يكسوم گزينههاي احتمالي اصولگرايان، چهرههاي نظامي هستند
راست سياسي در سوداي جامعه پادگاني؟!
يكسوم كانديداهاي رياستجمهوري اصولگرايان را نظاميان تشكيل ميدهند. حميدرضا ترقي، عضو حزب موتلفه اسلامي اخيرا در مصاحبهاي با خبرگزاري برنا در پاسخ به اين پرسش كه چرا اغلب كانديداهاي اصولگرايان نظاميان هستند، توضيح داده كه « چهرههاي نظامي آنچنان غالب نيستند چراكه چهرههاي غيرنظامي هم تعدادشان كم نيست و به هر حال حدود ۱۵ نفر كانديدايي كه مطرح هستند، شايد ۵ نفر نظامي هستند. اين موضوع هم به شرايط كشور بستگي دارد كه يك بخشي از آن برميگردد به انتخابات امريكا كه چه شرايطي ما در منطقه و جهان پيدا ميكنيم و طرفمان چه كسي است. از اينرو اينها همه بر تصميمگيريهاي آينده تاثير قابلتوجهي دارد.»
اظهارات حميدرضا ترقي كه هم موتلفهاي است و هم با راديكالها و جوانان تند و تيز اصولگرا حشر و نشر دارد، از اين جهت اهميت دارد كه در واقع بيان و عيان كردن نوع نگاه حاكميت به انتخابات ۱۴۰۰ است كه در تحليل و تصميم اصولگرايان تاثيرگذار است. ترقي در بخش ديگري از اين گفتوگو البته رد كرده كه بيشتر كانديداهاي اصولگرايان را چهرههاي نظامي تشكيل ميدهند اما تشريح كرده «به هر حال لازم است نامزدها، از جريانهاي مختلف اصولگرا و از چهرههاي متنوع مطرح شوند تا جامعه با چهره و مواضع آنها به مرور آشنا شود اما طبيعتا، تصميمگيري در نهايت بر اساس اقتضائات شرايط سياسي كشور و همچنين ويژگيها و مختصاتي كه دولت جوان انقلابي و حزباللهي كه مورد نظر مقام معظم رهبري است، خواهد بود. بنابراين اين يك ضرورتي است كه مشخص شود، ما چهرههاي متنوعي داريم.» مجموعه اظهارات ترقي نشان ميدهد كه شرايط و اوضاع و احوال داخلي و بينالمللي آنها را به تصميم ميرساند كه گزينه رييسجمهوري نظامي كه يكي از همطيفان خودشان يكي، دو سال پيش حرف آن را پيش كشيد، گزينه مناسبي براي سال ۱۴۰۰ است يا نه.
محمدعلي پورمختار، نماينده مجلس نهم و دهم بود كه گفت «اگر يك نظامي رييسجمهور شود حتما ميتواند كشور را از مشكلات نجات بدهد.» درست از همان زمان هم بحث مخالفان و موافقان رييسجمهوري نظامي در ميان كنشگران سياسي بالا گرفت. موافقان معتقد بودند كه اشكالي در اين نيست كه يك نظامي لباس رزم از تن درآورده و به حوزه اجرا قدم گذارد؛ چهبسا كه با يك نظم نظامي بتواند در شرايط بحران چارهساز هم باشد. مخالفان اما اداره جامعه را متفاوت از اداره پادگان و ميدان جنگ ميدانستند و البته تاكيد داشتند كه تجربه تاريخي نيز نشان ميدهد اقبال مردم به چهرههاي نظامي اندك است. اين بحث همچنان سر دراز دارد و موافقان و مخالفان بسيار اما هر چه به انتخابات رياستجمهوري ۱۴۰۰ نزديكتر ميشويم، گزينههاي نظامي نيز در ميان كانديداهاي مورد حمايت اصولگرايان بيش از پيش ظهور و بروز ميكنند. نام كساني چون سردار حسين دهقان تا سردار سعيدمحمد و حتي محسن رضايي و محمدباقر قاليباف و علي شمخاني نيز در ليست انتخاباتيشان به چشم ميخورد كه اگرچه به قول ترقي يكسوم گزينههاي بالقوه را تشكيل ميدهند اما به نسبت سالهاي گذشته كم نيستند.
در اين ميان اما به نظر ميرسد كه همچنان سيدابراهيم رييسي، گزينه بالقوه برخي اصولگرايان باشد. اخيرا جواد كريميقدوسي، نماينده مشهد در توييتر خود با ادبياتي متملقانه گفت كه چشمهاي منتظر و ملتمس منتظر حضور رييسي در انتخابات هستند. او در توييتي كه با هشتگ انتخابات ۱۴۰۰ منتشر كرد، نوشت: «آيتالله رييسي مصداق اتم و اكمل رجل سياسي و مكتبي، مدير و مدبر است كه با ساير مدعيان عرصه ۱۴۰۰ فاصلهاي غير قابل رقابت دارند، چشمهاي متتظر و ملتمس از درگاه الهي در آرزوي تبديل نه ماهه آينده به دقايقي هستند.» اين توييت نشان ميدهد كه طيفي از اصولگرايان همچنان منتظرند تا رييسي به ميدان رقابت بيايد و راي ۱۶ ميليوني سال ۹۶ را در ميداني احتمالا بيرقيب و كم مشاركت افزايش دهد.
علاوه بر حضور پررنگ نظاميان در انتخابات پيشرو و البته چهرههاي تكراري سال ۹۶، برخي معتقدند كه شايد بحرانهاي موجود آراي بيشتر را به سبد كسي بيندازد كه با شعارها و سخنرانيهاي پوپوليستي پا به ميدان رقابت بگذارد. محمد ناظمياردكاني، كنشگر سياسي اصولگرا و عضو جبهه پيروان خط امام و رهبري در گفتوگويي كه با خبرآنلاين داشته، معتقد است كساني كه شعارهاي پوپوليستي ميدهند نه اصولگراي واقعي هستند و نه اصلاحطلب واقعي. او همچنين باور دارد كه «به هر ميزان فضاي رقابت انتخاباتي عمق پيدا كند و حول محور برنامه و همچنين تيم كارآمد كانديداها شكل بگيرد، شعارهاي پوپوليستي و بيپايه رنگ ميبازد. البته مردم نيز در چند دوره اخير انتخابات رياستجمهوري نسبت به اين رفتارها آگاهي پيدا كردهاند.» با اين حال ناظمياردكاني نيز ميگويد كه اگر فضاي انتخاباتي ملتهب شود احتمال دارد كه «شعارهاي توخالي و پر زرق و برق دوباره بخشي از رايدهندگان را به خود مشغول كند».