نگاهي به اظهارات گل‌محمدي و چند سوال
آيا ما واقعا خيلي خيلي خيلي ضعيف هستيم؟
بهرام سرگوسرايي
در حالي كه تمام مقامات ورزش و حتي وزارت امور خارجه تلاش مي‌كنند ثابت كنند دادن ميزباني به كشور بحرين براي رقابت‌هاي انتخابي جام جهاني و ميزبان نشدن هيچ‌كدام از نمايندگان ايران در ليگ قهرمانان آسيا تصميمي سياسي است، برخي صداها از داخل عملا تمام اين تلاش‌ها را تحت‌تاثير قرار داده است. روزگذشته يحيي گل‌محمدي سرمربي پرسپوليس به عنوان نايب قهرمان آسيا اظهاراتي را مطرح كرد كه بدون شك در تصميمات اي‌اف‌سي در همين پرونده و تمام درخواست‌هاي ايران براي ميزباني‌هاي آينده اثرگذار خواهد بود.
گل‌محمدي گفت:«اين كرونا خيلي از مشكلات فوتبال ما را عيان و بيان كرد. نشان داد كه چقدر از نظر امكاناتي فقير هستيم. از نظر امكاناتي براي انجام و ميزباني تورنمنت شرايط آن را نداريم. اينقدر هم به اين در و آن در نزنيم و به جاي اينكه مشكلات و عدم ميزباني را گردن اي‌اف‌سي و مسوولان آن بيندازيم بايد به خودمان نگاه كنيم. بياييم بيشتر كار كنيم و سرمايه‌گذاري كنيم. امكانات بيشتري در اختيار باشگاه‌ها و تيم ملي قرار دهيم. ما الان در بحث تمرين و زمين مشكل داريم.» او در مورد تيم‌هاي حريف اظهار كرد:«تيم‌هايي كه مي‌خواستند به تهران بيايند و تورنمنت را برگزار كنند بايد چه كاري مي‌كرديم. براي داوران هم بايد زمين استاندارد در نظر مي‌گرفتيم. ما اما از نظر امكانات خيلي، خيلي و خيلي ضعيف هستيم و انتظار ميزباني را نبايد داشته باشيم. ما هم از نظر مبادلات مالي مشكل داريم و هم از نظر امكانات هتلي. در برخي از شهرها همين الان هم مي‌بينيم كه برخي تيم‌هاي ليگ برتري هتل ندارند و ما بايد به مسافرخانه برويم. با تمام مشكلاتي كه وجود دارد ما زمين مسابقه خوب هم نداريم چه برسد به زمين تمرين.»
بدون شك بخشي از اظهارات يحيي گل‌محمدي كاملا درست است اما همين اظهارات به ظاهر درست از دو جنبه بايد مورد پرسشگري قرار بگيرد. اول از همه در بحث ميزباني انتخابي جام جهاني. در حالي كه به طور مشخص تهران قرار است ميزبان 4 تيم آسيايي باشد، معلوم نيست چرا بايد بحث نداشتن هتل و زمين خوب در برخي از شهرستان‌ها وسط كشيده شود؟ آيا واقعا در تهران امكانات هتلينگ خوب نداريم؟ آيا در تهران زمين مناسب براي برگزاري چند مسابقه نيست؟ آيا كمپ تيم ملي به اضافه دو استاديوم به غير از آزادي براي محل تمرين 4 تيم كافي به نظر نمي‌رسد؟ آيا كشوري مثل بحرين با دماي هواي ۴۰ درجه در خرداد از نظر هتل و زمين تمرين وضعيت بهتري از ما دارد؟ و آيا اين تفاوت آنقدر معنادار است كه سرمربي پرسپوليس بگويد ما خيلي خيلي خيلي ضعيف هستيم و بحرين خيلي خيلي خيلي قوي؟
مساله دوم اينكه اگر قرار است در وضعيت چانه‌زني با كنفدراسيون فوتبال آسيا قرار بگيريم لازم است كه يك صدا از كشور خارج شود. اينكه ظريف به اينفانتينو نامه بزند و بگويد ما مي‌توانيم ميزبان باشيم و فيفا هم در جواب نامه بگويد بله شما مي‌توانيد اما برخي از چهره‌هاي اثرگذار ورزش بگويند ما مطلقا هيچ چي نداريم، فارغ از اينكه كدام يك درست مي‌گويند، نتيجه‌اي جز جدي گرفته نشدن براي ما به ارمغان نمي‌آورد. بايد يادمان باشد همين ميزباني كه سرمربي پرسپوليس حق بحرين مي‌داند چقدر مي‌تواند در صعود يا عدم صعود تيم ملي به جام جهاني موثر باشد. بايد يادمان باشد كه نرفتن تيم ملي به جام جهاني چه تبعات سنگيني براي فوتبال ما به ارمغان مي‌آورد. همين تيم پرسپوليس كه چند ملي‌پوش در جام جهاني خواهد داشت ميليون‌ها دلار ضرر مي‌كند. باشگاه‌هاي ديگر هم به همين شكل. تازه اين فقط يكي از فرصت‌هايي است كه از دست مي‌رود كه نتيجه مستقيمش گريبانگير تيمي مي‌شود كه يحيي گل‌محمدي سرمربي‌گري‌اش را برعهده دارد.