بايدن چه سياستي را در قبال كرهشمالي اتخاذ مي‌كند؟
پايان صبر راهبردي
بعيد است جو بايدن نامزد رياست‌جمهوري امريكا تغيير چنداني را در محتواي سياست اين كشور درقبال كرهشمالي به وجود بياورد. احتمالا دولت او نيز خلع سلاح پيونگ‌يانگ را به عنوان پيش‌شرط لغو بخشي از تحريم‌ها اعلام مي‌كند. شايد برخي با ديدن اين موضوع از بايدن نااميد شوند و توقع داشته باشند او سياست ترامپ و اسلافش درقبال كرهشمالي را تغيير دهد. از زمان بيل كلينتون تاكنون همه دولت‌هايي كه در امريكا بر سر كار بوده‌اند با هسته‌اي شدن كرهشمالي مخالفت كرده و خواستار خلع سلاح اتمي اين كشور به طور كامل، قابل راستي‌آزمايي و غيرقابل بازگشت شده‌اند. تنها تفاوتي كه دونالد ترامپ، رييس‌جمهور فعلي امريكا، در برخورد با كرهشمالي به وجود آورده اين بوده كه مذاكرات خلع سلاح اتمي را از طريق تعامل فردي دنبال كرده و روابط شخصي را جايگزين ديپلماسي دولت با دولت كرده است.
حال سوالي كه پيش مي‌آيد اين است كه بايدن قرار است ديپلماسي با كرهشمالي را به چه شكلي پيش ببرد؟ پايگاه خبري تحليلي «نشنال اينترست» در پاسخ به اين سوال مي‌نويسد: به‌طور خلاصه، ديپلماسي بايدن درقبال پيونگ‌يانگ به اين بستگي دارد كه آيا امريكا مي‌تواند با استفاده از ديپلماسي، روابط خود با ديگر كشورها را از نو بسازد و اين موضوع چه زماني تحقق مي‌يابد. آنچه دولت ترامپ ناديده گرفته اهميت روابط امريكا با ديگر كشورها، از دوستان اروپايي گرفته تا متحدان و حتي رقيب اصلي امريكا، يعني چين است؛ به عبارت ديگرآنچه امريكا را به يك ابرقدرت و هژمون جهاني تبديل كرده نه فقط توانايي‌هاي مادي اين كشور، بلكه روابطش با دوستان و دشمنان است. با هدر دادن مزاياي حاصل از رابطه امريكا با كشورهاي جهان، دولت ترامپ نه تنها اعتبار بين‌المللي امريكا را خدشه‌دار كرده، بلكه توانايي اين كشور براي ديپلماسي دولت با دولت را نيز كاهش داده است و در ديپلماسي بحران، نظير آنچه در مورد كرهشمالي شاهد هستيم، اگر امكان حل اختلافات از طريق تعاملات ميان دولت‌ها وجود نداشته باشد،
آن وقت كل فرآيند مديريت بحران به خطر مي‌افتد و اعتماد متقابل ميان امريكا و هر كشور ديگري نيز از بين مي‌رود. بايدن صراحتا اعلام كرده نحوه برخوردش با كرهشمالي متفاوت خواهد بود و قرار نيست مثل ترامپ مذاكرات ديپلماتيك درخصوص خلع سلاح اتمي را به حاشيه ببرد. بايدن قصد دارد نقش وزارت خارجه را تقويت كند، با متحدان امريكا در شمال شرق آسيا همكاري نزديك‌تري داشته باشد و مهم‌تر از همه اينكه ديگر بدون پيش‌شرط با كيم جونگ اون، رهبر كرهشمالي، ديدار نكند. به جز بحث ملاقات بدون پيش‌شرط، به نظر مي‌رسد رويكرد بايدن درقبال ديپلماسي مشابه رويكرد باراك اوباماست. با اين حال، اگر او در انتخابات ماه نوامبر پيروز شود، بايد به خاطر داشته باشد كه مساله هسته‌اي كرهشمالي از زمان رياست‌جمهوري ترامپ تاكنون تغييرات قابل‌توجهي كرده است. كرهشمالي نه تنها كشوري با قدرت هسته‌اي است، بلكه در سال‌هاي تحريم مقاومت زيادي از خود نشان داده است. كره‌جنوبي با اينكه يكي از نزديك‌ترين متحدان امريكاست، اما اخيرا رويكردي آينده‌نگرتر و مستقل‌تر را درقبال همسايه شمالي خود در پيش گرفته و ممكن است اين رويكرد همواره با سياست امريكا همخواني نداشته باشد. سرد شدن روابط اين كشور با ژاپن نيز سياست چندجانبه‌گرايي واشنگتن درقبال كرهشمالي را با چالش مواجه مي‌كند. دولت جديد امريكا پيش از اينكه بخواهد از چين براي ارتباط با كرهشمالي كمك بگيرد، بايد روابط خود با پكن را بازسازي كند. بنابراين بايدن پيش از اينكه بتواند روي موضوع كرهشمالي تمركز كند، بايد كارهاي زيادي را در بازسازي سرمايه‌هاي ديپلماتيك امريكا انجام دهد. سياست بايدن درقبال كرهشمالي، ديگر صبر راهبردي نخواهد بود، بلكه بايد رويكرد آينده‌نگري راهبردي را در پيش بگيرد.مترجم: گلي اصغري