هشدار مسوولان نظام پزشكي و وزراي اسبق آموزش و پرورش
بازگشايي مدارس و خطر
تشديد كرونا
گروه اجتماعي| مسوولان سازمان نظام پزشكي و وزراي اسبق آموزش و پرورش نسبت به تبعات جبران‌ناپذير بازگشايي مدارس هشدارهاي مكرر دادند. چند روز قبل، محمدرضا ظفرقندي، رييس كل نظام پزشكي در نامه‌اي خطاب به وزير آموزش و پرورش ضمن اعلام نگراني و هشدار در مورد بازگشايي حضوري مدارس و تبعات ناشي از آن، به‌طور جد درخواست بازنگري در ابلاغيه اخير و اهتمام بيشتر به استفاده از آموزش در فضاي مجازي و از راه دور را كرده بود. به گزارش ايلنا، در بخشي از نامه ظفرقندي خطاب به وزير آموزش و پرورش آمده بود: «تاكيد بر بازگشايي حضوري مدارس در همه سطوح، برخلاف مطالب و بخشنامه‌هاي قبلي عنوان شده و در ايامي كه همه استان‌هاي كشور در شرايط قرمز و هشدار قرار دارند، موجب تعجب و نگراني شديد خانواده‌ها و جامعه پزشكي كشور شده است. علت واقعي اين تصميم غيرمنتظره براي مردم مكشوف نيست و اميدوارم علتي خارج از مصالح آموزشي و پرورشي نباشد ولي هر چه هست با شرايط خطير بيماري كرونا و سلامت دانش‌آموزان و خانواده آنها سازگاري ندارد و يقينا موجب تحميل بيماران بيشتر بر جامعه پزشكي، پرستاري و كادر درمان خواهد شد. لازم به ذكر است اكثر كشورهايي كه در كنترل اين بيماري شرايط بسيار بهتري از ايران دارند و حتي مرگ‌ومير ناشي از كرونا در آن كشورها كمتر از يك‌صدم موارد در كشور ماست هنوز در مورد بازگشايي حضوري مدارس تامل و احتياط مي‌كنند. جناب آقاي وزير، از نظر علوم اپيدميولوژي و بهداشت، در شرايط همه‌گيري بيماري‌هاي واگير اولين محل‌هايي كه بايد تعطيل شوند و آخرين محل‌هايي كه بازگشايي مي‌شوند، مدارس هستند. اينجانب به عنوان فردي كه سال‌ها در مدارس كشور تدريس كرده و افتخار معلمي داشته و امروز به عنوان نماينده جامعه خدوم پزشكي كشور و به منظور حفظ سلامت مردم، ضمن اعلام نگراني و هشدار در مورد عواقب اين تصميم و مسووليت‌ها و تبعات ناشي از آن، به‌طور جد درخواست بازنگري در ابلاغيه اخير و اهتمام بيشتر به استفاده از آموزش در فضاي مجازي و از راه دور را دارم.» دو روز قبل هم عليرضا سليمي، معاون آموزش و پژوهش سازمان نظام پزشكي با ابراز نگراني از برگزاري كلاس‌هاي حضوري در مدارس گفت: «باتوجه به وضعيت مدارس كشور، اعتقاد ما اين است كه امكان اجراي پروتكل‌ها و دستورالعمل‌ها در بيشتر مدارس امكان‌پذير نيست. علاوه بر اين، باز شدن مدارس به صورت حضوري در تمام سطوح، حجم رفت و آمد شهري را به‌شدت افزايش مي‌دهد و مي‌دانيم كه باز شدن مدارس كل چهره شهر را تغيير مي‌دهد و به نظر مي‌رسد كه اين مقدار تغيير را شرايط فعلي كشور نمي‌تواند تحمل كند.» به دنبال اين هشدار توسط مسوولان حوزه سلامت، وزراي اسبق آموزش و پرورش هم در گفت‌وگوهاي جداگانه با ايلنا نسبت به تبعات بازگشايي مدارس و دامن زدن شيوع كرونا ابراز نگراني كردند. مرتضي حاجي، وزير آموزش و پرورش در دولت اصلاحات با انتقاد از بازگشايي مدارس گفت: «اگر قرار باشد كه آموزش ادامه پيدا كند، بايد مجازي باشد، مگر اينكه وزارت بهداشت اعلام كند كه ويروس كرونا ريشه‌كن شده است. سن و سال دانش‌آموزان به‌ويژه در مقطع ابتدايي به‌گونه‌اي است كه آنها چندان نمي‌توانند با دقت نظر به پروتكل‌ها را رعايت كنند، من در يادداشتي خطاب به وزير آموزش و پرورش نوشتم و عنوان كردم كه اگر من فرزندي در سن تحصيلي داشتم، هرگز نمي‌گذاشتم به مدرسه برود. حتي براي مدرسه رفتن نوه‌‌ام نيز به فرزندانم گفتم اين كار را نكنند، زيرا دانش‌آموزان دبستاني كودك هستند و دايما مي‌خواهند بدوند و با دوستان‌شان بازي كنند. اين دانش‌آموزان، بزرگسال نيستند كه يادشان بدهيم فاصله‌‌شان با ديگران كمتر از يك متر نشود، زيرا دايما حركت مي‌كنند و در يك نقطه ساكن نيستند. اگر خطري بچه‌ها را تهديد نمي‌كند، طبيعتا آقاي رييس‌جمهوري را هم تهديد نمي‌كند. چرا ايشان بايد به صورت مجازي آغاز سال تحصيلي را اعلام كند، ولي دانش‌آموزان بايد در صف بايستند و به كلاس درس بروند؟ قاعدتا ايشان بايد خودشان هم به مدرسه مي‌آمدند و نشان مي‌دادند كه فضا را امن كرده‌اند و مشكلي براي حضور دانش‌آموزان در مدرسه نيست.» علي‌اصغر فاني؛ يكي ديگر از وزراي اسبق آموزش و پرورش هم با ابراز نگراني از تبعات سنگين بازگشايي مدارس در دوره شيوع ويروس كرونا به ايلنا گفت: «باتوجه به شناخت عميقي كه من از مدارس ايران دارم، مي‌دانم كه خيلي از مدارس اين امكان براي‌شان وجود ندارد كه بتوانند بهداشت را رعايت كنند و توجيه كردن دانش‌آموزان ابتدايي بسيار سخت است. تعامل با مردم دستوري نمي‌شود. شرايط هر خانواده‌اي با ساير خانواده‌ها متفاوت است و برخي نمي‌توانند امكانات بهداشتي را تهيه كنند، برخي هم شاغل هستند و نمي‌توانند فرزندشان را در خانه نگهدارند و اين ما هستيم كه بايد مردم را نسبت به شرايط روشن كنيم. من در رابطه با سال تحصيلي جاري پيشنهادم اين بود كه دو هفته شهريور را در مناطق قرمز مثل تهران به صورت مجازي برگزار كنيم و تا اول مهر استقبال خانواده‌ها و دانش‌آموزان را بررسي و سپس براي آن زمينه‌سازي كنيم و در اول مهر اگر وضعيت همين‌طور ادامه داشت، بايد به شكل آموزش مجازي كلاس را اداره كنيم. ما در زمان جنگ نيز شرايط مشابهي با اين وضعيت فعلي داشتيم و در زمان جنگ، من معاون آموزشي وزارت آموزش و پرورش بودم. در آن زمان شهرها توسط دشمن بمباران مي‌شد و آن زمان هم ما به اين فكر بوديم كه مدارس را برگزار كنيم يا تعطيل باشند. سال ۶۵، ۶۶ به اين جمع‌بندي رسيديم كه مردم هر جا كه هستند؛ ما هم همان جا باشيم و آموزش تلويزيوني برقرار شد و هر كسي هم كه خواست به مدرسه برود، معلمان براي تدريس و رفع اشكال در مدرسه بودند. من در آن دوران يك بخشنامه به كل كشور فرستادم و گفتم هر دانش‌آموزي به هر مدرسه‌اي كه مراجعه كرد، بدون درخواست كارنامه و گواهي، هر كلاسي كه خواست، ثبت‌نامش كنند. درواقع ما تابع تصميم مردم بوديم و اتفاقا اين تصميم خيلي خوب جواب داد.»