تاب‌آوري‌‌مان را افزايش دهيم
حسن موسوي‌چلك
در ايران ما در تاب‌آوري و خودمراقبتي ضعيف هستيم و طبيعتا هرقدر جامعه‌اي از اين مهارت‌ها به ميزان كمتري برخوردار باشد در بحرانهاي مختلف به‌ويژه در يك بحران سلامت مانند كرونا تاثير بيشتري مي‌پذيرد. كرونا در كشورمان به عنوان يك بحران بهداشتي آغاز و پس از آن بحرانهاي ديگري در حوزه‌هاي اقتصادي و بخش‌هاي مختلف ايجاد ويژگي خاص بودن بحران ايجاد شده، طولاني شدن آن و پيدا نشدن واكسن يا دارويي براي پيشگيري و درمان در كنار موج دوم، ترس مردم را از چند بعد افزايش داده است. يكي از آنها ترس از بيمار شدن خود و اطرافيان است. از آنجا كه درماني براي كرونا نيست استرس روي گروه‌هاي مختلف بالا رفته و همه تحت فشارهاي زيادي قرار دارند. يكي از اين گروه‌ها جوانان هستند. ويژگي خاص جوانان، پويايي و حركت است. در شرايط اپيدمي آنها ناچارند طولاني مدت در خانه بمانند، دوستان خود را نبينند كه همين موضوع تحرك و پويايي را از آنها مي‌گيرد ضمن اينكه آنها با چالش بيكاري هم مواجه شده‌اند. زنان از ديگر گروه‌هايي هستند كه در برابر بحران آسيب‌پذيري بالا دارند. به واسطه حساسيت بالا نگراني اين قشر نسبت به آنچه اتفاق مي‌افتد و نسبت به آينده به مراتب بيشتر از مردان است و هرقدر مهارت كمتري در تاب‌آوري داشته باشند صدمه بيشتري مي‌بينند. كرونا براي سالمندان و كودكان هم چالش‌هاي جدي ايجاد كرده است كه بخشي از تبعات آن را در دوران پساكرونا شاهد خواهيم بود. در كودكان اين روزها شاهد وابستگي شديد به فضاي مجازي هستيم. اگر در گذشته خانواده‌ها قادر بودند زمان حضور كودك در اين فضاها را مديريت كنند در حال حاضر از چنين امكاني كمتر برخوردارند كه همين موضوع عوارض فراوان خواهد داشت. اقتصاد ما قبل از كرونا هم حال خوشي نداشت، شاخص فلاكتي كه پيش از اين بحران مركز آمار منتشر كرده بود، نشان مي‌داد كه اوضاع جامعه نسبت به قبل بدتر شده است. اين روزها مجموعه‌اي از عوامل سبب شده دولت بين سلامت و كسب و كار درنهايت رونق كسب و كار را با حفظ فاصله‌گذاري هوشمند در اولويت قرار دهد. مشابه بسياري از دولت‌ها در ايران هم توان تامين منابع مالي براي مديريت كشور را در طولاني‌مدت ندارد كه همين موضوع روي سلامت اجتماعي مردم تاثير منفي خواهد داشت. كرونا باري را بر دوش جامعه گذاشته كه در آينده بيشتر مي‌شود و ما بايد در اين شرايط توان تاب‌آوري خود را افزايش دهيم.