شرم يا شهامت
غلامعلي رجايي
زمان بسياري از پايان هفته گراميداشت دفاع مقدس نمي‌گذرد؛ هفته‌اي كه به نظر مي‌رسد با بيانات رهبري با سال‌هاي پيش از اين تفاوت چشمگيري داشت. رهبر معظم انقلاب در سخنراني كه امسال به مناسب گراميداشت دفاع مقدس داشتند، پايان دادن به جنگ و پذيرش قطعنامه را عقلايي و مدبرانه توصيف كردند. تعبيري كه هر چند با تاخير ديده و شنيده شد اما اين تعبير و توصيف مقابل اظهارنظرهاي مخالفان قطعنامه كه در باب اين مخالفت كتاب‌ها نوشتند و آن را قطعنامه‌اي رازآلود و خيانت‌آلود تلقي مي‌كردند، نقطه عطفي به شمار مي‌رود. با اين حال در اين ايام هر چه رسانه‌ها را رصد كردم، كساني كه همواره ادعاي پيروي از رهبري دارند نه در برابر اين موضع زبان به اعتراض گشودند و نه نسبت به نقد فرمانده جنگ و نحوه عملكرد آيت‌الله هاشمي با تعبير رهبري همراهي كرده و آن را تاييد كنند. به نظر مي‌رسد نوعي نبود نگاه واقع‌بينانه به مسائلي از اين دست باعث شده كه برخي پا را از دايره انصاف فراتر گذاشته و پايان دادن به جنگ و پذيرش قطعنامه كه به تعبير رهبري امر عقلايي و مدبرانه بود را زير سوال ببرند. اين گروه پيش از اين هم در مقابل فرمانده جنگ عقده‌گشايي كرده بودند آن هم در شرايطي كه امام(ره) صراحتا گفته بودند تصميم براي پايان دادن به جنگ براي در نظر گرفتن مصلحت نظام گرفته شده است و كسي حق ندارد در اين ماجرا كسي را شماتت كند. البته امام وعده داده بودند كه دلايل اين تصميم و مصلحت‌گرايي را توضيح مي‌دهند اما عمر ايشان اقتضا نكرد و توضيحاتي در اين مورد از زبان امام شنيده نشد.
به گمان من يكي از واقع‌بينانه‌ترين مواضعي كه در ۴ دهه اخير از سوي جمهوري اسلامي ايران اتخاذ شده همين پذيرش قطعنامه است. اگرچه دير اما به اين نتيجه رسيديم كه استراتژي استكبار جهاني در جنگ ايران و عراق اين است كه اين جنگ بدون برنده و فرسايشي باشد تا قدرت‌هاي منطقه يعني ايران و عراق- به جز عربستان- به جان هم بيفتند تا دشمن مشترك‌شان كه اسراييل بود، نفس راحتي بكشد و مشغول بازسازي و تقويت خود شود. روي سخنم در اين يادداشت با كساني است سال‌ها بر طبل بي‌انصافي كوبيدند، پذيرش قطعنامه را امري خيانت‌بار جا زدند و از همه امكانات رسانه‌اي‌شان استفاده كردند تا به مردم بقبولانند كه پايان جنگ با خيانت همراه بوده است.
درحالي كه رهبري با بيان اين جمله اخير، خط بطلاني بر همه اين تلاش‌ها كشيدند. با اين حال اين جريان به خدمتگزاران نظام يعني كساني كه معتقد بودند جنگي كه به راه افتاده بي‌برنده و فرسايشي است و روشن است كه تداوم آن ممكن نيست، ظلم كردند. البته كه اين تصميم يعني پذيرش قطعنامه باعث شد بعدها سازمان ملل، عراق را كشور متجاوز اعلام كند و ايران را مستحق دريافت هزار ميليارد دلار خسارت! اي كاش مخالفان اين مصلحت‌گرايي امروز زبان به اعتراف بگشايند و از مردان جنگ و ديپلماسي و آيت‌الله هاشمي عذرخواهي كنند. ما در انتظار اين اعتراف مي‌مانيم؛ چراكه اگر در اين دنيا عذر نخواهند، قيامت سختي پيش روي كساني است كه موجب هتك حرمت به خدمتگزاران نظام شدند و پا را از دايره انصاف بيرون نهادند. اميدوارم چنين شهامتي را در اين افراد ببينيم كه البته جبران مافات نشانه تدين است.