علي ولي‌اللهي
در ادامه گفت‌وگوهاي سريالي روزنامه اعتماد با ورزشكاران المپيكي كشورمان اين بار به سراغ محمدرضا حضرت‌پور رفتيم؛ ليبروي تيم ملي واليبال كه اين روزها درگير تمرينات آماده‌سازي براي حضور در ليگ برتر واليبال كشور است. حضرت‌پور سال گذشته به همراه تيم ملي واليبال موفق شد سهميه حضور در المپيك ۲۰۲۰ را به دست آورد و اگر همه چيز طبق برنامه پيش رفته بود او در همين تابستان به همراه ساير ملي‌پوشان در ژاپن مقابل رقبا قرار مي‌گرفت. با اين حال كرونا همه برنامه‌ريزي‌ها را به هم ريخت. حضرت‌پور مي‌گويد به خاطر كرونا 6 ماه دور از تمرينات بوده و الان مدتي است به همراه شهرداري اروميه تمريناتش را آغاز كرده است. اين ورزشكار كشورمان گرچه معتقد است كه مديران واليبال و ورزش در حال تلاش هستند تا بهترين اتفاق براي تيم ملي در المپيك بيفتد اما از نگاه غيرمنصفانه مسوولان ميان فوتبال و ساير ورزش‌ها گله‌مند است. حضرت‌پور مي‌گويد از 100درصد انتظاري كه براي حمايت و رسيدگي داشته ۴۰ تا ۵۰ درصدش محقق شده چون همه نگاه‌ها به فوتبال است. دريافت‌كننده اول تيم ملي واليبال، كنايه‌اي هم به فوتباليست‌ها و نتايج تيم ملي در مقدماتي جام جهاني زد و گفت: «كاش حداقل با اين همه توجه به فوتبال، تيم ملي نتيجه مي‌گرفت و به عراق نمي‌باختيم!»
بعد از مدتي تعطيلي تمرينات‌تان را از سر گرفته‌ايد. اوضاع چطور است؟
نزديك به دو ماه مي‌شود، فعاليت‌مان را آغاز كرديم و در حال تمرين هستيم. شروع تمرينات‌مان يا بهتر بگويم يك ماه اول خيلي سنگين بود. از لحاظ توپي و وزنه، تمرينات فشرده‌اي را دنبال كرديم. الان دو، سه هفته است كه تمرينات كمي سبك شده چون بازي‌هاي ليگ نزديك است. ولي خدا را شكر خيلي خوب داريم تمرين مي‌كنيم و در سطح بالايي كارمان را پيش مي‌بريم. در اين چند روز هم چند بازي دوستانه برگزار كرديم كه آماده‌تر بشويم. خيلي خوب است كه قبل از مسابقات 3 بازي دوستانه داريم. اين باعث مي‌شود تيم هماهنگ شود. بالاخره همان‌طوركه مي‌دانيد 6، 7 ماه است كه از بازي‌ها دور بوديم و بايد اين عقب افتادگي را جبران كنيم تا ان‌شا‌الله بتوانيم بهترين نتيجه را به دست آوريم.
از لحاظ رعايت پروتكل‌هاي بهداشتي همه چيز مرتب است؟
بله خدا را شكر هر دو هفته يك بار تست پي‌سي‌آر و تست خون مي‌دهيم. از اين بابت خيال‌مان راحت است. بچه‌هاي تيم هم خيلي خوب رعايت مي‌كنند و هنگامي كه در تمرين نيستيم از رفتن به جاهاي شلوغ خودداري مي‌كنند و سر تمرينات هم همه وسايل ضدعفوني مي‌شود و هر 20 دقيقه يك بار تمرينات متوقف مي‌شود تا دستان‌مان را ضدعفوني كنيم. پروتكل‌هاي بهداشتي را خيلي خوب رعايت مي‌كنيم و اميدواريم بازي‌ها را هم به همين شكل پيگيري كنيم و توي بازي‌ها هم به مشكل نخوريم. در تمرينات كه تا به حال به مشكل نخورديم ولي اينكه بتوانيم در بازي‌ها هم به همين شكل پيش برويم، مهم است.
فكر مي‌كنيد ليگ امسال با سال گذشته چه تفاوت‌هايي داشته باشد؟
امسال نسبت به پارسال شرايط خيلي متفاوت است. پارسال واقعا وضعيت به گونه‌اي بود كه ۱۰، ۱۲ تا تيم يقه هم را مي‌گرفتند. همه تيم‌ها تقريبا توي يك سطح بود. امسال اما متاسفانه يا خوشبختانه سه، چهار تا تيم خيلي خوب داريم كه مدعي قهرماني‌اند. نمي‌گويم ساير تيم‌ها ضعيف هستند. ليگ ايران به شكلي است كه همه تيم‌ها مي‌جنگند و در زمين خودشان يقه همه تيم‌ها را مي‌گيرند. با اين حال حس مي‌كنم امسال نسبت به پارسال تعداد مدعيان كاهش پيدا كرده است. چون پارسال اروميه كه تيم خودمان بود با اينكه مدعي قهرماني بود تا ششم و هفتم هم پايين رفتيم ولي اواخر مسابقات به رتبه‌هاي دوم و سوم رسيديم. امسال اما سه، چهار تا تيم فاصله مشخصي با ساير تيم‌ها دارند.
پيشنهادهايي از خارج داشتيد. چطور شد در ليگ ايران ماندني شديد؟
پارسال من كارم با يك تيم فرانسوي تمام شده بود و قرار شد راهي ليگ فرانسه بشوم. من قرارداد داخلي هم با آنها بستم. اما آنها از لحاظ مالي يك چيزي به ما گفته بودند كه با رقمي كه پاي قرارداد جلوي ما گذاشتند، فرق مي‌كرد. يعني دروغ گفته بودند. حالا نمي‌دانم اين دروغ از جانب مدير برنامه بود يا باشگاه. ولي به هر حال وقتي رفتم پاي قرارداد، ديدم شرايط با چيزي كه به من گفته بودند خيلي متفاوت است. دوست داشتم به فرانسه بروم چون ليگ بسيار خوبي است. بعد از آن ۳، ۴ پيشنهاد ديگر هم از برزيل و بلغارستان و آرژانتين برايم آمده است. در مورد پيشنهاد برزيل ديدم شايد نتوانم آنجا تنهايي زندگي كنم چون شرايطش خيلي سخت است. اروپا برايم راحت‌تر است. بلغارستان هم سطحش خوب نبود. آقاي كولاكوويچ گفت، بلغارستان نروي و همين جا در اروميه بماني بهتر است. امسال هم پيشنهاد داشتم ولي ترجيح دادم در اروميه بمانم چون خيلي ريسك بزرگي بود كه قبل از المپيك راهي تيمي شوم كه اصلا نمي‌دانم در آن تيم فيكس هستم يا نيمكت نشين. براي همين ترجيح دادم در اروميه بمانم و بهترين نتيجه را براي شهر خودم كسب كنم.
مدتي است تيم ملي بدون سرمربي مانده. به نظر شما پروسه انتخاب سرمربي خيلي طولاني نشده؟
اين را اولش بگويم كه شايد اين مساله به من مربوط نباشد كه بخواهم در اين رابطه اظهارنظر كنم. اين جور مسائل به رييس فدراسيون آقاي داورزني برمي‌گردد. در همين حد مي‌دانم كه ايشان و تيم‌شان در تلاش هستند كه بهترين نفر را به تيم ملي اضافه كنند كه بتوانيم بهترين نتيجه را در المپيك بگيريم. وقفه‌اي كه ايجاد شده براي انتخاب تيم ملي به اين دليل بوده كه مي‌خواستيم بهترين مربي را انتخاب كنيم. سه، چهار تا پيشنهاد هم دادند ولي متاسفانه رد شد. ولي مي‌دانم كه يك مربي بهتر از قبلي‌ها هم پيدا كردند و شايد دو، سه هفته بعد مشخص شود.
اسمش را نمي‌توانيد به ما بگوييد؟
واقعيتش خودم اسمش را نمي‌دانم ولي آن طوركه شنيده‌ام و خبر دارم مربي بزرگ و طراز اولي است. ما هم اميدواريم كه اين اتفاق بيفتد. همه ما مي‌خواهيم اتفاقات به گونه‌اي رقم بخورد كه بهترين نتيجه را در المپيك بگيريم. من، بازيكنان، مربيان و همه و همه تمام تمركزمان روي واليبال و المپيك است.
فكر مي‌كنيد مربي ايراني مي‌تواند روي نيمكت تيم ملي بنشيند؟
اصلا اسم نمي‌برم اما واقعيتش اين است كه مربيان خيلي خوبي داريم در ايران. من به آنها اعتماد دارم كه مي‌توانند بهترين نتيجه را بگيرند. به نظرم شايد اگر مربيان ايراني سوم يا چهارم مربيان دنيا نباشند حداقل در سطح پنجم يا ششم دنيا هستند. اين مربيان بالاخره ايراني هستند و مال وطن خودمان هستند و اميدوارم يك روز بتوانيم با مربي ايراني، قهرمان جهان بشويم.
آيا المپيك برگزار مي‌شود؟
به نظرم امسال هر طور شده بايد برگزار شود. يعني به هر شكلي هم شده بايد امسال المپيك را داشته باشيم. همان‌طور كه بايد حتما ليگ هم برگزار شود. بايد با رعايت مسائل بهداشتي و پروتكل‌ها براي اينكه از شيوع كرونا جلوگيري شود، ليگ را برگزار كنند چون برگزار نشدن ليگ ضربه خيلي بدي به واليبال خواهد زد.
در اين ايام تعطيلي و تمرينات آن حمايتي كه مد نظر شما بوده از طرف نهادهاي ذي‌ربط انجام شده است؟
بگذاريد اين‌طور بگويم كه از 100درصدي كه انتظار داشتم، حمايت صورت بگيرد ۴۰ درصد يا حداكثر ۵۰ درصدش برآورده شده. من نمي‌گويم فوتبال بد است يا نباشد ولي اين را فهميده‌ام كه ورزش اول ايران، فوتبال است. با اينكه ما اين همه تلاش مي‌كنيم و بهترين نتايج را به دست مي‌آوريم باز هم آنچنان حمايتي از ما نمي‌شود. سال گذشته تيم جوانان واليبال قهرمان جهان شد ولي اصلا فايده‌اي ندارد. فقط اسمش مي‌ماند و اينكه بگويند شما قهرمان شديد. از آن پاداش‌هايي كه قولش به ما داده شد هنوز يك ميليون تومان هم نگرفتيم. اميدوارم فدراسيون واليبال بتواند اين مساله را پيگيري كند. مي‌دانم دارند پيگيري مي‌كنند ولي اينكه كي پاداش تيم ملي جوانان را بدهند، مشخص نيست. مي‌خواهم بگويم آن‌طوري‌كه از فوتبال حمايت مي‌شود از واليبال حمايت نمي‌شود. يعني ارزشي كه به يك فوتباليست مي‌دهند به يك واليباليست نمي‌دهند. اميدوارم ورزش واليبال هم يك روز به ورزش سطح اول ايران تبديل شود. توي فوتبال ميلياردها جابه‌جا مي‌شود بدون اينكه نتيجه خوبي هم بگيرند.
اتفاقا مي‌خواستم در مورد ماجراي پرونده ويلموتس و فوتبال هم از شما سوال كنم كه خودتان بحثش را پيش كشيديد.
حقيقتش من زياد خبر ندارم و اصلا اخبارش را هم پيگيري نمي‌كنم. نمي‌دانم مشكل‌شان دقيقا چيست. ولي اين پول‌هايي كه مربيان خارجي در ايران مي‌گيرند واقعا حقشان نيست. اگر حقشان بود، مي‌آمدند و يك نتيجه خوب مي‌گرفتند. نه اينكه تيم از عراق ببازد. من خوشحال مي‌شوم تيم ملي نتيجه بگيرد. ناراحت نيستم كه چرا براي واليبال ارزش قائل نمي‌شوند اصلا ارزش قائل نشوند ولي وقتي اينقدر براي فوتبال ارزش قائل مي‌شوند حداقل نتيجه هم بگيرند. چرا نمي‌گويم كشتي؟ چرا نمي‌گويم وزنه‌برداري؟ چون اين بدبخت‌ها هم حمايت نمي‌شوند. چرا قهرمان المپيك دستفروشي مي‌كند يا مسافركشي؟ چند روز پيش يك كليپ ديدم كه يكي از پيشكسوت‌هاي كشتي داشت مسافركشي مي‌كرد. نمي‌دانم دليل اينها چيست و چرا بايد اين طور باشد. شايد اگر ۲۰ درصد اهميتي كه به فوتبال مي‌دهند به ساير ورزش‌ها مي‌دادند خيلي بهتر مي‌شد همه چيز.
پول‌هايي كه مربيان خارجي در ايران مي‌گيرند واقعا حقشان نيست. اگر حقشان بود مي‌آمدند و يك نتيجه خوب مي‌گرفتند نه اينكه تيم از عراق ببازد. من خوشحال مي‌شوم تيم ملي نتيجه بگيرد. ناراحت نيستم كه چرا براي واليبال ارزش قائل نمي‌شوند اصلا ارزش قائل نشوند ولي وقتي اينقدر براي فوتبال ارزش قائل مي‌شوند حداقل نتيجه هم بگيرند. چرا نمي‌گويم كشتي؟ چرا نمي‌گويم وزنه‌برداري؟ چون اين بدبخت‌ها هم حمايت نمي‌شوند. چرا قهرمان المپيك دستفروشي مي‌كند يا مسافركشي؟