با اين درخت پربار چه خواهيد كرد؟
پيمان طالبي
بالاخره بعد از گذشت چند ماه، اتفاقي كه محتمل دانسته مي‌شد، رخ داد و با حكم ميرهاشم موسوي، مديرعامل سازمان تامين اجتماعي، مديرعامل انتشارات علمي و فرهنگي تغيير كرد و محمد حسني جانشين دكتر نادره رضايي شد. خبري كه احتمالا براي بسياري از اهالي فرهنگ و هنر خبر خوبي نيست و نگراني‌هاي آنها را به آينده اين انتشارات و ميراث عظيمي كه در مجموعه انتشارات علمي و فرهنگي وجود دارد، بيشتر خواهد كرد.
نادره رضايي در مدت 25 ماهي كه بر منصب مديريت انتشارات تكيه زد، ثابت كرد كه يك مدير فرهنگي جوان چگونه مي‌تواند شايستگي‌هاي خود را به خوبي به نمايش بگذارد و با بهره‌گيري از تجربيات اساتيد و كارشناسان به بالنده‌تر شدن مجموعه‌اي كه در دست دارد، بيفزايد. كاري كه رضايي با احياي ميراث موسسه فرانكلين و راه‌اندازي اسناد اين مجموعه در قالب موزه انتشارات انجام داد، تنها با خود همايون صنعتي‌زاده بزرگ، موسس فرانكلين قابل قياس است.
در خبرها آمده بود كه مديرعامل جديد انتشارات علمي و فرهنگي در مراسم معارفه خود گفته بود: «كاركرد انتشارات علمي و فرهنگي بايد در جهت ترسيم افق و آينده‌اي باز تعريف شده و هويت جديدي براي اين موسسه ايجاد شود.» اين جمله هر چند بسيار كلي است اما نگراني‌هايي را برمي‌انگيزد. بايد واكاوي شود كه اين «هويت جديد» كه مديرعامل جديد از آن دم مي‌زند، آيا به معناي نفي و انكار گذشته درخشان انتشارات است يا معناي ديگري دارد؟ مديري كه پيش از دكتر رضايي بر اين منصب تكيه زده بود، ايجاد «هويت جديد» را در نابودي «هويت قديم» انتشارات مي‌ديد و از اين رو بود كه تمامي اسناد مربوط به فرانكلين را در استخري در منطقه سرخه‌حصار مدفون كرده بود! اسنادي كه با درايت رضايي و همكارانش جمع‌آوري شد و امروز در قالب موزه انتشارات علمي و فرهنگي
-كه به ثبت يونسكو نيز رسيده- به معرض تماشاي عموم گذاشته شده است.
همواره پذيرش يك جايگاه كه تا قبل از تصدي مدير جديد، دراختيار مديري لايق و كاردان بوده، بسيار سخت مي‌نمايد. كار بزرگي كه نادره رضايي در انتشارات علمي و فرهنگي، رسول جعفريان در كتابخانه دانشگاه تهران و بسياري از مديران توديع شده در سمت‌هاي مختلف فرهنگي انجام داده‌اند، سبب شده كه انتظارات از مديران جديد بسيار بالا باشد. اصحاب فرهنگ و هنر، امروز نگران و اميدوارند كه اولا از خدمات بي‌شمار مديران پيشين نهادهايي چون انتشارات علمي و فرهنگي در دوره مديريت جديد به خوبي صيانت شود و ثانيا اين خدمات با قوت گذشته، ادامه يابند و مسير پيشرفت و ترقي مجموعه‌هاي اينچنيني با تغيير يك مدير منحرف يا مسدود نشوند.