آيا رييس‌جمهور دموكرات از پس رهبر اكثريت سنا برخواهد آمد؟
مك‌كانل؛ سدي در برابر اجراي سياست‌هاي بايدن
مترجم: هديه عابدي
جو بايدن، رييس‌جمهور منتخب امريكا تنها تا جايي مي‌تواند سياست‌هاي خود را پيش ببرد كه ميچ مك‌كانل، رهبر اكثريت مجلس سنا، به او اجازه دهد. مك‌كانل كه هفته گذشته براي هفتمين بار به عنوان نماينده ايالت كنتاكي در مجلس سنا انتخاب شد، بزرگ‌ترين مانع در برابر تصويب لايحه‌هاي مورد نظر جو بايدن خواهد بود، حتي اگر دموكرات‌ها بتوانند در دور دوم انتخابات در ماه ژانويه، اكثريت مجلس سنا را به دست بگيرند. اين بدان معناست كه بايدن مجبور است در همين ابتداي كار يا رضايت جمهوري‌خواهان را جلب كند – كه در اين صورت چپ‌ها را نااميد مي‌كند – يا اينكه با سد محكمي از مخالفان جمهوري‌خواه به رهبري مك‌كانل روبرو شود. مك‌كانل نيز سناتور برجسته‌اي است كه سال‌ها هم‌حزبي‌هاي خود را به اتحاد در برابر دموكرات‌ها فراخوانده است. در هر دو صورت، اين سناتور جمهوري‌خواه برنامه‌هاي دموكرات‌ها را به‌شدت محدود مي‌كند، خواه موضوع بحث تغييرات آب و هوايي باشد يا مهاجران. او حتي مي‌تواند در انتصاب گزينه‌هاي بايدن براي دادگاه‌هاي فدرال و كابينه‌اش نيز كارشكني كند. اما يك عامل وجود دارد كه ممكن است سنت سال‌هاي اخير امريكا را تغيير دهد: بايدن و مك‌كانل سابقه خوبي در حل و فصل توافقات دارند و خودشان مي‌گويند به لطف سال‌ها همكاري در مجلس سنا، رابطه‌شان بر مبناي اعتماد متقابل است. با اين حال دموكرات‌ها اصلا خوشبين نيستند. سناتور كريس مورفي، عضو دموكرات سنا از ايالت كانكتيكات، در گفت‌وگو با سي‌ان‌ان مي‌گويد: (در دور دوم انتخابات سنا) هر اتفاقي در جورجيا بيفتد، فرقي نمي‌كند؛ در هر صورت تصويب قوانين در مجلس سنا بسيار دشوار خواهد بود. چيزي كه من بيش از همه نگرانش هستم بروز يك بحران قانون اساسي است كه در آن مك‌كانل هيچ يك از نامزدهاي انتخابي بايدن را نپذيرد، مگر اينكه آنها بتوانند مهر تأييد شخصي اين سناتور جمهوري‌خواه را دريافت كنند. ديك دوربين، نماينده دموكرات ايالت ايلينوي در مجلس سنا، مي‌گويد: كدام مك‌كانل در انتظار ماست؟ اگر او حاضر شود با بايدن مذاكره كند، اگر احساس كند كه بايد با دولت همكاري داشته باشد، شايد نتيجه‌اي مثبت و مرضي‌الطرفين حاصل شود. اما اگر او رويكرد ديگري را اتخاذ كند، بايد خودمان را آماده انتخابات رياست‌جمهوري بعدي كنيم، چرا كه در چهار سال آينده نيز نمي‌توانيم مثل چند سال گذشته هيچ يك از برنامه‌هاي سياسي خود را پياده كنيم. نزديكان مك‌كانل مي‌گويند ماجرا به اين سادگي‌ها نيست. به گفته آنها، اين تصميم بايدن است كه چه طور مي‌خواهد بر امريكا حكومت كند: با سناتورهاي جمهوري‌خواه تعامل داشته باشد و به توافق مرضي‌الطرفين برسد، يا خود را در اختيار چپ‌گرايان و دموكرات‌هاي مجلس نمايندگان قرار دهد. در اين صورت، ممكن است جلوي تصويب بسياري از سياست‌هاي دموكرات‌ها گرفته شود. سناتور تاد يانگ، عضو جمهوري‌خواه مجلس از ايالت اينديانا كه رياست كارزار انتخاباتي جمهوري‌خواهان سنا را نيز بر عهده دارد، مي‌گويد: اشتباه نكنيد اگر مك‌كانل رهبر اكثريت سنا باقي بماند، مي‌تواند جلوي دموكرات‌ها را بگيرد و نگذارد اين حزب سياست‌هاي خود را پيش ببرد.
كنار آمدن با سنا، جايي كه بايدن 36 سال در آن خدمت كرده، بزرگ‌ترين چالشي است كه رييس‌جمهور آينده امريكا بايد با آن روبرو شود. از يك طرف، دموكرات‌هاي مجلس نمايندگان بايدن را تحت فشار مي‌گذارد تا سياست‌هاي بلندپروازانه‌تري را اعمال كند، حتي با اينكه مي‌داند اين سياست‌ها در سنا به جايي نمي‌رسد. از سوي ديگر، اگر بخواهد با مك‌كانل مصالحه كند، بايد منتظر واكنش منفي هواداران ليبرال خود باشد. در چنين شرايطي، حل مشكلات كشور براي هر دو حزب بسيار دشوار خواهد شد؛ اين امر در بحث سلامت عمومي دردسرآفرين مي‌شود، به ويژه اگر ديوان عالي امريكا قانون مراقبت مقرون به صرفه را لغو كند. علاوه بر اين، نمايندگان مجلس درگير بسته حمايتي هستند كه ميان مردم آسيب ديده در بحران كرونا توزيع شود. اين مساله در آخرين جلسات اين دور از كنگره كه از روز دوشنبه آغاز مي‌شود، يكي از اولويت‌هاي اصلي خواهد بود. ديگر مسائل مهم عبارتند از بودجه زيرساخت و مساله قيمت داروهاي بانسخه كه نظر هر دو حزب را به خود جلب كرده، اما جزييات آن مدت‌ها محل اختلاف بوده است. حتي جمهوري‌خواهان منتقد ترامپ نيز روز يكشنبه به بايدن هشدار دادند. ميت رامني، نماينده ايالت يوتا در مجلس سنا و منتقد سفت و سخت ترامپ، مي‌گويد: مشخص است كه راي‌دهندگان امريكايي خواهان توافق زيست‌محيطي جديد نيستند. قانون «بيمه سلامت براي همه» را نمي‌خواهند. خواستار افزايش ماليات نيستند. نمي‌خواهند از شر نفت و گاز و زغال سنگ خلاص شوند. مردم امريكا و اعضاي كنگره به‌شدت با هر صحبتي كه بر خلاف ميل‌شان مطرح شود، مخالفت مي‌كنند. بسته به اينكه تكليف دو كرسي ايالت جورجيا در مجلس سنا چه مي‌شود – يكي از آنها به دور دوم كشيده شده و ديگري نيز احتمالا به همان سرنوشت دچار مي‌شود – مك‌كانل يا با تركيب 52 به 48 يا 51 به 49 (به نفع جمهوري‌خواهان) رهبر اكثريت سنا مي‌شود، يا در تركيب مساوي (50-50) به لطف دموكرات بودن معاون اول رييس‌جمهور، كامالا هريس، او در گروه اقليت مجلس قرار مي‌گيرد. حتي اگر در اقليت هم قرار بگيرد، باز هم جمهوري‌خواهان مي‌توانند با استفاده از فيلي‌باستر (از حد نصاب انداختن جلسات) جلوي تصويب قوانين را بگيرند. دموكرات‌ها براي مقابله با آن به 60 راي نياز خواهند داشت. آنها خوب مي‌دانند كه با تركيب 50-50 بعيد است بتوانند قوانين فيلي‌باستر را تغيير دهند، چرا كه بسياري از سناتورهاي دموكرات نيز با تغيير در اين تاكتيك مخالف‌اند. دموكرات‌ها پيش‌بيني مي‌كنند در حزب خودشان هم با تنش روبرو شوند. دوربين، يكي از نمايندگان دموكرات، مي‌گويد هميشه هنگام تصويب قوانين، دو- سه نفر پيدا مي‌شوند كه مي‌گويند: هي! كمي آهسته‌تر! بيش از حد تند نرويد. بيش از حد به چپ مايل نشويد. مسائلي كه شما مطرح مي‌كنيد، مورد پسند كساني كه به من راي داده‌اند، نيست. اگر مك‌كانل رهبر اكثريت سنا باقي بماند، مي‌تواند قوانين را وتو كند و نگذارد نامزدهاي بايدن براي كابينه و دادگاه‌هاي فدرال راي اعتماد بگيرند. با اين حال، مك‌كانل و بايدن در دوران رياست‌جمهوري باراك اوباما به چند توافق مالياتي و بودجه‌اي مهم دست يافتند. با اين حال، مصالحه بين اين دو مي‌تواند دموكرات‌ها را نااميد كند، چرا كه توافق مرضي‌الطرفين بعيد است اهداف چپ‌گرايان را تامين كند. مك‌كانل و بايدن مجبور بودند با يكديگر همكاري كنند، چرا كه مك‌كانل و اوباما رابطه بسيار بدي با هم داشتند. رهبر جمهوري‌خواه سنا پس از انتخاب اوباما قول داده بود كاري كند او بيش از يك دوره رييس‌جمهور امريكا باقي نماند. دموكرات‌ها هيچگاه مك‌كانل را به خاطر اين حرف نبخشيدند. مك‌كانل در مصاحبه‌اي در سال 2016 گفته بود: اوباما فكر مي‌كند باهوش‌ترين آدم روي زمين است و مدام دوست دارد اين مساله را به شما يادآوري كند. كسي كه در دولت با او مذاكره مي‌كنيم، معاون اول است، نه رييس‌جمهور. با وجود بايدن، نيازي نبود ساعت‌ها در مورد مساله‌اي بحث كنيم كه مي‌دانستيم هرگز به توافق نمي‌رسيم. نه من براي او سخنراني مي‌كردم و نه او براي من. ما در مورد چيزهايي حرف مي‌زديم كه امكان توافق در آن وجود داشت و مي‌شد به نتيجه رسيد. با اين حال، تجربه من در مورد رييس‌جمهور (اوباما) كاملا متفاوت بود.چهار سال قبل در پايان دوران معاون اولي بايدن، مك‌كانل نيز به سناتورهاي جمهوري‌خواه و دموكراتي پيوست كه در صحن مجلس، براي بايدن بزرگداشت گرفتند. او با احساس به بايدن گفت: تو يك دوست واقعي بوده‌اي. تو يك شريك قابل اعتماد بودي و براي ما كار كردن با تو افتخار بود. همه ما دل‌مان برايت تنگ مي‌شود. كمتر كسي فكرش را مي‌كرد چهار سال بعد بايدن به عنوان رييس‌جمهور به كاخ سفيد بازگردد و براي پيشبرد اهداف سياسي‌اش، به يك شريك جمهوري‌خواه در مجلس سنا نياز پيدا كند.