اپيدمي گل خوردن در لحظات پاياني
پرسپوليس بيمار شده است؟
گل زدن در لحظات پاياني با عناويني شبيه به فرگي تايم ياد مي‌شود اما براي تكرر گل خوردن‌هاي پرسپوليس در لحظات پاياني بايد يك اسم جديد پيدا كرد. سرخپوشان دوشنبه باز هم در لحظات پاياني نيمه و اين بار مقابل استقلال دروازه خودشان را باز شده ديدند تا يك برد ارزشمند را از دست بدهند. گرچه اين اتفاق در دربي قبلي هم رخ داده بود و آنجا دانشگر بازي را به تساوي دو بر دو كشاند، مي‌توان گفت كه بسامد چنين رخدادي در بازي‌هاي اخير پرسپوليس زيادتر شده است. سرخ‌ها ابتدا در مقابل اولسان هيونداي در اوقات تلف شده نيمه نخست گل تساوي را دريافت كردند و در نهايت هم بازنده شدند. بعد مقابل ذوب‌آهن در لحظات پاياني برد را با تساوي عوض كردند و اين بار مقابل استقلال چنين بلايي سرشان آمد.
اينكه در كمتر از يك ماه سه بار پرسپوليس در اوقات تلف شده نمي‌تواند برتري‌اش را حفظ كند به‌طور قطع يك مشكل روحي رواني به حساب مي‌آيد. در بازي مقابل استقلال در نيمه‌نهايي جام حذفي يك دفع توپ اشتباه در كناره زمين فرصت را به استقلال داد. در بازي فينال ليگ قهرمانان آسيا يك بي‌احتياطي بي‌مورد از احمدنوراللهي حريف را صاحب ضربه پنالتي كرد. در ديدار مقابل ذوب‌آهن عدم كنترل توپ از سوي مدافعان در حالي كه صاحب توپ بودند حريف اصفهاني را به گل رساند و در بازي دوشنبه شب مقابل استقلال تعلل مدافعان در يك دفع توپ ساده باعث شد قايدي گل تساوي را به ثمر برساند. آن‌طوركه به نظر مي‌رسد پرسپوليس يا به لحاظ تكرار چنين پديده‌اي با به واسطه كاهش توان بدني در لحظات پاياني تبديل به تيمي شكننده مي‌شود و دروازه‌اش را باز شده مي‌بيند.
بدون شك همان اندازه كه يك گل دقايق پاياني مي‌تواند تيمي را خوشحال كند از دست دادن نتيجه در لحظات آخر هم عذاب‌آور است. هرچه اين اتفاق بيشتر بيفتد تيم در بازي‌هاي بعد ثانيه‌هاي آخر را با با استرس بيشتري دنبال مي‌كند و همين هم ممكن است كارش را به اشتباه و گل خوردن بكشاند. اين روزها پرسپوليسي‌ها اغلب با خودشان فكر مي‌كنند كه اگر داور قطري بازي فينال چند ثانيه زودتر سوت پايان بازي را به صدا درآورده بود يا اگر رضا كرمانشاهي به دو دقيقه وقت تلف شده رضايت مي‌داد ممكن بود الان اوضاع تيم و خودشان زمين تا آسمان تغيير كند. بازيكنان و كادر فني هم حتما به اين مساله فكر مي‌كنند. با اين حال بايد پذيرفت كه چنين طرز فكري فرسنگ‌ها از فوتبال فاصله دارد. تنها راه مبارزه با از دست دادن نتيجه در ثانيه‌هاي پاياني نه اميدواري به زودتر سوت زدن داور كه افزايش تمركز و بالا بردن قواي بدني است.
احتمالا كادر فني پرسپوليس بيشتر از هر كس ديگري اين چيزها را مي‌داند. خيلي بعيد است كه يحيي گل‌محمدي با توجه به اتفاقات بازي اولسان و ذوب‌آهن و دربي جام حذفي دستورات لازم را به بازيكنانش نداده باشد. با اين حال آنچه در عمل رخ داد حركت در عرض مهدي قايدي و ضربه تمام‌كننده او بود كه با جا ماندن مدافعان و واكنش بد حامد لك روبه‌رو شد.