كارگران ساختماني در سراسر جهان چگونه روزگار مي‌گذرانند؟
كرونا بلاي زندگي كارگران ساختماني شده و آنها را با چالش‌هاي فراواني روبه‌رو كرده است. تعطيلي ساخت‌وساز، سفره‌هاي آنها را كوچك‌تر كرده و تامين معيشت زندگي براي آنها سخت است. كارگران ساختماني سراسر جهان، در معرض خطر ويروس كرونا و بيكاري قرار گرفته‌اند.
به گزارش ايلنا جنيفر هتام؛ خبرنگار مستقل ساكن در استانبول تركيه، در گزارشي درباره وضعيت كارگران ساختماني در سراسر جهان و استانبول در «ايكوال‌تايمز» نوشته است: «هزينه‌هاي رفت‌وآمد كارگران به محل كار خود زياد است ولي پرداخت هزينه‌هاي رفت‌وآمد، تنها چالش آنها نيست. بسياري از كارگران نگران ابتلا به كرونا و انتقال اين بيماري به اعضاي خانواده خود هستند. محيط كارگران ساختمان آلوده است و خبري از پروتكل‌هاي بهداشتي نيست. اگرچه دولت‌ها در سراسر جهان از شهروندان خود مي‌خواهند كه در خانه بمانند و از خود و ديگران در برابر ويروس كوويد ۱۹ محافظت كنند ولي ميليون‌ها كارگر ساختماني در سراسر جهان اين روزها مشغول به كار هستند. كارگران ساختماني تامين معيشت زندگي را نسبت به سلامت خود ارجح مي‌دانند و در اين روزهاي كرونايي براي تامين مايحتاج زندگي تلاش مي‌كنند. آمبت يوسان؛ دبيركل اتحاديه جهاني كارگران ساختماني و صنايع چوب مي‌گويد كه سلامت و امنيت محيط كار، دو مولفه اصلي كار هستند ولي كار كردن در محيط‌هاي ناامن دشوار است. كارگران ساختماني ممكن است به دليل ابتلا به ويروس كرونا بميرند ولي مگر مي‌شود انسان‌ها از گرسنگي نميرند؟ كارگران بيكار شده و فعالان كارگري هم مي‌گويند كه رعايت فاصله اجتماعي و پروتكل‌هاي بهداشتي براي كارگراني كه هنوز مشغول به كار هستند، امكان‌پذير نيست. برخي پروژه‌هاي ساختماني، تعدادي ماسك در اختيار كارگران قرار مي‌دهند ولي اين تعداد به اندازه كافي نيست. آموزش‌هاي بهداشتي در خصوص استفاده صحيح از ماسك در محيط كار به كارگران داده نشده كه اين موضوع خطر ابتلا به كرونا را افزايش مي‌دهد. بررسي‌ها نشان مي‌دهد احتمال ابتلاي يك كارگر ساختماني به كرونا، سه برابر ديگر شهروندان است. صنعت ساخت‌وساز به وسيله كرونا در بسياري از كشورهاي جهان تحت‌تاثير قرار گرفته و سياست‌هاي دولت‌ها در خصوص فعاليت‌هاي ساختمان واضح و روشن نيست. برخي دولت‌ها، ساخت و ساز را از عوامل رشد اقتصادي مي‌دانند و با وجود محدوديت‌هاي اعمال‌شده از سوي آنها، فعاليت‌هاي ساختماني را تعطيل نكرده‌اند. حدود يك چهارم از پروژه‌هاي ساختماني در انگلستان تعطيل شده‌اند. بسياري از كارگراني كه در انگلستان در پروژه‌هاي ساختماني كار مي‌كنند، در پروژه‌هاي غيرضروري حاضر مي‌شوند. اتحاديه كارگران ساختماني انگلستان مي‌خواهد كه نكات بهداشتي و ايمني در پروژه‌هاي ساختماني بيشتر شود و كار غيراجباري در پروژه‌هاي غيرضروري تضمين شود. اتحاديه‌هاي كارگري كارگران ساختماني در ايالات متحده نيز چنين مطالباتي را درخواست كرده‌اند. گزارش‌ها نشان مي‌دهد بسياري از اتحاديه‌هاي كارگري در بوستون خواهان لغو كار اجباري كارگران به دليل شيوع كرونا هستند. اگرچه جلوگيري از كار اجباري و تامين معيشت زندگي دو مولفه اصلي براي فعالان كارگري محسوب مي‌شود ولي قوانين سخت برخي كشورها در حوزه صنعت ساختمان، اين مولفه‌ها را با چالش همراه كرده است. برخي از كارگران ساختماني به دليل امنيت خود، مجبور هستند با فاصله كم از يكديگر كار كنند كه در اين شرايط فاصله‌گذاري اجتماعي ميسر نيست. فاصله‌گذاري اجتماعي ۲ متر براي تمامي افراد توصيه شده ولي ماهيت كاري كارگران ساختماني با اين توصيه منطبق نيست.
بسياري از كارگران ساختماني در كشورهاي جهان از جمله بريتانيا و تركيه به صورت پروژه‌اي استخدام مي‌شوند و كارفرماي ثابتي ندارند، به همين دليل آنها نمي‌توانند مقرري بيمه بيكاري بگيرند و تحت پوشش حمايت‌هاي دولتي نيستند. نحوه برخورد با كارگران ساختماني، مي‌تواند آثار مخرب بلندمدتي داشته باشد. كارگران ساختماني ساكن در استانبول، بيشتر مهاجر هستند و از شهرها و روستاهاي كوچك تركيه براي كار به اين شهر آمده‌اند. پس از شيوع كرونا و بيكاري گسترده كارگران ساختماني، بسياري از كارگران بيكار شده با هدف مخارج كمتر به شهرها و روستاهاي خود بازگشتند. كارگران ساختماني بيكار شده با بازگشت به شهرها و روستاهاي خود به صورت بالقوه به شيوع كرونا كمك كردند. كارگران مهاجري كه در استانبول مانده‌اند در فقر مطلق غرق شده‌اند و از حمايت‌هاي اجتماعي ناچيزي برخوردار هستند. كارگران مهاجر هندي نيز با چالش‌هاي زيادي روبه‌رو شده‌اند، قريب به ۹۰ درصد از كارگران ساختماني در شهرهاي بزرگ هند، مهاجران داخلي اين كشور هستند. پروژه‌هاي ساختماني در اين كشور متوقف شده و كارگران مهاجر در بيكاري مطلق به سر مي‌برند. وضع قوانين سخت سفر بين شهري در هندوستان از سوي دولت باعث شده بسياري از كارگران ساختماني مهاجر در شهرهاي بزرگ سرگردان شوند. آنها بيكار هستند و ناني براي خوردن ندارند. وضعيت كارگران ساختماني در كشورهاي حوزه خليج فارس تاسف‌بار است و آنها از حقوق اوليه خود برخوردار نيستند. بخش عظيمي از نيروي كار ساختماني اين كشورها، كارگران مهاجر از كشورهاي جنوب شرق آسيا هستند. امارات ساخت پروژه‌ها ساختماني خود را متوقف كرده ولي قطر از پيمانكاران خواسته تنها ساعات كاري كارگران ساختماني را كاهش دهند. اگرچه ساعت كاري كارگران مهاجر در اين كشور عربي كاهش يافته ولي بررسي‌ها نشان مي‌دهد وضعيت پروتكل‌هاي بهداشتي در خصوص كارگران مناسب نيست. كارگران ساختماني مهاجر در قطر مشغول به ساخت پروژه‌هاي جام‌جهاني ۲۰۲۲ هستند ولي آنها از مجامع بين‌المللي ورزشي حمايت نمي‌شوند. كارگران مهاجر در كارگاه‌هاي بزرگ كار مي‌كنند و در كلوني‌هاي اشتراكي شب‌ها را سپري مي‌كنند.»