كنشگران اصلاح‌طلب از جاي خالي شوراي عالي سياستگذاري و تشكيلات جايگزين مي‌گويند
گعده ريش‌سفيدي يا ساز و كار دموكراتيك؟
اوضاع در اردوگاه چپ سياسي چندان بسامان نيست. از زماني كه درهاي شوراي عالي سياستگذاري اصلاح‌طلبان بسته شده و سرنوشت اين تشكيلات با رييس و نايب‌رييس مستعفي مشخص نيست تا امروز اصلاح‌طلبان تنها به بيان پيشنهاداتي پرداخته‌اند كه عملياتي نشده است. كرونا و شرايط ويژه برقراري ارتباطات اجتماعي هم مزيد بر علت شده و تمام جلسات احزاب، تشكل‌ها و گعده‌هاي سياسي را تعطيل كرده است. عده‌اي معتقدند كه بايد بر مزار شوراي عالي سياستگذاري فاتحه‌اي خواند از آن عبور كرد، عده‌اي ديگر معتقدند همين تشكيلات نيم‌بند را بايد احيا و از آن استفاده كرد. در اين ميان اما برخي پيشنهادهايي براي تشكيلات جايگزين مطرح مي‌كنند و تعدادي نيز مي‌خواهند با تكيه بر ريش‌سفيدي و چهره‌هاي برجسته راه سياست‌ورزي هماهنگ و همگرايي جرياني را هموار كنند. رسول منتجب‌نيا اخيرا در گفت‌وگويي كه با خبرآنلاين داشته، پيشنهاد داده كه گروهي ۵ نفره از بزرگان اصلاحات تشكيل شود: «پيشنهادي به بزرگان اصلاح‌طلب كردم كه كار را به احزاب بسپاريم ولي به خاطر اختلاف‌نظرهايي كه گاهي به تعارض و مشاجره منجر مي‌شود، چند نفر ريش‌سفيدي كنند، من پيشنهاد كرده بودم كه يك شوراي ۳ نفره يا ۵ نفره از بزرگان دور هم جمع شوند و احزاب را تقويت كنند و اصلاح‌طلبان را حمايت كنند و اگر احيانا اختلافي وجود دارد، آنها را دعوت كنند و با ريش‌سفيدي اختلافات را برطرف كنند.» او البته از منتقدان جدي شوراي عالي سياستگذاري اصلاح‌طلبان است و آن را تجربه‌اي تلخ و يك فاجعه توصيف مي‌كند.
سيدمحمدعلي افشاني، شهردار سابق تهران و عضو حزب اعتماد ملي نيز ازجمله مخالفان شوراي عالي است اما به نظر مي‌رسد چندان با پيشنهاد ريش‌سفيدي هم موافق نيست و آن را ثمربخش نمي‌داند. افشاني در مصاحبه‌اي كه با ايرنا داشته، ضمن آسيب‌شناسي اصلاحات و تاكيد بر اينكه اولين اشتباه سياسي اصلاح‌طلبان حمايت از مصطفي معين در سال ۸۴ بود، گفته است: «در جوامعي كه هنوز در مسير توسعه قرار نگرفته‌اند، ريش‌سفيدان و متنفذان دور هم جمع مي‌شوند و مشكلات را بررسي و تصميم مي‌گيرند.» او البته شوراي عالي را نيز نهاد دموكراتيكي نمي‌داند و معتقد است: «شوراي عالي اختيار و وظايف خود را به شوراي هماهنگي احزاب بدهد و شوراي هماهنگي احزاب اصلاح‌طلب هم ساختارش را اصلاح و روزآمد كند.» البته به نظر نمي‌رسد كه ريش‌سفيدي دقيقا همه آنچه باشد كه اصلاح‌طلبان به آن نياز دارند، اصلاح‌طلباني كه اغلب از تشكيلات دموكراتيك دم مي‌زنند، بعيد به نظر مي‌رسد همچون دهه‌هاي پيش به ريش‌سفيدي و توصيه‌هاي بزرگان اصلاحات به اين دست سنن كهنه روي آورند.