قوهاي سياه ايران
دوم: از به هم‌رساني بحران‌ها براي رسيدن قوهاي سياه غيرقابل پيش‌بيني جلوگيري كنيد. البته در اين راه شجاعت لازم بايد بروز كند تا بحران؛ ايران را ساقط نكند.
قوهاي سياه واقعا غيرقابل پيش‌بيني هستند. اين را به خاطر داشته باشيد و اينقدر در غرور اطلاعات فرو نرويد. به هم‌رساني آنها يعني سقوط كشور. خطرناك‌ترين قوهاي سياه، قوي اصلي داخل دستگاه تصميم‌ساز نظام ماست. آنجا كمترين غافلگيري باعث بيشترين صدمه مي‌شود لذا تصميم‌سازي‌هاي بي‌مبنا، فاقد سناريوهاي آرامبخش و بدون كاهش هزينه‌هاي اجتماعي سياسي براي مردم و نظام، باعث پيدا شدن قوي سياه غيرقابل پيش‌بيني در نظام سياسي مي‌شود.
اما راهبرد كلان نظام در برابر قوهاي سياه چه مي‌تواند باشد؟ راهبرد نظام، عدم غافلگيري در بحران و رفتارهاي عقلاني و مشورتي و اقناعي حين و پس از بروز بحران (قوهاي سياه مختلف) است.
مهم‌تر از خود واقعه، رفتارهاي بعد از واقعه است. جو بي‌اعتمادي كه ايجاد مي‌شود و تعميم به هزار و يك ماجرا نتيجه نگاه مغرورانه و پراگماتيسم كور به بحران است و در ذهن جامعه آن نتايج، تعميم مي‌يابد. اصل نظام نبايد خود را فداي نجات افراد خطاكار يا اهالي دروغ يا خطيب‌هاي تند كند.
جامعه هشتاد و چند ميليوني ايران داخل و خارج، تكيه‌گاه حقيقي در بحران‌هاي كشور مي‌خواهد. حقيقت نجات‌بخش خواهد بود. اطمينان كنيد كه راه نجات فقط تن دادن به حقيقت است نه توجيهات و اطلاعات اشتباه. حقيقت نجات‌بخش كشور ما در غافلگيري پيدايش قوهاي سياه اخير است.