دستاندركاران علاقهاي به فوتبال ندارند
ليگ برتر زشت است
سامان سعادت
ليگ بيستم در شرايطي آغاز شد كه از لحاظ شكلي چندان تفاوتي با ليگ نوزدهم ندارد. معمولا در فوتبال باشگاهي دنيا رسم است كه هنگام شروع ليگ جديد برخي چيزها به روز ميشوند و به سمت بهتر شدن حركت ميكنند. زيرساختهاي استاديومها، تصاوير تلويزيوني، لباس تيمها، توپ مسابقات و خلاصه هر آنچه به صورت ديداري مسابقات را تحتتاثير قرار ميدهد و جذابتر ميكند. مراسم رونمايي از كيتهاي باشگاه يا توپ جديد هر ساله بخش جالبي از شروع ليگ را به خودش اختصاص ميدهد. تكنيكهاي جديد تصوير و صدا و گزارشگراني كه سعي ميكنند، نگرش جديدي در اين مسير ايجاد كنند از جمله جذابيتهاي آغاز دوباره فوتبال است.
از منظرهاي ذكرشده بالا ليگ بيستم فوتبال ايران هيچ تفاوتي با ليگ نوزدهم ندارد. بهتر شدن چمن ورزشگاهها تبديل به يك حسرت ابدي شده. تيمها هم طراحي خاصي براي كيتهاي اول تا سوم خود ندارند. اگر هم طرحي استفاده شده كپي از نمونههاي خارجي است. از اين بدتر آنكه برخي تيمها نه تنها لباس خاصي ندارند بلكه اصلا لباس ندارند! رسول خطيبي سرمربي تيم آلومينيوم اراك بعد از بازي تاكيد كرد لباسهاي تيمش كه در واقع لباس تيم ملي ايتالياست و فقط لوگوي باشگاه را جاي لوگوي آرتزوري چسباندهاند، نيم ساعت قبل از بازي رسيد. توپ مسابقات ليگ بيستم هم با توپ فصل قبل تفاوتي ندارد. اصلا امسال براي ليگ جديد توپ جديدي در كار نيست. بازيها با همان توپهاي فصل قبل كه كهنه شدهاند، برگزار ميشود. توپهاي سفيد و كثيفي كه هر باشگاه براي گم نشدنش با ماژيك رويش علامت زده. استقلال نوشته ss، پرسپوليس نوشته p و سايپا نام تيمش را نوشته. همانتوپهايي كه فصل قبل كلي مورد انتقاد بازيكنان قرار گرفت؛ هم از نظر كيفيت هم از نظر شكل. سازمان ليگ فوتبال اگر كمي به فكر برگزاري مسابقات با شكل درست بود لااقل ميتوانست يك قرارداد اسپانسري با يكي از كمپانيهاي توليد توپ ببندد تا آن شركت توپهاي مسابقات را تامين نكند.كاري كه همه جاي دنيا انجام ميشود. از اينها گذشته با توجه به اينكه امسال تماشاچيان نميتوانند وارد استاديوم شوند، انتظار ميرفت پخش تلويزيوني مسابقات با كيفيت بيشتري انجام شود. با اين حال آنچه در هفته اول مسابقات شاهد بوديم يك درجا زدن محض بود. دوربين بازيهاي شهرستان به قول هواداران فوتبال دست كمي از دوربين گوشيهاي قديمي ندارد و گزارشگران هنوز با متدهاي 20 سال پيش گزارش ميكنند و برخي از آنها اصلا گزارشگر تخصصي فوتبال نيستند. در چنين شرايطي تماشاچيان كه نميتوانند به استاديوم بروند حتي در خانه هم شرايط مناسبي براي ديدن بازي ندارند. صداوسيما هم كه سالهاست پول فوتبال را ميگيرد و چيزي به باشگاهها نميدهد وتلاشي براي بهبود نميكند. اين سازمان حتي به خودش زحمت خريد چند دوربين باكيفيت هم نميدهد. ضمن اينكه پروتكل مشخصي براي كارگرداني بازيها و سوييچ تصاوير هم وجود ندارد و در هر شهر بازيها با يك فرمت پخش ميشود. بارها ديده شده وسط موقعيت حمله يكي از دو تيم كارگردان تصميم گرفته صحنه آهسته قبل را نشان بدهد. ساعت بد بازيها در كنار دوربين بيكيفيت و كارگرداني شلخته و گزارش بد تماشاي بازيهاي ليگ را تبديل به تجربهاي دردناك كرده است.
براي بروز چنين وضعيتي ميتوان چند دليل مشخص پيدا كرد. اول از همه اينكه شايد دستاندركاران برگزاري ليگ و پخش مستقيم بازيها علاقه چنداني به فوتبال ندارند. همه آنها همانند يك كارمند سر ساعت به محل كار خود ميروند و برنامههاي روتين را انجام ميدهند و با تعطيل شدن اداره به خانه خود ميروند. انگار خود اين افراد ذوق و شوقي براي شروع مسابقات ندارند وگرنه حتما تلاش ميكردند كه شرايط به نسبت سال گذشته بهتر شود. مساله بعدي باز هم برميگردد به تسلط صداوسيما و نداشتن رقيب در پخش مسابقات و ندادن حق باشگاهها. صداوسيما اگر همانند همه شبكههاي تلويزيوني بزرگ دنيا چند رقيب گردنكلفت داشت، مجبور ميشد براي گرفتن حق پخش بازيها دست به جيب شود و براي پيدا كردن مخاطب و مجاب كردن آنها به تماشاي بازي از شبكه خودش بهترين كيفيت ممكن را ارايه دهد. اما فعلا چون رقيبي ندارد و مخاطب از راه ديگري نميتواند بازيها را ببيند علاقهاي به بهتر كردن اوضاع ندارد و همچنان كارگردانهايش همان اشتباهات چند سال قبل را هنگام پخش بازي انجام ميدهند. سالها طول كشيد تا هواداران و رسانهها، فدراسيون و سازمان ليگ را مجبور كردند براي مراسم اهداي جام قهرمان يك برنامه شكيل در نظر بگيرند. اين اتفاق در نهايت با همه ضعفهايش رخ داد و ديگر مثل سابق نيست كه تماشاچيان بيايند و جام را بردارند و با آن عكس يادگاري بگيرند. حال اميدواريم مسوولان برگزاري مسابقات و پخش زنده بازيها هم دست از كرختي بردارند و براي جذابتر شدن مسابقات از لحاظ بصري همه تلاششان را انجام دهند.