت. ما دانش‌آموزان بایستی که آن نرم‌افزار را نصب می‌کردیم اما من به‌دلیل آنکه خود مدرسه در کانال آی‌گپ فعال به تدریس بود و همچنین در بعضی از کانال‌های تلگرام، معلمان مشغول به تدریس بودند، بنده در این روزها نرم‌افزار شاد را نصب نکرده‌ام.
البته نصب کردن برنامه شاد بسیار موثر بوده و در روند یادگیری بسیار تاثیرگذار است ولی خود دبیرستان ما چون بعضی از درس‌ها را از قبل درس نداده بودند، عقب‌تر از نرم‌افزار شاد و مدرسه تلویزیونی بودیم و من امکان نصب نداشتم.
تا الان روند آموزشی و امتحان‌گیری بسیار خوب بوده اما من مدرسه را آنجا در خود کلاس می‌شناسم ولی در این شرایط در خانه باید ادامه تحصیل کنم. امیدوارم این وضعیت ادامه پیدا نکند و ما در مدرسه حضور پیدا کنیم. اما اگر این روند ادامه پیدا کند می‌توانیم مدرسه را حضوری و 2 یا 3 روزه کنیم، یعنی در کلاس از 30 نفر 10 نفر امروز، 10 نفر فردا و 10 نفر دیگر هم فردایش با فاصله بنشینند. این برای 3 روز است که کلاس هم ضدعفونی شده و همه بچه‌ها پرتُکل‌های بهداشتی را رعایت کنند.
من این نظر را می‌دهم زیرا دلم برای دوستان و ناظم و کلاس و درس تنگ شده و حتی در حال حاضر تصویر دوستانم را کمی از یاد برده‌ام و باز هم امیدوارم مدرسه‌ها باز شوند و کرونا تمام شود و سال جدید را مانند سال‌های قبل شروع کنیم. پایان.
پایه هفتم، مشهد
آقای وزیر خودت شاد نصب کن
پانیذ
یادم هست روزهایی می‌گفتم وای خدایا! چه بدبختیه! باید ۶ صبح پاشم، با قیافه درهم فرم مدرسه تنم کنم و بروم مدرسه سر صف بایستم. ۷ صبح، زنگ اول ریاضی باشه کی تموم میشه این وضع خدایا؟! الان با خودم می‌گویم چه اشتباهی کردم، چقدر قدرنشناس بودم!
با این ویروس کرونا طبعا باید مدارس را تعطیل کنند، درست ! اما بعدش باید چیکار کنند تا بچه‌ها از درس‌های‌شان عقب نمانند؟ کلاس‌های مجازی ، تدریس‌های مجازی و امتحان‌های مجازی؛ چقدر خوب که می‌توانیم در خانه درس بخوانیم بدون اینکه ۶ صبح پاشیم بریم مدرسه. ایول !ولی خب با چه برنامه‌ای؟ واتساپ هست تلگرام هست . اما نه! واتساپ چیه؟ تلگرام چیه؟ فقط شاد! «شاد» که برخلاف اسمش فقط غم رو با خودش آورد.
روزهای اول می‌گفتند آموزش و پرورش می‌خواهد با این اپلیکیشن روی تدریس‌ها نظارت داشته باشد. جناب حاجی میرزایی هم خیلی به اصطلاح روی مزایای این برنامه زوم کرده بودند. آخر مرد مومن! خودت بیا نصبش کن و با چشم‌های خودت ببین که من و دوستانم چقدر با این اپلیکیشن در درس‌هامون پیشرفت کردیم. مثلا دبیر می‌گوید الان ساعت ۸ است و باید تا ساعت ۸ و نیم برای من (پاسخ سوالات) را بفرستید، خب من باید بگویم که خود اینترنت کم سرعت هست و «شاد» هم کندترش می‌کند؟ تا ۸ و نیم وقت داری ولی در اصل در یک ربع باید ۱۵ تا سوال که سوالات تشریحی هم بینشان هست جواب بدی.
اینجا باید اضافه کنم که مدرسه من که یک مدرسه هیئت امنایی است ازاین اپلیکیشن استفاده کرده ولی سوال اینجاست چرا باز بین مدارس دولتی و غیردولتی ، بین مدارس هیئت امنایی و مدارس خاص تبعیض اتفاق افتاده؟ خیلی از دوستان و آشنایان من از این اپلیکیشن استفاده نکردند و از همان اپلیکیشن‌هایی که از قبل داشتند استفاده کردند . من آشنایی نسبی با امنیت شبکه و برنامه‌نویسی دارم. سرور اپلیکیشن «شاد» به موبایل‌های ما دانش‌آموزان نمی‌خورد ! نه فقط این اپلیکیشن، بلکه بسیاری از اپلیکیشن های ایرانی. با این اپلیکیشن خواسته‌اند «مثلا» بر تدریس‌ها نظارت داشته باشند اما باز هم من شاهد این بودم که دبیر هرموقع که دلش می‌خواست درس می‌داد و امتحان می‌گرفت ، درست مثل وقتی که در واتساپ به من درس می‌داد.
نمیخواهم تبلیغ کنم ولی بسیاری از اپلیکیشن ها هستند که هم به سیستم اندروید میخورند و هم ios و خیلی خیلی هم سرعت بالا و راضی‌کننده ای دارند: مثل اپلیکیشن «کافه تدریس» که ایرانی هم هست و همین‌طور سایت «اسکای روم» و «آقا اجازه!»که این سایت‌ها هم ایرانی هستند.
مگر ما دم از برنامه‌ساز‌های خوب ایرانی نمی‌زنیم؟ مگر نمیگوییم که مهارت‌های کامپیوتری و سخت‌افزاری و نرم افزاری ، افراد باسوادی در این برنامه‌ها دخیل است؟ پس چرا وقتی برنامه‌ها و سایت‌هایی هستند که ماه‌ها و سال‌ها یک عالم آدم برای‌شان زحمت کشیده ، درس خوانده و به بهترین نحو ارائه داده‌اند ، باید برویم سراغ اپلیکیشنی که فقط دوهفته برایش وقت گذاشتند و هیچ کیفیتی هم ندارد؟ چرا باید اینجوری به آینده‌های کشور خدمت کنید؟
من با تدریس آنلاین مخالفتی ندارم فقط اگر جوری باشد که ما از درس عقب نمانیم. چون اینجوری بالاخره باری از دوش پزشک‌ها و پرستارها برداشته میشود. ان‌شاءالله هرچه زودتر این ویروس شرش را کم کند و برود.
پایه نهم، اهواز
اپلیکیشن شاد، یک پارادوکس است
کامیار
این یادداشت چکیده‌ای از اظهارنظر‌های من و تعدادی از دوستانم، هم در پایه دوازدهم و هم در مقاطع تحصیلی دیگرست.اگر به شخصه، به عنوان کسی که تجربه اسفاده اجباری از این اپلیکیشن را داشتم، بخواهم آن را به شکل مختصر توصیف کنم، باید بگویم که این اپلیکیشن یک پارادوکس است. زیرا همان طور که از نام آن پیداست، این اپلیکیشن قرار بود که فرایند تدریس و تحصیل درخانه را برای دانش‌آموزان، معلمان و همچنین والدین، در فضایی شاد، با آرامش خاطر ومطمئن پیش ببرد اما در حال حاضر کاملا خلاف آن عمل کرده و موجب ایجاد عصبانیت و نارضایتی، فشار فکری، اضطراب و نگرانی شده است.
یک اپلیکیشن به ظاهر آموزشی است که برای ادای دین و در تقلید از دیگر اپلیکیشن‌ها در زمانی نسبتا دیر و بی فایده تهیه و ساخته شده است، اما صراحتا باید گفت که حتی به اندازه یک سوم آن اپلیکیشن‌ها هم کارایی ندارد و اگر قرار باشد که باتوجه به ادامه شیوع ویروس کرونا و احتمال تعطیلی دوباره مدارس در سال جدید تحصیلی در آموزش مجازی دانش‌آموزان به کار گرفته شود، با توجه به ضعف های موجود در آن، قدرت پاسخ‌گویی به نیاز‌های آموزشی چند میلیون دانش آموز را نخواهد داشت. حال سعی دارم که به تعدادی از این ضعف‌های موجود اشاره کنم.
اگر قرار است که اپلیکیشن آموزشی برای عموم افراد تهیه شود، پس بهتراست تمام شرایط آنها هم در نظر گرفته شود.
در ابتدا که آن را به اجبار و به دلیل کمبود فضای آموزش مجازی بر روی تلفن همراهم نصب کردم، پس از گفت و گو با تعدادی از دوستانم دریافتم که برنامه قابلیت اجرا شدن بر همه سیستم عامل‌ها را ندارد. به عنوان مثال بر روی سیستم عامل‌هایی همچون آی او اس نصب نمیشود و حتی اگر هم نصب شود، اجرای آن با حجم زیادی از باگ همراه است.
یکی از مهمترین کاربرد های یک اپلیکیشن آموزشی این است که دانش آموز و معلم بتوانند که محتواو فایل های آموزشی را به راحتی ودر زمان دقیق و مناسب ارسال و دریافت کنند. اما متاسفانه در برنامه شاد، حتی با بالا بودن سرعت اینترنت در بیشتر مواقع، دریافت و ارسال و حتی آپلود فایل های درسی دچار مشکل میشود.
یک مبحث درسی زمانی به خوبی در ذهن دانش‌آموز جا میگیرد که بتواند در ابتدا با معلم خود و همچنین با دیگر دانش‌آموزان در گفتگو و هم‌فکری قرار بگیرد. اما متاسفانه اپلیکیشن شاد، این ابتدایی‌ترین قابلیت را هم ندارد. به خاطر دارم که یکبار برای باز کردن یکی از پیام‌های معلم مجبور شدم تا چند بار از برنامه خارج شوم، اینترنت تلفن همراهم را خاموش و سپس روشن کنم تا بتوانم آن پیام را در یافت کنم. سعی داشتم که از این اپلیکیشن به تعدادی نقطه قوت هم اشاره کنم . تنها نقطه قوت آن رایگان بودن آن است. اما با توجه به بالا بودن حجم فایل ها و مصرف بیش از حد اینترنت، رایگان بودن آن هم هیچ تاثیرمثبتی ندارد و همچنین در نقاط محروم کشورمان نیز افرادی هستند که به حجم و سرعت مناسبی از اینترنت دسترسی ندارد، حال آیا برنامه ای همچون شاد میتواند پاسخگوی نیاز های آموزشی آنها باشد؟
پایه دوازدهم، تهران
زمستان سال 98 تمام کسانی که در سن دانش‌آموزی بودند برای اولین بار تجربه‌ای کردند که حالا همه امیدوارند روزی به خاطره‌ای دور تبدیل شود؛ تعطیلی مدارس به خاطر همه‌گیری جهانی ویروس کرونای جدید. این تعطیلی از اسفند شروع شد و زمستان را به تابستان وصل کرد. بچه‌ها خانه‌نشین شدند و آموزش و پرورش باید خودش را و کلاس‌های درسش را برای دوران تازه آماده می‌کرد.