عصر تراكنش

ماهنامه عصر تراكنش، ماهنامه تخصصي حوزه فناوري‌هاي مالي جلد آخرين شماره خود را به كشته‌شدگان نظام بانكي كشور اختصاص داده است. تحريريه اين ماهنامه در توضيح عكس جلد خود نوشته‌اند: از روزي كه ايده بازتاب تصاوير فوت‌شدگان نظام بانكي بر اثر كرونا شكل گرفت، قرار شد يكي از همكاران تمام عكس‌ها را جمع‌آوري كند. جمع‌آوري كرد و با گرافيست شروع كرديم به طراحي. 120 عكس بود. عكس نه؛ 120 آدم، مادر، عزيز، پدر، خواهر، پسر، برادر، همسر و دوست. 120 اميد. 120 زندگي. 120 در بي‌شمار خانواده و آدمياني كه پس از رفتن عزيزشان ديگر آن آدم قبلي نمي‌شوند. اما تمام نمي‌شد، آن خبر لعنتي تمام نمي‌شد. هر روز كانال «كانون صنفي كاركنان شبكه بانكي كشور» آپديت مي‌شد. عدد به عدد اضافه مي‌شد، عددهايي كه عدد نبود، همان نسبت‌هايي بود كه بالا گفته شد. چه انتظار تلخ و سختي بود، بيش از هر زمان ديگري مي‌خواستيم كه خبري به خبرهاي قبلي اضافه نشود، چه تلخ و جانكاه كه هر روز اضافه مي‌شد اما. باري، اين جلد اداي دين احساسي ماست به كارمندان بانكي، به آدم‌هايي كه با همه اميد و آرزو و زندگي‌اي كه داشتند، ديگر نه پشت باجه هستند، نه پيش عزيزان‌شان. جز اين احساس بايد انديشيد كه حقيقتا راهي نبود كه حتي يك نفر از اين عزيزان كمتر پر مي‌كشيدند؟ كدام مسير را اشتباه رفتيم كه در يك صنف نامرتبط با كادر درمان، اين تعداد آدم از دست داديم؟ بي‌تدبيري از كدام جانب بود؟ اساسا آيا تدبيري بود كه اين زخم آنقدر عميق نشود؟