استفاده تبليغاتي نمايندگان حامي رزمحسيني از نام فرمانده سابق سپاه قدس جنجالساز شد
واژهبازي و پيشينهسازي
جلسه علني مجلس كه آغاز شد و ابتدا آنچه بيشتر از هر نكتهاي جلبتوجه ميكرد، غيبت حسن روحاني و تداوم دوري او از صحن سبز ساختمان هرميشكل ميدان بهارستان و اصولگراياني بود كه اين روزها ساكن آن شدهاند ولي هرچه بيشتر زمان گذشت، اين غيبت رييسجمهوري كمتر و كمتر خودنمايي كرد. عليرضا رزمحسيني كه پيش از حضور در صحن مجلس با رايزنيهاي پيدا و پنهانش با نمايندگان، با اعتماد به نفس به مراتب بالاتري در قياس با حسين مدرس خياباني سخن ميگفت، در ادامه راه اما با جنجالي نفسگير مواجه شد. موافقان رزمحسيني گاه و بيگاه ميان گفتههايشان يكي پس از ديگري از نام قاسم سليماني، فرمانده سابق سپاه قدس جمهوري اسلامي استفاده كرده و سابقه همرزمي رزمحسيني و سليماني را يادآوري ميكردند، اقدامي كه برخلاف تصور موافقان وزارت رزمحسيني، ناگهان تشنج را در صحن پارلمان به شكلي چشمگير افزايش داد.
ماجرا از آنجا آغاز شد كه علياصغر عنابستاني، نماينده سبزوار در مجلس و يكي از چهرههاي نزديك به محمود احمدينژاد به عنوان موافق رزمحسيني پشت تريبون رفت و به جاي گفتن از برنامهها و اهداف وزير پيشنهادي صمت، با علم به علاقه مجلس يازدهميها به نام و ياد قاسم سليماني، از نزديكي ميان رزمحسيني و او گفت. اين نماينده مجلس در ميان اظهاراتش درخواست پخش ويديويي را كرد كه در بخشي از آن، قاسم سليماني و رزمحسيني در يكي از نشستهاي استانداري كرمان در سال 95، شانه به شانه هم بودند. گفت و شنودهاي مطرحشده در اين نشست قابلتشخيص نبود چراكه كيفيت صوتي ويديو بسيار ضعيف بود اما صرفِ نمايش اين تصاوير كافي بود تا فرياد نمايندگان، فضاي صحن را پُر كند. عباس گودرزي، نماينده بروجرد كه از نمايندگان عضو جبهه پايداري است، نخستين كسي بود كه با فرياد اين اقدام را «هزينه كردن از قاسم سليماني» توصيف كرد و پس از آن در كسري از ثانيه مقابل جايگاه ناطقان پر شد از نمايندگان معترض به رفتار موافقان رزمحسيني!
اعتراضها در نهايت مثمرثمر واقع شد و پخش ويديوي عنابستاني متوقف شد ولي اينبار نوبت به جعل اظهارات محمود واعظي، رييس دفتر رييسجمهوري رسيد. محمدحسين فرهنگي، نماينده تبريز و سخنگوي هياترييسه مجلس كه از قرار معلوم نوع اقداماتش با انتقادات جدي قاليباف و ساير اعضاي هياترييسه مجلس مواجه شده، در جريان طرح مخالفتش با رزمحسيني، مدعي شد كه محمود واعظي در جريان يكي از جلسات گفته كه «اگر چوب خشك هم به مجلس معرفي كنيم، مجبورند كه به آن راي دهند.» اين گفته به سرعت با نامهاي كه حسينعلي اميري به دست هياترييسه مجلس رساند، تكذيب و تاكيد شد كه گفتههاي فرهنگي، «بياساس» بودهاند. جالب آنكه فرهنگي نيز به دفاع از گفتههايش نپرداخت تا همچنان براي افكار عمومي اين پرسش باقي باشد كه چطور چنين جملهاي ازسوي يك نماينده مجلس و به نقل از يك مقام بلندپايه دولتي بيان ميشود ولي سند و مدركي براي اثبات آن ارايه نميشود؛ جملهاي كه در نهايت تاثيري بر سرنوشت رزمحسيني نگذاشت و شايد از همين رو به سادگي دولتيها از آن گذشتند.