ماندگاري در دل‌ها بي دليل نيست
فرشاد اسكندري
نوشتن در مورد كسي كه براي من بيشتر از يك استاد و راهنماست بسيار دشوار است. نخستين بار مهندس هوشنگ ضيايي را در پارك پرديسان ملاقات كردم. آن روزها مسووليت پروژه حفاظت از يوزپلنگ آسيايي را به عهده داشت. من از ساليان قبل به واسطه علاقه‌اي كه به حيات وحش و محيط زيست داشتم به خوبي ايشان را مي‌شناختم و تمام مصاحبه‌ها و فعاليت‌هاي حرفه‌اي‌شان را دنبال مي‌كردم. آن زمان من در رشته ديگري تحصيل مي‌كردم و حيات وحش علاقه جانبي‌ام بود كه براي آن سفر مي‌رفتم يا مطالعاتي داشتم. مهندس ضيايي از همان اولين ديدار با چند سوال به اشتياق من در اين زمينه پي برد. اين ملاقات آشنايي بيشتر من با استادي را در پي داشت كه با وجود اينكه هيچ وقت افتخار شاگردي در كلاس‌هاي دانشگاهي را با ايشان نداشتم ولي در دانشگاهي بزرگ‌تر كه به اندازه طبيعت ايران است از آن پس در خدمت ايشان بوده و هستم. همان سال‌ها پس از اتمام دوره كارشناسي با تشويق و كمك استاد ضيايي در رشته محيط زيست ادامه تحصيل كردم. شايد اگر راهنمايي ايشان نبود هيچ زماني به صورت حرفه‌اي وارد اين رشته و زمينه كاري نمي‌شدم. سال‌ها بعد متوجه اين مولفه بارز در شخصيت مهندس ضيايي شدم. ايشان همواره در پي شناسايي افراد علاقه‌مند و پرورش و هدايت آنها به سمت حفاظت از طبيعت و حيات وحش ايران هستند و در اين زمينه تلاش فراواني مي‌كنند. آموزش كه بخش زيادي از فعاليت حرفه‌اي استاد را شامل مي‌شود دقيقا با همين هدف انجام مي‌شود. «محيط زيست نياز به افرادي دارد كه عاشقش باشند» اين جمله را بارها از ايشان شنيده‌ام. مهندس ضيايي كوله‌باري از تجربه هستند و همواره تلاش كرده‌اند اين تجربه را به سايرين انتقال دهند و شاگرداني تربيت كنند كه حافظاني براي حيات وحش و محيط زيست باشند. در كلاس درس چنان با حوصله و اشتياق در مورد حيات وحش صحبت مي‌كنند كه هر فردي علاقه‌مند به اين حوزه مي‌شود. خيلي از موضوعات پيچيده صحبت نمي‌كنند و طبيعت را چنان ساده و قابل درك براي شاگردان توضيح مي‌دهند كه اثرگذار باشد. دربازديدهاي علمي، دانشجويان خود را به طبيعت مي‌برند و درباره حيوانات مشاهده شده، انواع گياهان و هر آثار و علايمي از حيات وحش با صبر و حوصله آموزش مي‌دهند و شما مي‌توانيد تاثير اين آموزش را در همه افراد شركت‌كننده به وضوح ببينيد. هوشنگ ضيايي تنها معلم درس محيط زيست نيست. او درس اخلاق هم به شاگردان خود مي‌دهد و هميشه تاكيد زيادي به آن دارد. البته آموزش‌هاي استاد ضيايي محدود به كلاس‌هاي درس نيست و در هر محفل و مراسم و حتي در محاوره‌هاي ساده با افراد درصدد آموزش و معرفي طبيعت ايران است. امروز پنجاهمين سالي است كه به صورت حرفه‌اي در زمينه محيط زيست و حيات وحش ايران فعاليت مي‌كند. دورافتاده‌ترين نقاط ايران را ديده و در مورد آن مناطق اطلاعات دارد. حفاظت از يوز آسيايي، گوزن زرد ايراني، خرس سياه و مناطق بكر ايران را مي‌توان در كارنامه حرفه‌اي ايشان ديد. اگر چه در اين راه با ناملايمات زيادي مواجه شده‌اند اما صبوري و علاقه ايشان به حفظ طبيعت باعث شد مجدد راهي را براي كمك به عرصه محيط زيست پيدا كنند.كتاب راهنماي صحرايي پستانداران مهندس ضيايي براي من و خيلي از علاقه‌مندان به طبيعت يك كتاب متفاوت بود. اين كتاب پر از تجربه‌هاي ناب و خاص است كه به راحتي به دست نيامده و حاصل عمري زحمت و تجربه ايشان است. استاد عزيز ماندگاري در دل‌ها و نه در مقام‌ها بي‌دليل نمي‌شود. شما ما را در قبال مسووليت اجتماعي خود كه همانا حفاظت از محيط زيست اين سرزمين است آگاه كرديد و ما هم براي اين مهم تلاش مي‌كنيم تا شاگردان خوبي براي شما باشيم. زادروزتان مبارك باشد. اميدوارم ارزش شما و تجربه‌هاي‌تان را بدانند و مثل هميشه پرقدرت و با انرژي بتوانيد به طبيعت ايران عشق بورزيد.