پيام بنياد اكبر رادي به مناسبت زادروز نويسنده
به ياد درامنويس معاصر و افقهاي انساني آثارش
گروه هنر و ادبيات
امروز هشتاد و يكمين زادروز اكبر رادي است. به اين مناسبت بنياد اكبر رادي پيامي منتشر كرد. در بخشي از اين پيام آمده:
«اكنون هشتاد و يك سال از زادروز استاد اكبر رادي گذشته است؛ نمايشنامهنويسي كه با قلمش افقهاي دور را جستوجو ميكرد و در هر لحظه، بر آن بود كه در آثارش انسانيت، عدالت و آرامش را به ما هديه دهد و در هر اثرش درام معاصر ايراني- ملي را براي ما تصوير و تعريف كند.
بنياد اكبر رادي همچون سالهاي پيشين دهم مهر ماه زادروز استاد نمايشنامهنويسي ايران را گرامي ميدارد و اين روز فرخنده را به به خانواده تئاتر و دوستداران ادبيات نمايشي ايران تبريك ميگويد.»
اكبر رادي 10 مهر1318 در رشت متولد شد و اگر چه نوجوان بود كه با خانوادهاش به تهران مهاجرت كرد اما شهر آبايياش چنان تا پايان عمر با او بود كه كمتر اثري از او را بيارتباط با رشت مييابيم.
رادي را چخوف ايران ناميدهاند؛ درامنويسي كه بيشتر آثارش در سبك رئاليسم اجتماعي جاي ميگيرند.
او گرچه در نوشتن داستان كوتاه هم تبحر داشت و در دوره نوجواني اولين جايزه هنري خود را براي نوشتن داستان كوتاه «باران» به دست آورد، ولي نمايشنامهنويسي را به عنوان مهمترين دلمشغولي خود برگزيد و بيشتر تلاشش را در اين راه به كار گرفت.
اكبر رادي همان اندازه كه به درامنويسي وفادار بود، در شغل معلمي هم صبور و دلسوز بود. او از سالهاي آغازين جواني به تدريس در مدارس و سپس در دانشكدههاي هنري مشغول شد و تا اوايل دهه 70 به آموزش دانشجويان پرداخت.
اما آقاي نويسنده جزو هنرمنداني بود كه در نگارش نقد و نظر هم كم نگذاشت و با نگاه تيزبين و قلم آتشين خود در دورههاي مختلف به نقد آثار روي صحنه هم پرداخت.
با همه اينها اكبر رادي بيش از هر چيز به عنوان يكي از مهمترين ستونهاي درامنويسي ايران شناخته ميشود. كارنامه پر و پيمان او با نگارش نمايشنامههايي همچون «روزنه آبي»، صيادان، «در مه بخوان»، «آميز قلمدون»، «افول»، «ارثيه ايراني»، «باغ شبنماي ما»، «هاملت با سالاد فصل»، «از پشت شيشهها»، «منجي در صبح نمناك»، «تانگوي تخممرغ داغ»، «پلكان»، «لبخند باشكوه آقاي گيل»، «آهسته با گل سرخ»، «ملودي شهر باراني»، «شب روي سنگفرش خيس»، «آهنگهاي شكلاتي»، «شب بخير جناب كنت»، «خانمچه و مهتابي»، «پايين، زير گذر سقاخانه»، «كاكتوس» و... به خوبي گواه عرقريزان او در حوزه نمايشنامهنويسي ايراني است. او علاوه بر اينها بخشي از نامههاي خود را در كتابي با عنوان «نامههاي همشهري» گردآوري كرده كه اين كتاب نيز منتشر شده است.
تازهترين خبر درباره اجراي آثار او اين است كه از 13 مهرماه نمايشنامه «لبخند باشكوه آقاي گيل» با كارگرداني ميكاييل شهرستاني و با بازي گروهي از هنرجويان تئاتر در تماشاخانه سنگلج روي صحنه ميرود.