«پرويز پورحسيني» در قطعه هنرمندان به خاك سپرده ميشود
علي رفيعي: پاي ايستادن از من رفت
پيكر زندهياد پرويز پورحسيني، يكشنبه نهم آذرماه به خاك سپرده ميشود. به گزارش ايسنا و طبق پيگيري انجام شده از خانه سينما، پيكر اين بازيگر يكشنبه صبح در قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) با حضور خانواده و جمع محدودي به دليل رعايت پروتكلهاي بهداشتي در پي شيوع كرونا به خاك سپرده خواهد شد. اين هنرمند در جوار مزار همسرش ناهيد ارسباران(بازيگر قديمي) به خاك سپرده خواهد شد. پورحسيني پس از حدود دو هفته مقاومت در برابر ويروس كرونا، سرانجام بامداد روز جمعه، هفتم آذر در بيمارستان از دنيا رفت. اين بازيگر قديمي تئاتر، سينما و تلويزيون كه متولد سال 1320 بود، بازيگري را در دهه ۴۰ با بازي در تلهتئاترهاي زيادي شروع كرد و بعد به بازي در «هزاردستان» علي حاتمي رسيد. پورحسيني سال 1351 «چشمه» را با آربي آوانسيان تجربه كرد و دهههاي ۶۰ و ۷۰ سالهاي پرباري براي فعاليت اين بازيگر در سينما شدند تا جايي كه در نزديك به ۳۰ فيلم سينمايي نقشهاي مختلفي را با كارگردانهايي كه هر كدام اسم و رسمي داشتند يا بعدها سري در ميان سرها درآوردند ايفا كرد؛ از «كمالالملك» علي حاتمي و «مردي كه موش شد» احمد بخشي گرفته تا «طلسم» داريوش فرهنگ، «باشو غريبه كوچك» بهرام بيضايي، «رابطه» پوران درخشنده، «بهار درپاييز» مهدي فخيمزاده، «ايستگاه» يدالله صمدي، «كشتيآنجليكا» محمد بزرگنيا، «كميته مجازات» علي حاتمي و «مريممقدس» شهريار بحراني. او علاوه بر سينما و تئاتر در تلويزيون هم آثار ماندگاري را به يادگار گذاشته است.
پيام اندوهبار علي رفيعي
به بهانه درگذشت دوست قديمياش
دكتر علي رفيعي كه از سالهاي دور همكاريهاي متعددي با پرويز پورحسيني داشته است در پي درگذشت اين هنرمند، با نگارش نوشتاري، از اندوه خود گفت و به اين نكته اشاره كرد كه « او يكي از سرمايههاي بزرگ هنرهاي نمايشي ما بود و فقدانش ضايعهاي جبرانناپذير براي صحنههاي ما.»
به گزارش اعتمادآنلاين در متن يادداشت اين هنرمند باسابقه تئاتر ايران ميخوانيم:
«اواسط دهه 40 طي يكي از سفرهاي تابستانه از فرانسه به ايران، دوستيمان بيرون از تئاتر شكل گرفت؛ تداوم اين دوستي را تئاتر پيش برد و استحكامش را شخصيت منحصر به فرد و اخلاق و نظم حرفهاي اين شخصيت بينظير. از آن زمان تا امروز و از امروز تا پايان، پرويز پورحسيني براي من نمونه كامل نظم، اخلاق، وجدان حرفهاي و عشق به بازي كردن بوده و خواهد ماند.
بعد از نخستين اجراي صحنهايام-«آنتيگونه»- با دانشجويان تئاتر دانشگاه تهران تا بروز انقلاب، من در تئاتر شهر مستقر شدم و «گروه بازيگران شهر» را با بهترين بازيگران جوان و حرفهاي تشكيل دادم. در 3 نمايش حرفهاي و پي در پي، پرويز پورحسيني -كه بازيگر ارشد آن گروه بود- در سه نقش مهم نقشآفريني كرد. بعد از انقلاب به محض اينكه فرصت به صحنه رفتن يافتم، باز هم از موهبت حضورش برخوردار شدم. پرويز يكي از نقشهاي اصلي «يادگار سالهاي شن» را بازي كرد. او از نادر هنرپيشههايي است كه هم كارگردان از همكارياش لذت ميبرد و بهره ميگيرد و هم امنيت و دلگرمي وافري نصيب ساير بازيگران گروه ميكند.
كم هستند هنرپيشههايي كه در طول ماهها تمرين، شوق و اشتياقي كه پرويز در منِ كارگردان ايجاد ميكرد، ايجاد كنند؛ و كم هستند هنرپيشههايي كه پس از ماهها تمرين و خستگي، شور و اشتياقي كه پرويز هنگام بازي در برابر تماشاگران داشت همچنان داشته باشد. و با اين پيشينه، پاي ايستادن از من رفت، وقتي خبر را شنيدم تكيه بر ديوار، از غم نشستم، تنها گريستم... و هنوز ميگريم...
او يكي از سرمايههاي بزرگ هنرهاي نمايشي ما بود و فقدانش ضايعهاي جبرانناپذير براي صحنههاي ما.»
پرويز پورحسيني، بازيگر تئاتر، سينما وتلويزيون، صبح روز جمعه 7 آذر ماه بر اثر ابتلا به كرونا در سن 79 سالگي در بيمارستان درگذشت.