ريسك سيلاب در گلستان
به نحوي كه بيشتر خانههاي روستاي قلعهقافه به دليل زمينلغزش تخريب شدند و در بررسي كه با همفكري نگارنده به عمل آمد، محلي در مجاورت روستاي قلعهقافه به عنوان محل مناسب براي ساخت خانههاي جديد روستاييان انتخاب شد. در اينجا ميتوان درك كرد كه منشأ سيلابي شدن رودهاي گلستان چيست: مداخلات انساني و حذف پوشش جنگلي، با تحريك دامنهها به حركتهاي دامنهاي و زمينلغزش ميانجامد، و حركت واريزهها در دامنهها، به سيلابيتر شدن رودخانهها كمك ميكند. در ادامه مسير با مداخله بيشتر در مسير رودخانه (مثلا ساخت پارك الغدير در بستر همين رودخانه چهل چاي در شهر گنبد) رودخانه سيلابيتر ميشود. رود گرگان هر چه به طرف غرب (درياي مازندران) ميرود زمين هموارتر و سرعت حركت آب كمتر و رسوبگذاري زيادتر است. بنابر همين رسوبگذاريها (كه شرايط مساعد را براي كشاورزي فراهم ميكند) محل پيوستن رودخانه به درياي مازندران درطي تاريخ به تدريج تغيير كرده و اكنون با گذر از شهر «خواجه نفس» به درياي ميريزد. بر روي گرگان رود سه سد وشمگير (بهرهبرداري از بهمن 1349)، گلستان 1 و گلستان 2 (بوستان) ساخته شده است. در اين منطقه با وضع زمينشناسي (برونزد وسيع سازندهاي نسبتا جوانتر دوران سوم زمينشناسي در بخشهاي مهمي از سرچشمههاي رودهاي منطقه گرگان) و توسعه انساني ميتوان دريافت كه ميزان رسوبگذاري در رودها بالاست و مخزن سدهايي كه در منطقه ساخته شده با سرعت از رسوبات پر ميشود. ادامه بهرهبرداري از سدها، تنها با رسوبزدايي از مخزن سدها ممكن خواهد بود. در پايان سال 97 سد وشمگير عملا با رسوبات پر شده بود، و در سيلاب بهار 98 آبي كه ممكن بود در درياچه سد ذخيره شود از كنار محور سد، مسير جديدي يافت و در دشت گرگان جاري شد. توسعه منطقهاي سيلخيز مانند استان گلستان بدون در نظر داشتن وضعيت زمينشناسي مخاطرات طبيعي، به ريسكيتر شدن مناطق مسكوني اين استان ميانجامد.