كانديداهاي اصولگرا يك به يك از راه ميرسند
راه سخت اجماع
قرار بود اصولگرايان اين بار از پس چالش هميشگي وحدت برآمده و با كانديداتوري سيدابراهيم رييسي و حمايت همهجانبه از او انتخابات 1400 را مثل آب خوردن ببرند. اين طور كه به نظر ميرسد اما اين خيال خامتر از آني بود كه تبديل به واقعيت شود. شاهدش نيز تغيير تاكتيكي است كه اخيرا لحاظ كرده و فكر ميكنند با اتكا به آن راه به پاستور ميبرند.گويا آقايان و تصميمگيرندگان در جبهه اصولگرايي به اين نتيجه رسيدهاند كه وحدت در چند روزهاي باقي مانده تا آغاز مهلت نامنويسي مقدور نيست و بايد به نحوي براي خود زمان بخرند. از همين رو است كه با اين ادعا كه معرفي زودهنگام نامزد نهايي به تخريب او منجر ميشود، تصميمگيري درباره گزينه اجماعي را به دوران پس از طي شدن فرآيند احراز صلاحيتها موكول كردهاند. برخي رسانههاي اصولگرا ديروز در اين باره نوشتند و به اين نكته نيز اشاره كردند كه هدف ديگرشان از اين رويه، مشاهده رفتار انتخاباتي رقيب است. در واقع اصولگرايان ميخواهند صبر كرده و ببينند كه شوراي نگهبان اذن عبور چند نامزد اصلاحطلب را ميدهد و چطور بر سرنوشت اين انتخابات اثرگذار ميشود. تصميمسازان اصولگرا بنا دارند پس از آنكه معلوم شد رقيب اصلاحطلب چه در چنته دارد و چند مرده حلاج است، تصميم نهايي خود را بگيرند. آنان گامهاي عملي لازم را هم براي استفاده از اين تاكتيك برداشتهاند. اعلام كانديداتوري رسمي محسن رضايي و اعلام كانديداتوري تلويحي محمدباقر قاليباف گواه خوبي بر آن است كه نامزدهاي اصولگرا گوش تا گوش صف كشيدهاند. آقاي رييس مجلس جمعه شب در يك پست اينستاگرامي نوشت:«مدد ز غير تو ننگ است يا علي مدد» و رسانهها نيز اين را پاي اعلام كانديداتوي گذاشتند. مثلا وبسايت انتخاب نوشت:«به نظر ميرسد با مهيا نشدن شرايط كانديداتوري حجتالاسلام رييسي كه در تكذيب سخنگوي دستگاه قضا و مديران روابط عمومي قوه قضاييه هم به تازگي بيان شده، پست اينستاگرامي قاليباف حكايت از اعلام نامزدي او در انتخابات رياستجمهوري دارد.» نكته قابل تامل و توجه آنكه صدا از سوي مشاوران و نزديكان قاليباف درنيامد حتي رسانههاي نزديك به او نيز تلاشي براي تكذيب اين خبر نكردند. محسن رضايي و قاليباف اما تنها نامزدهاي جدي اصولگرايان در اين انتخابات نخواهند بود. حتي سعيد جليلي هم اين روزها در بهترين موقعيت ممكن براي كانديداتوري قرار گرفته و افزايش فعاليتهاي خود و حاميانش در فضاي مجازي ثابت ميكند كه پس از حاشيههايي كه با انتشار فايل صوتي ظريف ايجاد شد، آب را به قدر كافي گلآلود ميبيند كه وارد ميدان شده و ماهي خود را بگيرد. اين حجم از استقبال چهرههاي سياسي اصولگرا از كانديداتوري اما نشان ميدهد كه غير از آن تاكتيك ادعايي آقايان، خبرهاي ديگري هم در راه است. مشخصتر از همه اينكه وقتي اين همه نامزد به صف ميشوند يعني احتمال كانديداتوري سيدابراهيم رييسي را كمتر از قبل ميدانند. تكذيبيههاي آمده درباره كانديداتوري او از سوي روابط عمومي قوه قضاييه نيز البته اين ادعا را تاييد ميكند. اين درحالي است كه پيشتر گمان ميرفت رييسي تنها نامزد اعلامي اصولگرايان خواهد بود. بگذريم از اينكه بخشي از اصولگرايان هنوز هم تمايلي به بستن پرونده كانديداتوري احتمالي رييسي ندارند و تصور ميكنند كه اصرار به او تا دقيقه 90 كاري از پيش ميبرد. شاهدش نيز اظهارات اخير منوچهر متكي است كه گفته بود:«احتمال ضعيفي وجود دارد كه وي كانديدا نشود».وضعيت موجود در جريان اصولگرايي اما ثابت ميكند كه حتي اگر رييسي به رغم توصيههايي كه برخي به او ميكنند، در قوه قضاييه نمانده و به انجام ماموريت خود ادامه ندهد، باز هم احتمال اجماع روي او آنقدرهاي كه ميگفتند، ساده نيست. نشانه روشن اين احتمال نيز آن است كه متكي به عنوان سخنگوي شوراي وحدت كه بيشترين حمايت را از نامزدي رييسي ميكند، مخالفان ورود او به رقابتها را به دو گروه تقسيم كرده و ميگويد:«يك دسته كساني كه نامزد ديگري دارند و بر او اصرار دارند و دسته دوم، كساني كه ميگويند رييسي در قوه قضاييه فعاليت خوبي داشته است». همين اختلافنظرها درباره ورود يا عدم ورود رييسي و بعد هم درباره اينكه اجماع روي كدام چهره اصولگرا صورت بگيرد، كار را به اينجا رسانده كه اكنون سياسيون در اين جريان تصور ميكنند، بهتر است همه نيروهاي خود را وارد ميدان كرده و براي تصميمگيري درباره گزينه نهايي نيز تا روشن شدن تكليف جريان اصلاحات يعني بعد از اعلام نظر شوراي نگهبان صبر كنند.اميدوارند يا ادعا ميكنند را نميدانيم اما حرفشان در رسانههاي اصولگرا اين است كه بعد از آن مرحله اجماع صورت خواهد گرفت. تجربه انتخابات پيشين و همين عقبنشيني از اجماع روي رييسي كه در اين دوره به نمايش گذاشتهاند، ثابت ميكند كه اين كار به همين سادگيها نيست و به احتمال قريب به يقين اصولگرايان اين بار نيز با چند كانديدايي مواجه خواهند بود.