دغدغه استصواب
اخيرا رييس‌جمهوري در يكي از نشست‌هاي هيات دولت تاكيد كرد كه نبايد كشور به صورت يك‌دست اداره شود و اگر جناح‌هاي مختلف در انتخابات با يكديگر رقابت نكنند قطعا حاكميت از مشاركت حداكثري و پرشمار مردم نيز بي‌نصيب خواهد ماند. حسن روحاني همچنين بر فرمايش رهبري مبني بر ايجاد شرايط مناسب جهت مشاركت حداكثري نيز تاكيد كرد.
با وجود اين رويكرد اما شوراي نگهبان نشان داده كه همچنان با تيغ نظارت استصوابي قصد دارد عده‌اي را از مشاركت فعال در انتخابات محروم كند. همچنين عملكرد اين نهاد نظارتي در سال 98 نيز نشان داد كه رويكرد شوراي نگهبان تغييري نكرده و به نظر نمي‌رسد براي انتخابات پيش رو نيز تغييري داشته باشد. بنابراين امروز نظارت استصوابي يكي از جدي‌ترين
دغدغه‌هاي ماست.
اصلاح‌طلبان به هر حال ساختار مناسب تصميم‌گيري دارند و در گذشته هم نشان داده‌اند كه با تكيه بر روش‌هايي يا از طريق نظرسنجي و به طور كلي تكيه و تاكيد بر خرد جمعي مي‌توانند به تصميم اجماعي برسند. علاوه بر ساختارهاي مناسب شخصيت‌هايي چون سيد محمد خاتمي در جريان اصلاح‌طلب نيز حضور دارند كه مورد مراجعه مدام سياستمداران و كنشگران سياسي اين جريان هستند و مي‌توانند در بزنگاه‌هايي به رسيدن به جمع‌بندي مطلوب جريان اصلاح‌طلب كمك كنند.
بنابراين فعلا بايد منتظر ماند و ديد كه چه كساني از نظارت استصوابي عبور خواهند كرد و به اصطلاح چند نفر باقي مي‌مانند تا بعد از آن بتوان در مورد نحوه تصميم‌گيري و روش‌هاي مختلف و مرسوم آن صحبت كرد. فعلا آنچه مسلم است كانديداي جريان اصلاحات مي‌بايست برند اصلاحات باشد و ظرفيت و توانايي و وجهه اصلاح‌طلبي داشته باشد. بنابراين مي‌توان گفت اگرچه احتياطا يك ساختار و يك نهاد اجماع‌ساز تشكيل شده و جريان اصلاحات نيز ديدگاه‌هاي كلي خود را در مورد مساله انتخابات مطرح كرده است اما بايد ديد اساسا اصلاحات و اصلاح‌طلبان يك سوي رقابت هستند يا نه!