هشدار فياض زاهد به اصولگرايان حامي رييس‌جمهوري با سابقه نظامي
نظاميان دنبال عرفي‌سازي سياستند
گزينه نظامي براي رياست‌جمهوري، بحثي بود كه از سوي اصولگرايان و چندي بعد از آغاز به كار دولت دوازدهم درگرفت. از اتفاق هم محمدعلي پورمختار، نماينده سابق مجلسي كه به تازگي خبر بازداشتش منتشر شده، ازجمله اولين اصولگراياني بود كه چند سال پيش بحث رييس‌جمهوري نظامي را پيش كشيد. از همان زمان تاكنون بارها در موافقت يا مخالفت با حضور يك نظامي سابق در راس قوه مجريه صحبت شده اما با مطرح شدن گزينه‌هاي رياست‌جمهوري اصولگرا كه برخي از اين فهرست بلندبالا كه سابقه‌نظامي‌گري دارند، مقوله رييس‌جمهوري با سابقه نظامي جدي‌تر شده است. از محمدباقر قاليباف و محسن رضايي گرفته تا سعيد محمد و حسين دهقان در صف كانديداتوري قرار دارند. فياض زاهد، روزنامه‌نگار و تحليلگر سياسي اصلاح‌طلب كه به تازگي در مورد گزينه نظامي رياست‌جمهوري با پايگاه خبري رويداد24 به گفت‌وگو نشسته اما معتقد است كه يك سپاهي موفق هم نمي‌تواند رييس‌جمهوري مناسب باشد. فياض زاهد معتقد است كه «وقتي مردم مي‌بينند سياستمداران كارايي ندارند، نظاميان در شكل فرشته نجات ظاهر ميشوند.» او البته در پاسخ به اين پرسش كه آيا گزينه نظامي براي ايران هم كار مي‌كند، گفته است: «اگر از من بپرسيد كه نظاميان براي توسعه مناسب هستند، مي‌گويم بله. به دليل اينكه چندپاره و چندوجهي نيستند و چون قرار نيست با مراكز مختلف هماهنگ باشند، امر توسعه را به خوبي پيش مي‌برند. اما براي اينكه اين موضوع را درباره ايران توضيح بدهم، بايد سوال را اين‌گونه مطرح كنيم كه در كشوري مانند ايران كه قدرت يكدست نيست، آيا نظاميان همان كاركرد را دارند يا خير؟ بعيد مي‌دانم پاسخ چنين پرسشي در ايران «بله» باشد، زيرا در ساختار قدرت ايران يك نظامي مسووليت همه چيز را برعهده نخواهد داشت بلكه در راس نظام يك مجتهد عاليرتبه قرار دارد و نهاد‌هاي وابسته به آن همواره پرهيز‌هاي امنيتي را در طول اين ۴۰ سال رعايت كرده‌اند تا اين ساختار تغيير نكند.» به گفته فياض زاهد از آنجا كه «در ايران اگر رييس‌جمهور نظامي هم بيايد، نمي‌تواند حرف اول و آخر را بزند، زيرا ساختار حاكميتي ايران تفاوت دارد»، رييس‌جمهور نظامي حتي براي قرار گرفتن در مسير توسعه نيز مناسب نيست. زاهد همچنين معتقد است كه نظاميان به دنبال عرفي‌سازي فضاي سياسي هستند و در تحليل اين گزاره مي‌گويد: «اين امكان وجود دارد كه مثلا يك نظامي حضور پيدا كند؛ البته يك پشت‌پرده‌اي وجود دارد كه مثلا مي‌گويد من چشمم را روي حجاب مي‌بندم و فقط قدرت را دراختيار مي‌گيرد و قدرت را از طريق سياسي مهار مي‌كند. به سينما و كنسرت‌ها فضاي بازتري مي‌دهد. مساله حجاب را آسان‌تر مي‌گيرد و مثلا چند جزيره را به جنبه رفتارهاي اجتماعي آزاد مي‌كند. روابط بين‌الملل را باز‌تر مي‌كند و مي‌گويد چرا كاري كه محمد بن‌سلمان انجام داد را ما نتوانيم انجام دهيم؟ ما آزادي‌هاي اجتماعي محدود و كنترل شده را مي‌دهيم و رونق و كسب و كار ايجاد مي‌كنيم؛ بنابراين نهاد‌هاي سياسي را به ما واگذار مي‌كنند. اين فكري است كه برخي از آنها همواره در نظر دارند.» اين تحليلگر سياسي همچنين با تاكيد بر اينكه «انتخاب گزينه نظامي به معناي گام نهادن در مسير سكولاريسم است»، توضيح مي‌دهد: «به برادران و خواهران ارزشي مي‌گويم كه انتخاب گزينه نظامي به معناي گام نهادن در مسير سكولاريسم است و شايد اين فرجام، يك فرجام تاريخي مقدر باشد كه جامعه ايران لاجرم ناچار به طي كردن آن باشد، اما از اين مسير جامعه انقلابي باقي نخواهد ماند و از اين مسير به جامعه سكولاريسم نيل پيدا خواهيم كرد.»