علت اعتصاب محلي است!

هنوز چندماهي از مجلس يازدهم نگذشته و اما تا همين‌جا هم شايد بتوان اين مجلس را در زمره پرحاشيه‌ترين مجالس ايران دسته‌بندي كرد. از چند و چون انتخاب رييس و چگونگي تقسيم كرسي‌هاي كليدي پارلمان بين رقباي نماينده‌اي كه به رياست رسيد تا سفرهاي پر حاشيه و البته پر ازدحام رياست پارلمان و نيز بعضي ديگر نمايندگان، آن‌هم به‌بهانه «محروميت‌زدايي»، همه و همه كنار هم باعث شده كه چنين برداشتي نزد ناظران ايجاد شود كه اصولگرايان حاضر در مجلس يازدهم در همين چندماه حضورشان در ساختمان هرمي‌شكل ميدان بهارستان بيش از هر اتفاق بنيادي و پيش از خلق متن، حاشيه آفريده‌اند. در آخرين حاشيه مجلس‌يازدهمي‌ها، نماينده اصولگراي شهر بابك كه تا همين چندي پيش، چندان نام و نشاني از او در اخبار نبود، همين‌كه نخستين‌بار به جايگاه ناطقان پارلمان رسيد، به‌جاي ارايه راه‌كار براي هزار و يك مشكل سياسي و اقتصادي امروز ايران و ايرانيان، در شرايطي خبر اعتصاب غذا و تحصن خود را در دفتر كارش در طبقه ششم مجلس اعلام كرد كه نمايندگان مجلس دست‌كم تا آنجا كه به نص صريح قانون مربوط است، از اختياراتي گسترده برخوردارند و به‌جاي ايستادن در جايگاه مدعي، بايد پاسخگوي وعده‌هاي ديروزشان باشند.
با همه تناقضات موجود در رفتار مجلس‌يازدهمي‌ها به‌ويژه اين مورد كم‌نظير كه نماينده شهر بابك باشد، آن‌چه محل تامل است، اظهارات ضد و نقيض او درباره دلايلش براي اعتصاب غذا است. اين نماينده مجلس كه در صحن علني مجلس حمايت از اقشار فرودست جامعه و گرسنگان را دليل اعتصاب غذاي خود اعلام كرده بود، روز گذشته در اولين اظهارنظر مطبوعاتي‌اش پس از اعتصاب غذا، دليل اين اقدام را «محلي» عنوان كرد. مصطفي رضا حسيني قطب‌آبادي در اظهاراتي كه ايسنا آن را منتشر كرد، در پاسخ به اين پرسش كه اعتصاب غذاي او چه دردي از مردم دوا مي‌كند، در شرايطي گفته «من به عنوان بسيجي و برادر شهيد و كسي كه 7 شهيد در خانواده داريم، پاسدار خون آنها هم هستم، طبيعي است كه به عنوان نماينده كه از ميان مردم بلند شده‌ام، بايد به فكر آنها باشم» كه بعيد است اعتصاب غذاي او دردي از مشكلات مردم دوا كند.
جالب آنكه او حاضر به استعفا از مجلس درصورت ناتواني در حل مشكلات مردم حوزه انتخابيه‌اش -كه از قرار معلوم مهم‌ترين دليل اعتصاب غذاي او را تشكيل مي‌دهند- نيست  و با تاكيد صرف بر نبود آب و برق و گاز و شغل در حوزه انتخابيه خود اشاره مي‌كند، گفته «اهل استعفا نيستم؛ محكم مي‌مانم. الان اعتصاب غذا كرده‌ام و اگر خواسته‌هاي مردم عملي نشود، بعد از مدتي اعتصاب آب را هم به آن اضافه مي‌كنم؛ به نشانه اينكه وقتي شما (مردم) آب نداريد بخوريد ما هم نمي‌خوريم.» چرايي اعتصاب غذاي او در ساختمان پارلمان نيز ديگر مساله‌اي است كه به آن پاسخ داده و گفته است: «مجلس، خانه ملت و محل كار من است، بهترين جا همين جاست و اميد مردم هم به مجلس شوراي اسلامي است. اين امر بستگي به تصميمات مقامات و مسوولان مربوطه دارد. من تا رفع مشكلات مردم حوزه انتخابيه‌ام به اعتصاب غذايي‌ام ادامه مي‌دهم.» حال بايد منتظر ماند و ديد او به فاز بعدي اعتصاب غداي خود يعني ننوشيدن آب نيز ورود خواهد كرد يا مي‌تواند با اعتصاب غذا و نه طرح و سوال و استيضاح از مسوولان، باري از دوش ساكنان حوزه انتخابيه‌اش بردارد.